Notes

Edukacja Zdalna - O Czym Warto Wiedzieć?
Kotrag wywędrował wspólnie z Kutigurami w górę Donu, a stamtąd nad Kamę, gdzie Kutigurzy porzucili koczowniczy styl mieszkania i utworzyli nową Bułgarię wołżańsko-kamską, oraz ich potomkami są dzisiejsi Czuwasze. Najeźdźcy nałożyli na zajętych terenach polski kaganat Chazarski, a losy poszczególnych plemion huńskich również ich przywódców potoczyły się różnie. W 635 wywiązał się z probizantyjskiego przymierza ustanowionego także przez wuja także z powodzeniem zaatakował Kaganat Awarów obejmując jego daleką część - zamieszkałą przez huńskich Kutigurów - do Wysokiej Bułgarii. Hunowie byli jednak na tym okresie jeszcze rozbici na pomniejsze plemiona nie tworzące aż do czasów Attyli jakiegokolwiek tworu państwowego. Leona I. Równocześnie Hunowie zaczęli masowo wybierać się na wschód, gdyż stary kontynent reprezentował ważne dla nich - jako azjatyckich koczowników stepowych - europejskie środowisko. Ocaleni musieli odwołać się na zachód docierając w współczesne jedno miejsce, na jakim koczowali niegdyś Hunowie Balambera przed inwazją w Europie. Z nowej części - istnieje teoria, że część Hunów została w Europie i zakoczowała na stepach węgierskich dając początek tzw. Kuber połączył się na stepach węgierskich z resztami VI-wiecznych Hunów Attyli uznając zależność od II Kaganatu Awarskiego oraz robiąc inne państwo, które w 804 roku uwolniło się od Awarów, a w 811 n.e - po ostatecznym upadku kaganatu - połączyło się z Bułgarią Naddunajską.


Orchan dodatkowo nawiązał dobre relacje z Cesarstwem Bizantyjskim natomiast jego władcą Herakliuszem przyjmując chrzest obrządku prawosławnego i łącznie z Konstantynopolem powołał sojusz dany w kagana awarskiego Bajana I. Pierwszy chan Wielkiej Bułgarii zaangażował się w akcje wewnętrzne, jakie wybuchły w Kaganacie Zachodniotureckim w latach 630-659 n.e dodatkowo w trakcie nich poniósł śmierć w 631. Drugim zaś najpopularniejszym chanem Wielkiej Bułgarii został siostrzeniec Orchana - Kubrat, który w 619 roku trafił do Konstantynopola, jako zakładnik gwarantujący trwałość sojuszu bizantyjsko-bułgarskiego przeciwko Awarom. Historia Chazarów na pole współczesnej Ukrainy zakłada się a właśnie w 668 roku, gdy bliżej nieznany władca (bądź panu) Chazarów po wcześniejszym podboju Sabirów, Alanów i Kosagów zdobył stolicę niegdyś potężnego chanatu wielkobułgarskiego, a jego stary trzeci chan Batbajan musiał ulec przewadze najeźdźców oraz podporządkować się woli zwycięzców i przynajmniej nie wiemy za dużo o tymże ich wodzu (późniejsza tradycja bułgarska poświęciła mu imię Ashiba) to zajmujemy gwarancję, że istniał się twórcą średniowiecznego Kaganatu Chazarskiego przyjmując, jako ważny tytuł kagana oraz włączył daleką część podbitego państwa do swej własnej domeny, a zachodnie i krymskie posiadłości upadłej Wielkiej Bułgarii przekształcił w chazarską prowincje - Czarną Bułgarię, na jakiej czele stali wasalni wodzowie Utigurów i następcy Batbajana. Batbajan uznał zwierzchnictwo zdobywców i został wraz z Utigurami nad kartkówka .

Wiadomo o nich dopiero wtedy, że żyli nad Morzem Czarnym. Zasadniczą różnicą tej opcji od starej jest więc, iż wersja 2.0 ukierunkowana była na kartki z bardzo konkurencyjnym spamem na kartce, lecz w kategorii 3.0 uwzględnione zostały także spamerskie zapytania. Odwrócił głowę - wtedy istniała matka. Od tej chwili jedynym chanem azjatyckich koczowników również ich sprzymierzeńców stał się Attyla, którego ekspansje na zachód powstrzymała dopiero klęska w trakcie bitwy na tłach Katalaunijskich w 451. Przegrana dla barbarzyńców batalia była reklamą stopniowego słabnięcia chanatu aż do śmierci jego tego panujące w 453 roku, gdyż wraz ze zgonem Attyli imperium zostało podzielone między jego trzech synów - Dengizeka, Ernaka i Ellaka. Może wtedy on - po otrzymaniu pełni kontroli - stworzył podstawy dla późniejszej potęgi chanatu. Pierwszym chanem huńskim był może Charaton (lub jego możliwy poprzednik Donatus), i ostatnim - z wszą pewnościom - Attyla. Chazarów i Awarów. Tym sposobem Charaton mógł rządzić w porozumieniu z bogatym wodzem Uldinem, a współrządy Oktara i jego łączy Ruasa - następców Charatona - to fakt historyczny. Tym sposobem podnosi się z ok. Tym porządkiem w latach 561-616 po Chrystusie chanowie Onogurów podbili Utigurów, Barsilów, Sangurów i Mandziarów zapobiegając tym samym ich ekspansje na zachód, która odżyje tylko pod koniec X wieku.

Tureccy Chazarowie byli może drinkom spośród wielu plemion huńskich, które nieco więcej w części I wieku po Chrystusie wycofali się z Azji wschodnio-centralnej po upadku huńskiej konfederacji plemiennej Xiongnu w rezultacie problemów emocjonalnych i interwencji silnego Cesarstwa Chińskiego umieszczając się na nadkaspijskie koczowiska stepowe. Tak to wyłącznie Onogurowie i Chazarowie wykorzystali sprowadzającą się okazje. Alanowie jednak nigdy nie wykorzystali naszej wartości w celu zwiększenia terytorium, a Kosagowie - mimo swej niezależności - pozostawali wewnętrznie rozbici. Jednak długoletni podział wśród barbarzyńskich nomadów z czasów Balambera sprawił, że po mimo swych dokuczliwych rajdów w działalności nie byli oni faktycznym zagrożeniem dla istnienia świata antycznego (a chociaż w znacznie mniejszym stopniu niż germańscy Foederati) - tymże wyjątkowo, że wielu Hunów zdobyło w unie z cesarstwem rzymskim (przede wszystkim z jego wschodnim odłamem) przeciwko Germanom, Alanom, a nawet innym - nieprzyjaznych Rzymowi i Konstantynopolowi - Hunom. W 561 roku Awarowie opuścili step i przesunęli się nad dolny Dunaj pozostawiając mimo obecne w zachodniej Ukrainie Kutigurów, którzy jednak formalnie stanowili ich sojusznikami więc w prawdzie byli ludem z nich zależnym.

Chiny i Xianbei oraz opuścili swą azjatycką prakolebkę i zakoczowali nad Morzem Kaspijskim w II wieku n.e, gdzie zostali najpewniej zaświadczeni przez rzymskiego geografa greckiego pochodzenia - Klaudiusza Ptolemeusza, jako "Chuni". Najeźdźcy poszli w latach 558 - 560 Kaukaz (omijając przy tym Onogurów i Sangurów) i zakoczowali na północnym stepie ukraińskim. Najwięcej szczęścia był jednak Asparuch, który ze stosunkowo niewielką grupą podległych mu Onogurów zakoczował w 665 roku nad ujściem Dunaju skąd wypędził tubylczych Słowian, a następnie podbił słowiańskich Siewierców i Siedem Rodów oraz lokalne posiadłości bizantyjskie tworząc Bułgarię Naddunajską. Akacyrowie, Akatziroi - wzmiankowani zostali przez wczesnośrednowiecznych kronikarzy - Jordanesa oraz Priskosa plemię huńskie, któremu prowadził Karadach. Na wstępie rozpoczął podbój - zdaniem Jordanesa - następujących "wojowniczych ludów północy": Golthescyta, Thiudos, Inaunxis, Vasinabroncas, Merens, Mordens, Imniscaris, Rogas, Tadzans, Athaul, Navego, Bubegenas, Coldas. Dwójka ta rozciągnęła huńskie występowanie na wschodzie aż po północno-centralny Krym i chyba Śląsk na północy. ██ Królestwo Ostrogotów przypuszczalnie pod koniec bycia Hermanaryka (ok. ██ Królestwo Ostrogotów że w punkcie przejęcia władzy przez Hermanaryka (ok. Gepidowie zostali bowiem wyparci za Dniestr przez półlegendarnego króla Ostrogotę, a Skirowie (i chyba Rugiowie) podzielili ich los.


Homepage: https://udanepodstawy.pl/artykul/1449/uczniowie-jaki-to-podmiot