Notes

güzel sevmişim. o şarkının seni hatırlatacak olmasına üzülüyorum. bu kadar. hakkında söyleyebileceğim çok şey var aslında ama konuşmak istemiyorum. bir önemi yok. krizlerimden sonra aynada kendime gülümseyip geçti* dediğim zamanlardaki his gibi. geçti. vazgeçtiğin anda dedikleri şeyin gerçekliği sadece bir sırıtış. soğuk ve ürkütücü olanından. üzgünüm. bunu siz istediniz. artık -gerçekten- çok geç.

sonra geri geldiniz. hiçbir şey olmamış gibi, belki kalınan yerden devam edilebilir sandınız. o işlerin öyle olmadığı öğretilmedi mi size? üzgünüm. öğreneceksiniz. geç kalmak nasıl bir şeymiş tadacaksınız. sonra hayatlarımızın kıyısından bile geçmeyeceğiz. çünkü ben bir şeyler yolunda gitsin diye kendimi ezmekten yoruldum.*

her şeye gülebilmek, yeraltı edebiyatından etkilenebilmek, sevinince atılan o çığlıktan utanmamak, hediye alabilmek, özel günlerde organizasyon yapacak kadar işsiz olmak, evim haricinde bir yerde sıkılmamak, duygularımı rahatça gösterebilmek, sinirlenince tepkisiz laf sokabilmek, aptalca muhabbetleri devam ettirebilmek, insanları zeka seviyelerine göre yargılamamak, ölçülü sevebilmek ve insanların değişmeyeceğini kabul edebilmek isterdim.

biri saçlarımla oynarken uykuya dalsam belki bir şeylere inancım yenilenebilir çünkü biri saçlarımla oynarsa zaten uykum gelir hemen kedi olurum

biri bana ‘seni beyazlar içinde görmek istiyorum’ derse ilk anlayacağım şeyin kefen olması sorunsalı*

göz göze geldiğimde güldüğüm insanları hayatımın sonuna kadar bi' kapsülde saklamak falan istiyorum

biterse üzülürsün hatta rutin bi şekilde için cız bile edebilir ama böyle devam etmesini de istemiyosun.

yatağa kalbimin yarısı başkasında girmektense tamamı bende ve kırık girmeyi tercih etmeyi öğrendiğimden beri olgunlaşma yolundaki adımlarımı hızlandırmak ve bu hayatı kısa sürede tamamlamak gibi hedeflere kavuştum sanırım.

ben artık şarkı dinlemek değil miyavlamak istiyorum

bir kulağını kesen van gogh bir de nefesimi kesen sen

bu cümleden daha devrik oluyorum her baktığımda senin çehrene.