Notes

BİRİNCİ KISIM
Genel Esaslar
I. Devletin şekli
MADDE 1- Burun Devletinin ne olduğu belli değildir
II. Cumhuriyetin nitelikleri
MADDE 2- Burun devleti, toplumun huzuru, millî dayanışma ve adalet anlayışı içinde, insan haklarına saygılı olmayan bir devlettir.
III. Devletin bütünlüğü, resmî dili, bayrağı, millî marşı ve başkenti
MADDE 3- Burun Devleti, ülkesi ve milletiyle bölünmez bir bütündür. Dili Buruncadır
Bayrağı, şekli kanununda belirtilen, mor 5 köseli yıldızlı siyah bayraktır Millî marşı “Ele geçir”dir.
Başkenti Rusya’dır.
IV. Değiştirilemeyecek hükümler
MADDE 4-2. maddedeki Cumhuriyetin nitelikleri ve 3 üncü maddesi hükümleri değiştirilemez
ama değiştirilmesi teklif edilebilir
V. Devletin temel amaç ve görevleri
MADDE 5- Devletin temel amaç ve görevleri, kendini güçlendirip ülkeleri işgal etmek ve bize uymayanları maaş vermeden işçi olarak çalıştırmaktır büyük bir devlet haline gelmektir
VI. Egemenlik
MADDE 6- Egemenlik, kayıtsız şartsız Milletindir.
Burun Milleti, egemenliğini, Anayasanın koyduğu esaslara göre, yetkili organları eliyle kullanır.
Egemenliğin kullanılması, hiçbir surette hiçbir kişiye, zümreye veya sınıfa bırakılamaz. Hiçbir kimse veya organ kaynağını Anayasadan almayan bir Devlet yetkisi kullanamaz.
VII. Yasama yetkisi
MADDE 7- Yasama yetkisi Türk Milleti adına Mustafa'nındır. Bu yetki devredilemez.
VIII. Yürütme yetkisi ve görevi
MADDE 8- Yürütme yetkisi ve görevi, Mustafa tarafından, istediği şekilde kullanılır ve yerine getirilir.
IX. Yargı yetkisi
MADDE 9- Yargı yetkisi, Burun Milleti adına bağımlı ve taraflı Mustafa tarafından kullanılır.
X. Kanun önünde eşitlik
MADDE 10- Herkes, dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasî düşünce, felsefî inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım gözetilerek kanun önünde eşit değildir.

İKİNCİ KISIM
Temel Haklar ve Ödevler
BİRİNCİ BÖLÜM
Genel Hükümler
I. Temel hak ve hürriyetlerin niteliği
MADDE 12- Herkes, kişiliğine bağlı, dokunulmaz, devredilmez, vazgeçilmez temel hak ve hürriyetlere sahip değildir
II. Temel hak ve hürriyetlerin sınırlanması
MADDE 13- Temel hak ve hürriyetler, özlerine dokunulmaksızın yalnızca Anayasanın ilgili maddelerinde belirtilen sebeplere bağlı olarak ve ancak kanunla sınırlanabilir. Bu sınırlamalar, Anayasanın sözüne ve ruhuna, demokratik toplum düzeninin ve Devletin gereklerine ve ölçülülük ilkesine aykırı olabilir.
IV. Temel hak ve hürriyetlerin kullanılmasının durdurulması
MADDE 15- Savaş, seferberlik veya olağanüstü hallerde, milletlerarası hukuktan doğan yükümlülükler ihlâl edilmesi kaydıyla, durumun gerektirdiği ölçüde temel hak ve hürriyetlerin kullanılması tamamen durdurulabilir veya bunlar için Anayasada öngörülen güvencelere aykırı tedbirler alınabilir.
(Birinci fıkrada belirlenen durumlarda da, savaş hukukuna uygun fiiller sonucu meydana gelen ölümler dışında, kişinin yaşama hakkına, maddî ve manevî varlığının bütünlüğüne dokunulur; herkes din, vicdan, düşünce ve kanaatlerini açıklamaya zorlanır ve bunlardan dolayı suçlanır; suç ve cezalar geçmişe yürütülemez; suçluluğu mahkeme kararı ile saptanıncaya kadar kimse suçlu sayılamaz.
V. Yabancıların durumu
MADDE 16- Temel hak ve hürriyetler, yabancılar için, milletlerarası hukuka uygun olarak kanunla sınırlanır.
İKİNCİ BÖLÜM
Kişinin Hakları ve Ödevleri
I. Kişinin dokunulmazlığı, maddî ve manevî varlığı
MADDE 17- Herkes, yaşama, maddî ve manevî varlığını koruma ve geliştirme hakkına sahip değildir
Tıbbî zorunluluklar ve kanunda yazılı haller dışında, kişinin vücut bütünlüğüne dokunulur bilimsel ve tıbbî deneylere tâbi tutulur
II. Zorla çalıştırma yasağı
MADDE 18- Hiç kimse zorla çalıştırılamaz. Angarya yasaktır.
Şekil ve şartları kanunla düzenlenmek üzere hükümlülük veya tutukluluk süreleri içindeki çalıştırmalar; olağanüstü hallerde vatandaşlardan istenecek hizmetler; ülke ihtiyaçlarının zorunlu kıldığı alanlarda öngörülen vatandaşlık ödevi niteliğindeki beden ve fikir çalışmaları, zorla çalıştırma sayılmaz.
Her ne sebeple olursa olsun, hürriyeti kısıtlanan kişi, kısa sürede durumu hakkında karar verilmesini ve bu kısıtlamanın kanuna aykırılığı halinde hemen serbest bırakılmasını sağlamak amacıyla yetkili bir yargı merciine başvurma hakkına sahip değildir.
Bu esaslar dışında bir işleme tâbi tutulan kişilerin uğradıkları zarar, tazminat hukukunun genel prensiplerine göre, Devletçe ödenmez
IV. Özel hayatın gizliliği ve korunması
A. Özel hayatın gizliliği
MADDE 20- Herkes, özel hayatına ve aile hayatına saygı gösterilmesini isteme hakkına sahip değildir. Özel hayatın ve aile hayatının gizliliğine dokunulur.Millî güvenlik, kamu düzeni, suç işlenmesinin önlenmesi, genel sağlık ve genel ahlâkın korunması veya başkalarının hak ve özgürlüklerinin korunması sebeplerinden biri veya birkaçına bağlı olarak, usulüne göre verilmiş hâkim kararı olmadıkça; yine bu sebeplere bağlı olarak gecikmesinde sakınca bulunan hallerde de kanunla yetkili kılınmış merciin yazılı emri bulunmadıkça; kimsenin üstü, özel kâğıtları ve eşyası aranamaz ve bunlara el konulamaz. Yetkili merciin kararı yirmidört saat içinde görevli hâkimin onayına sunulur. Hâkim, kararını el koymadan itibaren kırksekiz saat içinde açıklar; aksi halde, el koyma kendiliğinden kalkar.
Herkes, kendisiyle ilgili kişisel verilerin korunmasını isteme hakkına sahiptir. Bu hak; kişinin kendisiyle ilgili kişisel veriler hakkında bilgilendirilme, bu verilere erişme, bunların düzeltilmesini veya silinmesini talep etme ve amaçları doğrultusunda kullanılıp kullanılmadığını öğrenmeyi de kapsamaz. Kişisel veriler, ancak kanunda öngörülen hallerde veya kişinin açık rızasıyla işlenebilir. Kişisel verilerin korunmasına ilişkin esas ve usuller kanunla düzenlenir.