Notes

Öncelikle merhaba.
Şimdi olayları baştan anlatacağım. 4 adet kahramanımız var. Ben, Enes (21), Muhammed (17), Furkan (17)..
İlk olayımız;
Ofiste otururken (ki saat gece 10-11 civarı) Muhammed, telefonunu masada bıraktı. Ben de onu aldım, hiç ses etmedim. Ofisten çıkmaya karar verdik telefonu aramaya başladı, "Abi sendeyse ver şu telefonu" dediğinde "Yok olum masada katalogların altına koydum" dedim. O sıra da Enes kapıyı çekti. Cebinde olan anahtar için, "Eyvaah, anahtar da içeride kaldı. Şimdi bu saatte İlker abiyi (Patronu) arayıp anahtar da istenmez, ayıp olur, sabaha alırsın telefonunu" dedi. Muhammed tabi yedi ve burada benim Enes ile hiç anlaşmam yok. O benim sinsi gülüşümden (8 senelik arkadaş olunca ister istemez anlıyor.), "Telefonu neden üstüme alayım, üstümü arasan direk olarak bulacaksın zaten masaya bıraktım" dememden bende olduğunu anladı ve olaya eşlik etti :)) Bir yerde oturup çay içtiğimizde Muhammed, "Ah şimdi telefonum yanımda olsaydı telefonu satar hesabı öderdim" dedi. Çıkarttım telefonu, "Al öde lan" dedim. Orada bir bozuldu bu :))) Tabi yediremedi, ikinci olayı gerçekleştirdiler.

İkinci olayımız;
Gece saat 12-1 gibi, Ferdi abinin (Grafiker) evinden ben çıktım. Eve gittim. Enes 'de oradaydı ve işleri vardı. O iş yaparken Furkan telefon ediyor. "Abi Muhammed'i hastahaneye kaldırdılar. Yoğun bakımda" diyor. Enes "Ne oldu" diye sorunca, "Bilmem kim bir sigara verdi, uyuşturucu varmış içinde" tarzı bir şey söyleyip kapatıyorlar. Enes geri aradığında telefonu Muhammed açıyor. Dolayısıyla da yoğun bakımda olmadığını anlıyor. İşlerinin olmasına rağmen Ferdi abinin evi hastahaneye yakın olduğundan gidiyor. Çocuklar koşarak gitmesine rağmen yetişemiyorlar. Çocuklar Enes'e "Selim abiye de bir şeyler yapalım" dediğinde, Enes, "Bak Selim abiniz takıntılı. Gerçekten takıntılı. Eğer siz bir şey yaparsanız onun altında kalmaz. (Ki gerçekten takıntılarım var.) Burnunuzdan getirir. Ben de sizden intikam alacağım ama şuan işlerim var. Sakinlediğim zaman alacağım" demiş.

Şimdi gelelim asıl olaya.
Muhammed'e Furkan'ı, Furkan'a Muhammed'i İstanbul'a yollayacağımızı söyledik.
Furkan için yazıyorum;
Furkan, Muhammed'e bir şey söylemeyecek. Her şeyi ayarladık. Plan günü dördümüz İstanbul'a gidiyor gibi yapacağız. Ama otobüs saati "Biz geç kaldık, sen git biz sonra ki otobüsle geleceğiz" diyip, onu yollayacağız.
Aynı şekilde Muhammed için de aynı şey geçerli. Yani onun bilgisine göre de Furkan'ı yollayacağız.

Peki o gün ne mi olacak :)
Bir kaç gün önceden bunlardan para alacağız. Paralar bizde toplansın şekli. Muhammed formaliteden vermeyi kabul etti, Furkan ile konuşmadık daha. O da verir. Otobüs saatini bunlara misal 8:30 diyeceğiz. Biz 8:00 'de bineceğiz Enes ile. İstanbul'a gideceğiz. Bunlar da gelirse (ki geleceğini zannetmem) bizi zaten göremeyecekler. Geri dönecekler. Biz İstanbul'a gittiğimiz zaman, E-Ödev üzerinden bir kaç kişi ile iletişim kurdum. Onlarla görüşüp fotoğraf çekilip çocuklara atacağız. Kız oldukları için de hem içleri gidecek hem de paraları kaptırdıkları için içleri yanacak ve "Biz nasıl bir tongaya geldik" diye kuduracaklar :))

Öğrensinler Selim abileri ile oyun oynanmayacağını ;) Enes benim kardeşim gibidir. Enes'e yapılan yanlış bana yapılmıştır ;)
~Selim Kurt.