Notes

ilk yüzüme gülüşün
ve yasladığın başını
omzumun yukarısına
ilk kez sahibinin
kaptan olmadığı
başka bi tekne
yanaşmıştı içimdeki
o yalnız adanın
hiç ayak basılmamış
ıslak kıyılı
karanlık adasına


aslında o ada
bi duygu adasıymış
öğrendiğim kadar
gırtlağına kadar
dolu bir eğlence
ve duyguların merkezi
bi tek ışık olmadan




ilk gördüğümden beri
inerken seni iskelesinden
kahverengi teknenin


unutulmaz olmuşsun
ilk gülümseyişin
inanmazsan bile
hala aklımda



ışıklarım olmuştun
bütün bir adayı
keşfedebilirdik sonunda
tüm gökyüzünün duasını
benimleymiş gibi
hissettmiştim bir anda
tenimizin her teması
gülümsetmişti tanrıyı
bize imrendi sanmıştım
gülüyomuş oysa


ama sen önce
çektin kıyılarımdan
kara intihar teknesini
bi düşünce denizinde
yok ettin dalgalarda
parçalandı o gemi
kalıntısı hala
gözaltımın siyahında



ağladım senin için
tekrar ve tekrar..
gözlerim kanayana kadar
ezberimde hala ufuklar
keşfedememiştik hala
karanlık bu adadaki
tek bi eğlenceyi daha
uyutamadım kendimi
belki gelirsen yine
olursa benim dünyalar


koyamadım şu başı da
yumuşak yastıklara
yıldızların hediyesini
kaybetmenin acısı
tarif edilir sanma


ve geldin yeniden
fazla karanlık bi gecede
gözlerimde elmas gözyaşlar
ruhumun müziğini
geri kazanmıştım belki
ettik birkaç kelime
bi camın arkasından
uyudun sonra güzelce
ve ben tekrar
uyuyamadım o akşam
gözümü ayırmadım
o camın önünden
kaybedemezdim seni
geldiğin o güzel an
bi rüya bile olsa




aldın beni karşına
çıktın camın arkasından
teknen için gelmişsin
bunu söylüyordun bana
gidicekmişsin yanımdan
belki bir gün
tekrar gelicekmişsin
ama sorduğumda sana
bekle demedin bana



hiç bu kadar
sarsılmadım hayatta
tüm bi ada
başaşağı olmuş gibi
ölmem gerekirdi orda




belli etmedim karşında
güçlüymüşüm gibi
ne de saçmaydı
utanılacak son şeydi
sana karşı hissettiklerimi
açıklamak aslında
bir gün gelicem diyordun
adalarının kıyısına
sadece bu adayı değil
beni de yanında götürüp
keşfetmeye kendi adana
demiştin yüzüme bakınca




senin ışık olman gibi
ben de karanlıktım
senin adan ise
fazla parlaktı
keşfetmenin tek yolu
bendeki karanlığı
kullanmak olucaktı





kaldıramadım gidişini
ağır gelmişti bana
yakmaya başladım
ufuklara bakarken
odalarca sigara
mektup yazmak istedim
adam hala karanlıktı
yazdığımı okuyamadan
gönderdim o adadan
çorak ıslaklara



cevap gelmişti
açtığımda gözümü
gelme
böyle yazılıydı
ışığının kalıntısı
kalan o kağıtta
mektubunu öptüm
fotoğrafın vardı üstünde
ağlayamadım orda
sıkıca bastırdım göğsüme
köpürmeye başladı o an
adaya sahip olan
büyük derin sular



tekne yapmaktı
aklımdaki karar
yol alması için
üç rotası vardı
ya senin adana
ya intihar adasına
ya da yolculuk
kaptanın ecel günü
bitecek olan
uğraş adasına


başladı kaptan
gemisini yapmaya
seçemedi rotasını
onun için bu
sadece ona ait
bir seçim değildi
ışığı onun için
hala çok değerliydi
tek gemi hakkı
verildi bu kaptana
dümeni ise
ışığında gibiydi


bir mektup daha yazdı
koyup şişenin içine
fırlattı içimdeki denizde
başladı cevabını beklemeye


naparsan yap
yazan buydu kağıtta
yanıtın geldiğinde
yoksa hepsi hayal miydi
kaptanın zihnindeki
sorguladı bilincimi
odalara kitleyip kendini
hayır hepsi gerçekti



tepkisi bile olmadı
verdiğin bu yanıta
sersemlemişti
anlamamıştı
kalmamıştı gücü
harcıyordu çünkü
bu tekneyi yapmaya
harcıyordum hala
farkındaydın belki
değildin ya da
bu asil kaptanın
yaşadığı durumun da



sarhoş olmuştu
gemisi uğruna
kestiremediği başlangıçların
sonları aşkına