Notes

Bir aşk için yapabileceğin her şeyi yaptığına
inanıyorsan ve buna rağmen hala yalnızsan, için rahat olsun. Giden zaten
gitmeyi kafasına koymuştur ve yaptıkların onun dudağında hafif bir
gülümseme yaratmaktan başka hiçbir ise yaramayacaktır. Sen kendini
paralarken o her zaman bahaneler bulmaya hazırdır. Hani ağzınla kuş
tutsan "Bu kuğun kanadı neden beyaz değil" diye bir soruyla bile
karşılaşabilirsin... iki ucu keskin bıçaktır bu işin. Yaptıklarınla değil
yapmadıklarınla yargılanırsın her zaman. Bu mahkemede hafifletici
sebepler yoktur. iyi halin cezanda indirim sağlamaz. Sen, "Ama senin için
ğunu yaptım" derken o, "şunu yapmadın" diye cevap verecektir. Ve ne
söylesen karşılığında mutlaka başka bir iddiayla karşılaşacaksındır.
Üzülme, sen aşkı yaşanması gerektiği gibi yaşadın. Özledin, içtin,
ağladın, güldün, şarkılar söyledin, düşündün, şiirler yazdın. "Peki o ne
yaptı" deme. Herkes kendinden sorumludur aşkta. Sen aşkını doya doya
yaşarken o kendine engeller koyuyorsa bu onun sorunu. Bir insan eksik
yaşıyorsa, ve bu eksikliği bildiği halde tamamlamak için uğraşmıyorsa sen
ne yapabilirsin ki onun için Hayatğ ıskalama lüksün yok senin. Onun
varsa, bırak o lüksü sonuna kadar yaşasın. Her zamanki gibi yaşayacaksın
sen. "Acılara tutunarak" yaşamayı öğreneli çok oldu. Hem ne olmuş yani,
yalnızlık o kadar da kötü bir şey değil. Sen mutluluğu hiçbir zaman bir
tek kişiye bağlamadin ki....Epeydir eline almadığın kitaplar seni
bekliyor. Kitap okurken de mutlu oluyorsun unuttun mu? Kentin hiç
görmediğin sokaklarında gezip yeni yağamlara tanık olmak da keyif verecek
sana. Yine içeceksin rakını balığın yanında. Üstelik dilediğin kadar
sarhoş olma özgürlüğü de cabası. Sen yüreğinin sesini dinleyenlerdensin
ve biliyorsun aslolan yürektir. Yürek sesi ne bilmeyenler, ya da bilip de
duymayanlar acıtsa da içini unutma; yaşadığın sürece o yürek var olacak
seninle birlikte. Sen yeter ki koru yüreğini ve yüreğinde taşıdığın sevda
duygusunu. Elbet bitecek güneşe hasret günler. Ve o zaman kutuplarda
yetişen cılız ve! minik bitkiler değil, güneşin çiçekleri dolduracak
yüreğini...

Nazım Hikmet / (Tahir ile Zühre...)