Notes

Evet biz bir islam ülkesi değiliz.
Eylemin neticesini neden ülkeye bağlıyorsunuz. Çok yanlış yerden, çok yanlış insana, çok yanlış konu ile yaklaşıyorsunuz, şu konuyu nasıl bitirebiliriz bilmiyorum...

Ben çoğu insanın ibadet yaparak övündüğünü düşünüyor ve görüyorum.

Saygı duyuyor gibi gözüküp sonuna kadar okuyunca yine yine yine yine yine yine yine yine yine benim dini görüşümü ve davranışımı eleştirmiş oluyorsunuz. Denilen üzerine, bu benim dinim, toplumsal din değil toplumsal kültür vardır. Din bireyseldir, bazı ibadetler topluca yapılır fakat dinin esası bireysel niyettir toplumsal değil. Yargılayıcı tavırları sevmediğimi bilip mahsus mu tekrarlıyorsunuz bilmiyorum. İslamiyet başka insanların dinini eleştirmek yahut ülkeyi din ile yönetin diye bir uyarıda bulunmamış ve eleştirici tavrı asla asla asla asla iyileştirmemiştir.

1. Biz islam ülkesi değil İNSAN ülkesiyiz. Önce İslamiyet esaslarına uyan birey değil de İNSANİYET kurallarına uyan birey yetiştirelim zaten İslamiyet'e uyan da gelecektir ardından.
2. Benim görüşümü hala mütevazi tavırlarla, hoş tavırlarla eleştirseniz de yine de eleştirmiş ve saygı çevresini değil de kişisel çerçeveyi aşmış oluyorsunuz. Hoş bir ağız yaptığınız eylemi değiştirmeyecektir.
3. Benim dinim, bireysel din. Ben ibadetimi de sevabımı da günahımı da bireysel yapıyorum. Toplum kültüründe dinin bozulduğunu, olmayan şeyleri oluyor gördüklerini, toplumsal dinin siyaset ile birleştiğini, şeyh şıh gibi kavramlar ile dini birleştirip insanların kişisel arzularına hizmet ettiklerini, elimdeki kitap dışında kimseye karşı inancım olmadığını (yaşayan insanlardan), dünya kültüründe dinin daha da kötüye gideceğini, kültürsüzlüğü medeniyet sanan insanlara dini öğretmenin yanlış olduğunu, dinin öğrenimi için üst düzey bir ahlak ve nefis gerektiğini, geleni geçeni İmam Hatiplerde okutunca ülkede din seviyesinin artmayacağı çok kişinin boş bilmesi aslında kültürün yani bakış açının bozulacağını, özgürlüğü din dışı bulan iki üç cehalet abidesinin din içinde özgür olamayacaklarını söyleyerek kendilerini hoca ile tanıtıp kuyruklarında binlerce insan topladığını, din görüşümü yorumlayan kimseye saygı duymadığımı, eleştirisel tavrın nefis eseri olduğunu ve dini görüş sorgulamasını yanlış bulduğumu, yaradanı anarken tanrı dedi diye ateist görülen gavur görülen kişilerin biraz köşe yazılarının okunması gerektiğini, oku emrini hala yanlış anlayan koca koca insanların ülkede hala cahil cahil gezmesini yanlış bulduğumu, insanların kültürlerine kültür katmadan dinleri de kültürsüzlükleri gibi cehalet simgelemeleri yakıştırarak kültürel dini bozacaklarını ve şu anda da görüldüğü gibi dünyada çoğu ülkenin İslamiyet'i adam öldürmek ile gördüğü ve bu konuda haklı bir şekilde gördüğü fakat bunu düzeltmek için hoş dini İslam dinini göstermek için beni eleştireceğinize daha hoş şeyler yapmanız gerektiğini, söylemeyi kendime borç bilirim.

Daha da uzun yazabilirim, istediğiniz kadar, isterseniz incelemeli şekilde de tespitlerim ve okuduklarım doğrultusunda makale oluşturabilirim fakat bunun burası için fazla olduğunu düşünüyorum.

Bu arada tesettür ile ilgili de görüşümü söyleyim. Arkadaşlarım bilir ki, can arkadaşlarım var tesettürlü fakat ben hiçbir zaman eleştirmiş sorgulamış yahut telaffuz etmiş değilim tesettürlü oluşlarını. Çünkü kendi seçimleri ve bunu benim ağzıma almam doğru değil, başka birinin tercihi çünkü. İşte benim saygı çerçevem bu. Açık ve net. Başkasının seçimlerini incelemek eleştirmek başka bir insan ve insanoğluna atfedilmedi veya bunun için yaratılmadı. Öyle olsa, "ibadetlerinizde tesettürlü olmayan hanımlar için de dua edin" denmez mi? Yahut ateist insanlar için dua edin olmaz mı? Özellikle Cuma namazı vaazında ve hutbesinde biraz dikkat edin yazılana çizilene okunana, kadın arkadaşlar internetten okuyabilirler, halka paylaşılıyor. Göreceklerdir ki, başkası üzerine bir şey yok. Sadece orada namaza katılan müslümanların içleri ile ilgili durumlar söz konusu. Bir başkası konuşulmasını doğru bulsa din, sizce ayin olmaz mı camide yapılırken bunun adı? Çok eski medeniyetlerde, şimdiki muska ve büyü dediğimiz durumu bazı dinlerde insanlar ayin ile çözüyordu. Peki sizce neden? İstemedikleri durumlar söz konusuydu bir başkasında ve bu durumdan dolayı yapılıyordu ayin. Yani nefislerinden dolayı oluşan bir eleştirisel durumun somutlaşmış hali.

Söylemek istediğimi daha nasıl anlatabilirim bilmiyorum fakat, DOĞRU BULMUYORUM, davranışınızı da yaklaşımınızı da söylemlerinizi de zihniyetinizi de...
...ve bu konu uzadıkça daha da durumun tadsızlaşacağını bu yüzden bir tane bile daha soru bu konu hakkında gelmesini istemiyorum, rahatsız oluyor ve saygı duymanızı rica ediyorum. Lütfen daha güzel konularla gelelim şu soru kutusuna.