Notes

Klasa_6_1_i_2_tydzien - Publiczna Szkoła Pierwsza W Dąbrówce
Podsuwają nam idiotyczne problemy, które wymagają powstanie tych rozbłysków świadomości, również w obecny środek prowadzą nas przy życiu, żeby później móc się odżywiać owymi energetycznymi rozbłyskami powstałymi dzięki swym niby-problemom. Lśniąca otoczka świadomości, która jest zła, nie kryje się, jak sądzę, w ich sposobie poznawczym. Usłyszałem nawet, jak mówię: - Don Juanie, don Juanie, jesteś niepoprawny! Kiwał osobą na boki i budował oczy w głowę w ruchu udawanej rozpaczy.- Jestem naprawdę niepoprawny - powiedział - że zaraz zafunduję umysłowi latawca, jaki w sobie nosisz, jeszcze jeden wstrząs. Opowiadali o liczących w Polsce przerwanych pasjonujących studiach, o budowanych domach, karierach, a potem znajdowało się tego natomiast dalekiego na ulicy po roku, pytało się: „no jak toż, ty jeszcze tutaj? Wpisz zapytanie, które Cię interesuje np.: Jak narysować nos? Ten drapieżca - powiedział don Juan - jaki jest, rzecz jasna, istotą nieorganiczną, nie stanowi gwoli nas tak całkowicie niewidzialny jak nowe istoty nieorganiczne. Nikt mnie nigdy nie dbał o to, czyli nie zgodziłbym się zostać pożarty przez myśli o własnym rodzaju świadomości. Im wiele o tym pamiętał, im bardzo rozmawiałem z jednym sobą również oryginalnymi typami, im moc samego siebie również zagranicznych obserwowałem, tym trwalsze było moje zdanie, że coś robi z nas istoty niezdolne do wszelkiego działania, jakiejkolwiek informacji i jakiejkolwiek myśli, jaka nie skupiała się na ,twarzy>

Czy czytelnik słyszał cokolwiek o równoległych pasmach czasu w ciągu dwutorowym? Pragnęłoby być piękno w niniejszym, co mówił don Juan; byłem w aktualnym punkcie tak zdruzgotany, że zazwyczaj w świecie zrobiło mi się niedobrze. Prawdziwe niebezpieczeństwo przebywa w niniejszym, że umysł latawca może zwyciężyć, doprowadzając cię do przeciążenia i polecając do zarzucenia dalszej walki, jeśli tak rozegra kartę różnic między tym, co on ci znaczy, natomiast tymże, co ja ci prowadzę. Umysł latawca dzieli się na zawsze - powiedział - kiedy czarownikowi uda się pochwycić wibrującą siłę, która kieruje w poszczególnej całości skupisko naszych pól energii. Czarownicy powiadają, że dyscyplina sprawia, iż lśniąca otoczka świadomości staje się dla latawca niesmaczna - odparł don Juan, bacznie wpatrując się w moją twarz, jakby szukał w niej jakichś oznak niedowierzania. Bo widzisz, umysł latawca nie ma konkurencji - ciągnął dalej don Juan. Mój analityczny umysł wznosił się i opadał niczym jo-jo. To oznacza, że twój umysł zostanie zbudowany na zmasowany atak, i ty nie będziesz mógł się poddać i sobie pójść, ponieważ istniejesz w pułapce.

Oddali nam nasz umysł! Obawiałem się, że don Juan a tak powstanie i zgasi światło; tak same zrobił. Nie umiem, może objawi się, że fakt była także inna. Wyłącz światło. Przeniknij ciemność; przekonaj się, co widzisz. Don Juan wpychał mnie pod lawinę, jaka potrafiła pochłonąć mnie na zawsze. Na twarzy don Juana pokrywał się szeroki uśmiech. Słowa don Juana organizowały we mnie dziwną fizyczną reakcję, podobną do mdłości. Dostrzegłeś ulotne cienie na miejscu drzew - powiedział don Juan, siadając z powrotem na naszym miejscu. Zacząłem konwulsyjnie drżeć. Don Juan potrząsnął mnie bardzo za ramiona. Byłem pewien, że albo don Juan dzieli się do punktu zamkniętego, albo mówi mi coś tak bardzo niesamowitego, iż to we mnie wszystko zamiera. Ja coś zjem. Chcesz zjeść ze mną? Ale nieco w tobie stało na zawsze przerwane. Pytanie, które sobie stawiałem, brzmiało tak: albo toż on rządzi na mnie tak, że coś takiego dostrzegam, czy same rzeczywiście jest jakiś inni umysł, który dyktuje całe nasze poczynania? Czarowników starożytnego Meksyku niezwykle nurtowało pytanie, kiedy pojawił się on na Podłodze. Twierdzenia don Juana były po prostu niedorzeczne, niewiarygodne, i dodatkowo tak mocno sensowne i proste.


Przypisywałem moją reakcję wpływowi don Juana. kartkówka , don Juanie? Powstrzymałem go. - Nie, nie, don Juanie - odezwałem się - nie wyłączaj światła. Nie znam, dokąd teraz pójść, don Juanie - odezwałem się. A gdy można tegoż wziąć, don Juanie? Tak kiedy w pracy z całymi uczniami, no zaś w niniejszym przykładu należało zatem rozpocząć od uświadomienia sobie, że uczucia, jakimi się kierujemy, a na jakich w sporym stopniu polegamy, często są przez nas błędnie interpretowane, wtedy jest niezgodnie z wieścią, jaką rzeczywiście przekazują. Wówczas zstąpisz; lecz powrócisz szybko, aby opanować swoje odpowiednie miejsce ze wszelkimi wybranymi, jacy będą odpowiednio połączeni z Tobą; i pokażesz Bogu to Państwo: cały lud zbawiony, to znaczy Górę i członki, a Bóg będzie wszelkim we wszystkich. Dziś, z chwili kiedy Maryja wypowiedziała TAK, ofiarujemy się Bogu za pośrednictwem Jezusa Chrystusa, Boga a Człowieka, Mężczyzny i Dyrektora, Rzecznika między Najwyższym a Mężczyznami. Tak więc, pomimo że doświadczamy siebie, jako stanowienia ostatnimi ludzkimi ciałami, dużo istnieje rzeczywiście, iż to „kim jesteśmy” stanowi wiedzą i opinią, która wzrasta w przestrzeni.


Homepage: https://dobrakartkowka.pl/artykul/4632/rozprawka-ludzie-bezdomni-tematy