Notes

"Anlamsız," diye mırıldandı Percy. Dişleri soğuktan birbirine çarpıyordu.Yüzmeyi kesti ve batmaya başladı.
"Percy!" diye bağırdı Annabeth. "Nehir zihninle oyun oynuyor. Burası Cocytus, Ağıt Nehri saf kederden oluşmuştur!"
"Keder," dedi Percy ona hak verir gibi.
"Karşı Koy!"
Annabeth ayaklarını çırpıp debelenerek her ikisini de suyun üstünde tutmaya çalıştı. Bu da Gaia'nın gülebileceği bir başka kozmik şakaydı: Annabeth erkek arkadaşını, Poseidon'un oğlunu, boğulmaktan kurtarmaya çalışarak ölür.
Böyle bir şey olmayacak, seni koca karı, diye düşündü Annabeth.
Percy'ye daha da sıkı sarılıp onu öptü. "Bana Yeni Roma'yı anlat," dedi. "Bizim için neler planlamıştın?"
"Yeni Roma... Bizim için..."
"Evet, Yosun Kafa. Orada bir geleceğimiz olabileceğini söylemiştin! Anlat bana!"
Annabeth aslında Melez Kampı'ndan ayrılmayı hiç istemiyordu. Orası, bildiği tek gerçek yuvaydı. Ama günler önce, 2.Argo'dayken, Percy ona Romalı melezler arasında ikisi için bir gelecek olabileceğini anlatmıştı. Yeni Roma şehrinde, lejyon emeklileri güven içinde yaşayabiliyor, üniversite'ye gidebiliyor, evlenebiliyor, hatta çocukları bile olabiliyordu.
"Mimari," diye mırıldandı Percy. Gözlerini perdeleyen sis dağılmaya başlamıştı."Oradaki evlerin ve parkların hoşuna gideceğini düşündüm. Çok havalı çeşmeleri olan bir sokak var."
Annabeth akıntıya karşı koymayı başarmaya başlamıştı. Kolları ve bacakları ıslak kum torbaları kadar ağırlaşmış gibiydi ama Percy'nin sözlerinin faydası olmuştu. Birkaç adım ötede, kapkara bir çizgiden oluşan karayı görebiliyordu.
"Üniversite," dedi hayretle."Birlikte gidebilir miyiz?"
"E-evet," dedi Percy biraz daha kendinden emin bir tavırla konuşmaya başlayarak.
"Hangi bölümde okumak istersin Percy?"
"Bilmem,"
"Deniz bilimi," dedi Annabeth."Okyanus bilimi?"
"Sörf?" dedi Percy.
Annabeth güldü ve sesi suda bir şok dalgası yarattı. İnleme sesleri arka planda kaldı. Annabeth, Tartarus'ta birilerinin daha önceden hiç gülüp gülmediğini merak etti. Saf ve neşeli bir kahkaha duyan olmuş muydu? Hiç sanmıyordu.