Notes

En başından söyleyeyim; bu yazı sona erdiğinde kayıp Malezya Havayolları uçağının başına ne geldiğini hala bilmiyor olacağız. Ama hayal gücümüzün sınırlarını zorlarken kullanabileceğimiz daha fazla bilgiye sahip olacağız. O gün, 8 Mart 2014. Her ne olduysa o gün oldu. Günün ilk saatlerinde başlayacak uçuş için kaptan pilot Zahari Ahmed Şah, 7 Mart 2014 günü saat 22:50'de havalimanına gelmişti. Yaklaşık 25 dakika sonra yardımcısı Faruk Abdulhamid de ekip odasındaydı. O gün, Kuala Lumpur'dan Pekin'e yapacakları 6 saatten biraz daha uzun sürecek uçuşun brifingi için bir araya geldiler. Gidecekleri rotayı, rotası üzerindeki havalimanlarını, mevcut ve muhtemel hava koşullarını değerlendirip, yolcuları güvenli bir şekilde Pekin'e ulaştırmak için yapmaları gereken ilk şey bu brifingdi. Bu sırada uçağa binecek olan 227 kişi de check-in yapmak, pasaport kontrolünden geçmek ve xray cihazları başında sıra beklemek gibi sıkıcı havalimanı prosedürleriyle uğraşıyorlardı. Dev Boeing 777'nin kabininde bu yolcuların iyi ve güvenli bir yolculuk yapmaları için çalışacak kabin memurları da brifinge dahil oldular.


Aslında herşey son derece olağandı. Bindiğimiz uçağın kaza geçirme ihtimali hemen hemen her uçuşta aklımıza gelir. Eminim o gün uçakta olan 239 kişiden de bazılarının aklına bu ihtimal gelmişti. Ama hiçkimse böylesi tahmin edemezdi. Saat gece yarısını geçmiş, gün dönmüş ve takvimler, o günü 8 Mart 2014 tarihini göstermişti. Saat 00:27'de bagajlar ve ikramlar uçağı, yüklenmiş, tüm yolcular da yerini almıştı. O gün MH 370 seferi verilen uçak bir Boeing 777-200ER modeliydi. Bu 777, ilk uçuşunu 2002 yılında yapmıştı. Çok genç sayılmazdı, ama ticari bir yolcu jeti için kesinlikle yaşlı değildi. Üretilen 404'üncü Boeing 777'ydi. Toplam 50.000 saatten fazla uçmuş, 7526 iniş kalkış yapmıştı. Her şey fazlasıyla yolunda ve olağandı. Saatler 00:27'yi gösterdiğinde hala bitmeyen o yolculuk resmen başlamıştı. Malezya Havayolları uçuş 370, push back yaparak kapıdan ayrılmış ve ve tarihin en büyük gizemlerinden birine doğru yola çıkmıştı.


Malezya'nın en büyük ve en kalabalık havalimanında onbeş dakika boyunca taksi yapan uçak, 8 Mart 2014 günü saat 00:42'de Kuala Lumpur havalimanının 32 saha pistinden kalkış yaptı. Hava şartları uçuş için son derece elverişliydi. Ne bir fırtına, ne yağmurlar, ne de geçit vermeyen kalın bulutlar. Hala herşey yolunda ve olağan olarak ilerliyordu. Kalkıştan bir dakika sonra uçuş seviyesi 180, yani 18.000 feet irtifaya tırmanma müsaadesi alan MH 370, planlanan rotasına girmek üzere yoluna devam ediyordu. Kalkıştan 4 dakika sonra bir baş kontrol istasyonuyla bağlantıya geçen uçak, 25.000 feet için serbestçe tırmanmaya devam ediyordu. Kalkıştan yaklaşık 10 dakika sonra MH 370, seyir irtfası olan 35.000 feet yüksekliğe ulaşmıştı. Kaptan pilot 35.000 feet irtfada olduklarını kuleye bildirdi. Aradan 7 dakika geçtikten sona MH 370 ile rutin bir iletişim kuruldu. Kaptan tekrar 35.000 feet irtfada olduklarını doğruladı. Saatler 01:07'yi gösterirken MH 370, planlanan notasında yerden yaklaşık 11.000 metre yukarda yoluna devam ediyordu. Hala herşey yolundaydı. Uçaktan gelen bir acil durum mesajı, herhangi bi acil durum sinyali ya da iletişim kopukluğu, hiçbiri sözkonusu bile değildi. Aradan 12 dakika geçmişti. Saatler 01:19'u gösterirken, MH 370 rotasındaki farklı bir yer istasyonuyla iletişim kuracaktı. Dakikalardır iletişim halinde oldukları Kuala Lumpur Saha Kontrol istasyonundan Vietnam'daki kontrol istasyonuna geçeceklerdi. Çünkü artık içinde bulunduğu hava sahasını kontrol etmek oranın göreviydi. MH 370, frekansı değişmeden önce kaptan pilot iyi geceler Malezya üç yedi sıfır cümlesini kurdu. Bu Malezya Havayolları uçağıyla kurulan son sesli iletişimdi.


8 Mart 2014 günü saat 01:19'da MH 370 ile bu son sesli iletişim kurulmuştu. MH 370'in yeni bir istasyonla bağlantıya geçmesini istenmesi, kaptanın iyi geceler mesajına kadar her şey hala rutin seyrinde ilerlemekteydi. Bundan sonra pilotların yeni frekansı girip Vietnam'daki istasyona bağlanmaları ve oraya iyi geceler Malezya üç yedi sıfır şeklinde kendilerini tanıtmaları gerekirdi. Ancak öyle olmadı. Malezya havayolu uçağının bundan sonra yaşayacağı hiçbirşey sıradan değildi. Son sesli iletişimden sadece iki dakika sonra; saat 01:21'de MH 370'in radar ekranındaki sinyali kaybolmuştu. Uçağın Transponder cihazı artık çalışmıyordu. Öyle tahmin ediyorum ki bir hava trafik kontrolörü için mesleğinin en zor ve stresli anı takip ettiği bir uçağı radar ekranında görememesidir. İşte o gece MH 370'i izleyen kontrolörler bu şaşkınlığı ve stresi yaşamaya başlamıştı. MH 370 seyir irtifasında seyrediyordu ve hiçbir aksilikten bahsetmemişti. Uçaktan herhangi bir acil durum mesajı gelmemiş, herşey yolunda gibi gözükürken bir anda radar ekranından kaybolmuştu. MH 370'in Transponder cihazı çalışmayı durdurup uçak, sivil radar ekranlarından kaybolduktan sonra Malezya askeri radarları tanımlanamayan bir uçak fark ettiler. Askeri radarların takibine takılan bu tanımlanamayan uçak MH 370'di. Olay daha ilk dakikasından garip bir hal almıştı, çünkü MH 370, Pekin'e doğru ilerlediği rotanın tam aksi yönde dönmüş ve uçuşa devam ediyordu. Kim bilir, belki de Kuala Lumpur'a geri dönmeye çalışıyordu. Askeri radarlar MH 370'i yaklaşık 1 saat daha takip etmeyi başarmıştı. Saatler 02:22 gösterdiğinde MH 370, artık askeri radar ekranlarında da gözükmüyordu. Uçağın radarda görüldüğü son yer Penang adasının 370 km batısıydı. Uçakla bağlantı kurmayı sağlayan ne kadar ekipman varsa hiçbiri yanıt vermiyordu. Sadece belirli periyotlarla uydular tarafından gönderilen sinyallere cevap veren MH 370, çok yakında bunu da yapamayacaktı. Zaten bu sinyaller uçağın yerini de belirlemiyordu. Sadece halen sinyal alıp gönderdiğini doğruluyordu. Uçağın radar ekranlarından kaybolduğu saatten Sabah 08:19'a kadar MH 370'den belirli periyotlarda otomatik uydu sinyalleri alındı. Araştırmacılar, 08:19'daki son uydu sinyalinden sonra MH 370'in yakıtının tükendiğine ve okyanusta bir yere düştüğüne inanıyorlar.