Notes

ilke nerden başlasam gerçekten hiçbi fikrim yok. ama olsun senin adınla yapılan bi girişin nasıl olsa devamı gelir. düşünese bi, senin adınla başlamış zaten. ifade ettiği şeylerin aklıma gelmesi bile tebessüm etmeme sebep oluyo. geçen gün askfmden sormuşlar birbirinize nasıl hitap ediyosunuz gibisinden bişey. sen de sevgi sözcükleri yok gibi bişey demişsin. sana ‘ilke’ diyerek hitap ediyorum. bundan daha güzel bi kelime var mı seni niteleyebilen? çok şey ifade ediyo gerçekten. her harfinin her kıvrımında başka şeyler saklı. allahın 99 ismi muhabbeti gibi, ama senin için 99 ayrı saçma kelimeye gerek yok. o dört harfin yanyana geldiğinde oluşturduğu anlam değil 99 milyarlarca sıfata değer belki de. eşsiz anlamlar bunlar, farklı anlamlar. ve hiçbiri sözlüklerde yok, çünkü tarifsiz. herkesin anlayabileceği şeyler değil zaten anlamları, onları karşılayan kelimeler korkarak geri çekilmişlercesine hislerle ifade edilebilen bi anlam gibi daha çok.

içime çektiğim nefesteki her oksijen tanesinin değdiği yerlerdeki oluşan o hissi de pek tarif edebileceğimi sanmıyorum ama biraz bahsetsem de olur gibi bence. çok farklısın benim için ilke, öylesine söylemiyorum bunu. sen de biliyosun zaten. senden öncesi ve senden sonrası var hayatımda. herşey o kadar değişti ki. o kadar güzel geldin ki hayatıma, o kadar güzel yakıştın ki şimdiki yerine kalbimdeki… hep orda kal. ne bileyim işte gitme hiç. hem rahattır da baya, olmadı bi yorgan döşek falan ayarlarız bişeyler? güzel olur bence ya.

ilke çok güzelsin. bazen düşündüğüm de oluyo hatta, kıyasladığım belki. bira şişesindeki yansımaların mı yoksa kollarımdaki sen mi diye. biraz şikeli bi yarışa giriyolar çünkü sana dokunurken hissettiklerim aklımdayken düşünebilmem zor. yanımdayken daha güzelsin daha çok. (tekila şişesindeki halin de baya güzeldi de tam net hatırlayamıyorum buğulu gibi) her halinle güzelsin.

baya

kaybedenler kulübü dinlerken bi muhabbet geçmişti ‘zamanı aşan her şey ürkütücüdür’ gibisinden. aşk da müebbetmiş, e o zaman aşk da ürkütücüdür? he işte ben baya bi ürktüm aq ya. olur mu öyle diye bi baktım ama sike sike oluyomuş. seni seviyorum.

karşımdaki bira şişesinin son yudumunu almaya kıyamıyorum, sinmiştir diye üstüne senin ismin. belki temas etmiştir diye önceki yudumumda dudağımda bıraktığım ize. öyle bakıyorum, bakışıyoruz baya. biraz senden bahsediyoruz, biraz da havadan sudan. bira olmak da zormuş diyorum, senin kokunla temas etmişken sana dokunamadığını düşünerek o son yudumu da içiyorum.

(beğendiklerime bakınca görürsün sürprizli bişey olsun diye burdan şeyyapıyom) bide şiirle sonlandırsam olur mu? seni şiirle de seviyorum çünkü baya.

öyle şeyler fısılda ki kulağıma
titresin burnum özlediği ‘sen’ kokusuyla.
öyle dokun ki tenime
çatılsın masumiyetinle havalanan kaşlarım
öyle kaybol ki gözlerimde
senin ardından koşan gözyaşlarım bulabilsin ancak seni
öyle çek ki içine beni
şişesinde yansımanı görmek için bitirdiğim biraların kokusu dağılsın akciğerlerine
öyle öp ki beni
utansın yıldızlar, deniz dalgalarını öpmeye
öyle sev ki beni
defterler dolsun taşsın sevgili,
devrim kokan sevgili.