Notes

Daha 10 yaşındaydim kronik böbrek yetmezliği hastalığı çıktı, 2. Gün doktor çağırdı annemde yanımdaydı, gözlerimin içine bakarak 3 yıl ömrünün kaldığını söyledi doktor. Gram üzülmemistim. Zaten içe kapanık, insanları sevmeyen biriydim. Sonra tedaviye başlandı 3 yil onlarca test onlarca ilaç bir dizi ameliyat, öyle ya Allahın işine karisilmiyor, ölmedim yani fiilen ölmedim. Çocuk olmak nedir bilmem, dışardan çocuklar oynarken ben hastane camlarindan onları izlerdim. İçim giderdi.. Ama hiç belli etmezdim. Çok güçlü gözükürdum. 14 yaşıma girdiğimde ilaç tedavisine başladık. Onlarca ilaç, yüzlerce mide bulantısi. Sonra bir gün artık ilaçla tedavi edilemeyecek kadar ilerlemişti hastalığım. Dedilerki, hayatını bir makinaya bağlı olarak yaşayacaksın. Eyvallah. Karnına bir alet takacağız. Eyvallah. Ne lazım? Ameliyat. Eyvallah. Artık acı hissetmiyordum neyse bir buçuk sene hergün karin agrilariyla uyandım,uyuyamadim. Hastaneye gittim kontrole. Karnımdaki bozulmuş, ne lazım? Ameliyat. Olduk sonra eve geldim. Ozaman 15 yaşındayım 39 kiloyum bir kalktım 50 olmuşum Heryerim şiş hastaneye gittik. Ameliyat oldum karnımdaki tekrar değişti. Yine olmadı.. Bu sefer dedilerki diyalize gireceksin. Gireriz ne lazım? Ameliyat. Çizdirmedik yerim kalmadı neyse kısa kesiyorum 18 yaşına kadar diyalize girdim. Sonra nakil dediler. Sağolsun anam ikinci hayatımı armağan etmişti bana. Kendim için sevinmedjm. Annem,çok sevinmişti kurtulduğuma. Şuan 19 yaşındayım Allaha şükür iyiyim. Nakil ameliyatından 4 5 ay sonra birisiyle tanıştım. Bir kız. Uzak durmaya çalıştım. Kimseye bu kötülüğü yapamazdım her an ölebilirim veya yatalak kalabilirim. Ama o vazgeçmedi. Hastalığımı söylerim ozaman bırakır dedim. Söyledim, bırakmadı. Sonra bir haziran gecesi farkettimki aşık olmuşum. Hiç gitmeyecek gibiydi, hayatımda 19 yıllık hayatımda hepi topu 8 ay mutlu olabildim. Çok garipti mutlu olmak. Hayatımda bir tek onla mutlu olmuştum. Ama gitti.. Bak şimdi bu satırdan sonra tuncel abinin bir şiiri var ezelin fon müziğiyle giriyor DIN diye o DIN kalbime ok gibi saklanıyor. Herkes öldürür sevdiğini, ama herkes öldürdü diye ölmez der şiirin sonunda. Belki görür bunu, papatyalin soyu tükenene kadar seveceğim seni. Vazgeçmeyeceğim çünkü biliyorum,sende benj seviyorsun