Notes

(Verse)

Kafamı geriye çevirdiğimde boynum değil, kalbim acır,
Kalbin unutmaya sağırsa geçmiş olur senden ağır..
Zaman, ne olursun kendine merhamet çağır,
Adaletin cenazesinde enkaz ağır, kalbim bağır!

Bu gece menüde hoşça kallar var, yanında çığlıklar,
İçimde acıma sadıklar, dışımda halden anlamayanlar,
Senaryodan habersiz yönetmendim,
Yanlış şeyi unutmuşum, her filmin sonu var..

Hiç kimsenin olmadığı bir ülke hayal ettim,
Çünkü sesini duyduğum tüm insanlar hayaletti..
Uzatılan her el birkaç çıkardan ibaretti..
Kiralık kalplerin son sayfası ihanetti..

Unutmak özlemenin uydurduğu basit bir hikayeydi,
Kabullenmek kalp hastalarına geçici çareydi..
Hastalık hep nüksetti, huzur hurafeydi,
Uyku denen uyuşturucu gidenlerle gitmişti..

(Nakarat)

İçimde koşmayı özlemiş çocuk sevinçleri var..
İçimde adresi kayıp bir ton cümle, konuşamıyorum..
Zaman anahtarı açmaz oldu hiçbir kapıyı,
Hayallerim ağaç oldu, kaçmak istemiyorum..

İçimde umudu bitmeyen insan cesetleri var..
İçimde kırgınlık çığları var, kaçamıyorum..
Keşkeler de geri çevirmez yelkovanları..
Yaram tuz oldu, avunmak istemiyorum..

(Verse 2)

İyi veya kötü, inan ki herkes değişir eflakim..
Ölmek için doğan o insanlar gitmek için mi gelir?
Bu Dünyada adalet hayatta kalmaz Eflaki’m..
Affettiklerim affetmemeyi öğretmek için geldi..

Umut hayallerime can veren kötü bir melekti,
Hayaller suikastti ve yoklukları katilleşti,
Nedense kalbim leşken sevgim kasvete keşti..
Kara günde dost saklambaç oynardı, ben ebeydim..

Şeytan insandan korkup kendini Cehennem'e kilitledi..
Silah mermileri ayrılıklara secde etti..
Her ayrılığın öncesine bir senaryo iliştirildi..
Yüzlerce kez yanılsam da pişmanlık beni zor sevdi..

En güçlü sen olursun hiçbir şeyin kalmadığında..
Yalnızlığa sarılırsın insanları tanıdığında..
Tam gole giderken ayrılık kayar ayağına..
Ve kalbin yerdeyken oyunu devam ettirir insanlar..

(Nakarat)

İçimde koşmayı özlemiş çocuk sevinçleri var..
İçimde adresi kayıp bir ton cümle, konuşamıyorum..
Zaman anahtarı açmaz oldu hiçbir kapıyı,
Hayallerim ağaç oldu, kaçmak istemiyorum..

İçimde umudu bitmeyen insan cesetleri var..
İçimde kırgınlık çığları var, kaçamıyorum..
Keşkeler de geri çevirmez yelkovanları..
Yaram tuz oldu, avunmak istemiyorum..

(Verse 3)

Şu sımsıkı sarıldığın hayat acılarına aşık..
Zirveye çıkardıktan sonra seni aşağı bırakır..
Zirveye çıktığında artık tat vermez hiçbir şey..
Ve rüyalarına giren hatıralar sabrını kanatır..

Hatırlayan yalnız sensen acıtır hatıra,
Ve hatıralar ölüm gibi zamansız düşer aklına..
Ölüme götürmekten başka ne yapar ki zaman?
Zaman değil, insan gülüşleridir yanıp kanatlanan..


Acın Güneş’se yürümek istemezsin aydınlığa,
Artık karanlıktan başka hiçbir dostun kalmadığında evlat edinir seni yalnızlık,
Güven ülken döner Hiroşima’ya, vedalarla çarpıla çarpıla..

Bir varmış, bir yokmuş ama yalnızlık hep varmış..
Mutluluğun son treni ben doğduğumda kaçmış..
Ha bir de, gülerken o insanlar hala tok..
Anlatacak çok şey var, anlatacak insan yok!

(Nakarat)

İçimde koşmayı özlemiş çocuk sevinçleri var..
İçimde adresi kayıp bir ton cümle, konuşamıyorum..
Zaman anahtarı açmaz oldu hiçbir kapıyı,
Hayallerim ağaç oldu, kaçmak istemiyorum..

İçimde umudu bitmeyen insan cesetleri var..
İçimde kırgınlık çığları var, kaçamıyorum..
Keşkeler de geri çevirmez yelkovanları..
Yaram tuz oldu, avunmak istemiyorum..

:)