Notes

Kaşına gözüne gülüşüne yandığım♥
Anlatamıyorum sana içimdekileri,yapamıyorum hep alttan alıyorum canını yakmak istemiyorum dedikçe daha çok yakıyorum canını, canımı. Bana hem çok yakınsın hemde çok uzak belki bu yüzden olsa gerek sana anlamsız yükselişlerim. Özlüyorum... Her an her dakika içime çekemediğim kokunu özlüyorum. Bir o kadar da korkuyorum açıkcası. Nedensiz bir korku var içimde öyle bir girdabın içimdeyim ki elimden hiçbir şey gelmiyor. Unutmak istiyorum su son 1 yılı çıkarmak istiyorum hayatımdan hiç yaşamamış gibi kabullenmeye çalışıyorum nereye kadar seveceğim ben seni nereye kadar düşüneceğim hiç bilmiyorum.Seni uzaktan sevmeyi, sana bakmadan görmeyi, seni duymadan dinlemeyi, gözyaşlarımla gülmeyi, kavuşmak için sabretmeyi öğrendim ama sensiz olmayı asla öğrenemedim.Seni sevmek bir annenin doğmamış çocuğuna olan hasreti gibi , gökkuşağın da olmak isteyip de hep yalnızlığın sembolü olan siyah gibi , mahallede onca çocuk tarafından dışlanan çocuk gibi, gülmek isteyip de güldüren kimsesinin olmadığını anlayan biri gibi...

Ben yalnızlığımla dost oldum sen çekip gitsen ne olur ki ?

Bazen kelimeler yetmiyor yüreğimde ki bu anlamsızlığa. Bazen ise yıllar,aylar,günler,dakikalar. Hep bir şeyler yetmiyor gözyaşıma sebep olanlara. Belki anlatmak gerek dinleyenlere. Ama belki de susmak gerek içindekiler ölene dek. Masada ki rakıya arkadaş mı gerekiyor dinmesi için bu acının. Ya yalan olmalı "iz"ler yada doğruyu bilmeli kirpik uclarım. Siz yalnızsınız hep hiç bir şeyiniz yok. Ben ise kalabalığım hep içimde bir tek kendime yer yok. Yaralarınızı saran üçüncü kişiler bende yok. Bende üçüncü satır, üçüncü sıra ve üçüncü şiir,şarkı var. Duvarlara baktıran bir şarkı, içimi titreten bir şiir var. Sizin hissedemediklerinizden. İşte bu kadar anlamsız yüreğimdekiler.