Notes

Ben yine sana aşığım
Ne kadar çok denedim başkalarını sevmeyi, sevdim de! En azından öyle zannettim. Bütün sevdiklerimi senleştirdim, sen olmayanları sessizce terk ettim, o yüzden yalnızım.
Hep dönüp dolaşıp aynı sözlere takıldım, benzer gözlere yanıldım, sessimde, seslerde, yüzlerde hep aynı aşkı aradım. Sen yine bir yerlerde, yine bir yolda, bir kolda, başka sefalardaydın, ben sana kandım….
İçinde sen olmayan ama sen kokan cümlelerim vardı. Hepsini bir gün yaktım. Bütün şiirleri ki; hepsi sana yazılmıştı, silip attım. Adı başka, teni başka, kokusu başka insanları sevmeye uğraştım.
Onca sevdadan sonra ben yine sana aşığım, yine sesindir ilacım. Çünkü sen benim ilk aşkımdın, aşkı senle tanıdım, aşkın doğrusunu sen sandım. O yüzden senden sonra da farkında olmadan hep seni aradım.
Yokluğun başka bir yalnızlığın karanlığıydı, bir gün ışığına razıyım sandım. Oysa güneş de sendin, ay da, ben mumlarda çare aradım.
Yıllar sonra bugün,
Dönüp bakınca geçmişe, şimdi anlıyorum nerede yanıldığımı. Aşkı kimle öğrenmişse yürek, onunla ölüp gidiyor aslında. Hani derinde bir iz gibi, ,imza gibi onun sesi kalıyor.
İsimleri değişiyor birilerinin, gözleri, dokunuşları değişiyor. Sonra sevdim sandıklarında yanıldığını görüyorsun. O yüzden her defasında eskiye dönüyor yürek, yoksa aynı suda defalarca yıkanmak için deli olmak gerek.
Sözün hiç olmadığı bir an aslında aşk dediğin, sadece tek bir anda vuruluyorsun o sonsuz aşka ve o anda saklı olan sır var ya; bir bilsen ne komik, ne tuhaf, ne saçma…
Anlayana tabii, anlayana…