Notes

Bir insan gerçekten tamamen “acımak “ tan yoksun olabilir mi? Yani sonsuz bir acımasızlıktan bahsediyorum .
Hiç zayıf bir anı olmayan, üzülmeyen, ağlamayan…Hayır ben bunu kabul edemem. Bir kere bu insan fıtratına hiç uymayan bir şey. İnsan duyguları olan bir varlıktır. Bu bilinçsizce böyledir. Yani insanın elinde değil ki bu.
Her insanın farkında olmasa da zayıf anları vardır mutlaka. Bu kimi zaman zaafları olabiliri, kimi zaman ailesi, kimi zaman işi, kimi zaman aşkı…Oysaki ben bunu söyleyince aksini iddia edenler çıktı. “Sen herkese iyi niyetle, iyi düşüncülerle yaklaşıyorsun…” gibisinden şeyler söylediler. Oysa dünyada çok varmış “sonsuz, acımasız” tipler. Mesela bunlardan biri Hitlermiş. Onda acıma falan yokmuş. O, dev bir zalimmiş. Bu gibi şeyleri sıralarken öyle emin, bilgece bir tavır takınıyorlardı ki. Öyle ki ya onlar çok iyi niyet yoksunu. Ama kim ne derse desin ben onlar gibi asla düşünmeyeceğim. Onların hayalindeki zalim insan tiplemesi olamaz. İnsan ya, burada insan gibi duyusal bir yaratıktan bahsediyoruz. Hiçbir insan yoktur ki duygularına galip gelsin. Bu isterse “Hitler“ gibi insanlık tarihine damgasını vuran bir devrimci olsun!..

#ÜçüncüDersSonu