Notes

denk geldiğimiz çağa bak her şey sahte, düzensiz, etrafımızda yanlış insanlar

konu sadece sen olunca gülümsediğim şeyler var benim*

kalbinin penceresini bana kapatmışsın. pencerenin kenarına çiçekler koymuştum. bana olan nefretinden o pencereyi ne hızlı kapattın öyle. çiçekler düştü. sen benim değil de çiçeklerimin katilisin. çiçeklere üzülüyorum. onlar'ı düşünmemene üzülüyorum.

hiç toparlanmamış bi kafayı dağıtma isteği

karanlıkta kaldığını söylesen. gökyüzüne en parlak yıldızlarımdan asardım. ben. bu yıldızların yetmediğini söylesem. biraz parlatır mısın? desem. küser gidersin. geride kalan bir kaç yıldızı da toplayarak. beni karanlıkta bırakırsın. senin için geride bıraktıklarının bi’ önemi yok. kalbin çok karanlık. giderken götürdüğün yıldızları kalbine as. birazcık olsun. karartı gitsin.

karanlıkta kaldığını söylesen. gökyüzüne en parlak yıldızlarımdan asardım. ben. bu yıldızların yetmediğini söylesem. biraz parlatır mısın? desem. küser gidersin. geride kalan bir kaç yıldızı da toplayarak. beni karanlıkta bırakırsın. senin için geride bıraktıklarının bi’ önemi yok. kalbin çok karanlık. giderken götürdüğün yıldızları kalbine as. birazcık olsun. karartı gitsin.

sana giden yol dikenli ve taşlıydı. o yoldan yürüyüp sana geldiğimde beni kan revan içinde görme diye ben o yolu çiçeklendirdim. gelirken sana güzel çiçeklerimden de topladım. ya sonra? karşına geçtiğimde gülümseyerek sana baktığımda? gözün. gözün elimdeki çiçeklerdeydi. neden öyle baktın? sen o çiçekleri öldürdün. sen öyle bakarak o çiçeklerin canını acıttın. bilemedim çiçekleri değil de dikenleri sevdiğini. keşke bu yolu dikenli haliyle yürüseymişim. sana diken toplasaymışım. ama sen yine öyle bakardın. o dikenleri bana batırırdın. benim canımı acıtırdın. beni öldürürdün. o bakışlarınla beni ezdin. sanırım neden öyle baktığını anlayabiliyorum. beklediğin ben değilim. üzülmedim. üzüldüğüm tek bir şey var sen o çiçeklerin canını çok. o çiçeklerin canını çok. ç o k.

birtakım coğrafi konumlara kırgın ve de hüzün ehliyim. şu koskoca şehre senin sokağını da sığdıramazlar mıydı.

olgunlaşmış bir insanın tüm kaynağı kendisidir. hiçbir şekilde başkalarının varlığıyla beslenmez ve başkalarından beslenerek ayakta duran insanlara asla saygı duymaz. Ki bu “başkası” rolünde onun olması durumu da olgun bir insan tarafından asla kabul edilemez. bütün bu ego yaşam kaynağı değil, yaşama karşı kullanılan kalkandır. isterse dünya önüne sunulsun gerçekten olgun bir insan bu için önemli değildir. bayıldığını sandığınız abartılı davranışlar ile insanların size karşı saygısını asla koruyamazsınız ve insan saygısını yitirirse varlığını devam ettiremez.

sarhoş olduğun zamanlarda yanında olmayı isterim. öylece saçma sapan konuşmalarını, davranışlarını izlemek. sonra daha fazlasını müsaade etmemek. çünkü çok güzel oluyorsundur eminim. ayılman için seni suyun altına sokup, sert bir kahve yaparım. soğukla pek aran yoktur. aynı şekilde acıyla. kaçışın yok. ayılmadan önce ilk ve son dansımızı yapalım mı? parmak uçların, parmak uçlarıma denk düşsün. mucize gibi. değil mi? bunları dilerken orda tek başına oturıyorsun. kalabalığın içinde tek başınasın. hadi kalk, bana uğra. söz. çok söz. hiçbir şeyi hatırlatmayacağım.*