Notes

Simon adında bir adam ve Matriyona adında karısı vardır. Simon fakir bir kunduracıymış. Diğer esnaflar gibi Simon’un ne evi ne de tarlası varmış. Simon ve karısı kış boyu bir palto ile geçiniyormuş ve bu palto çok eskimiş. Simon’un yazdan biriktirdiği biraz parası varmış. Karısının 3 rublesiyle birlikte dericiye gitmiş veresiye almak istemiş fakat derici parası olunca gelip almasını söylemiş.Simon bir şişe votka almış ve evin yolunu tutmuş. Simon içkili bir şekilde eve dönerken türbenin yanında çıplak bir adam görür ve onun yanına gidip soğuktan buz kesildiğini görünce ceketini ,yanında bulunan bir ayakkabıyı ona giydirdi.Onu evine götürdü ve Simon’un karısı adamı gördüğünde önce sinirlendi ama olanları öğrenince ona yemek getirdi.Adam normalde hiç tepki vermezdi ama o zaman güldü ,bu onun ilk gülümsemesiydi.

Adamın ismi Mihael’dir. Mihael Simon’un yanında çalışmaya başladı ve kısa bir süre içerisinde Simon’un maddi durumu iyi olmaya başladı. Bir gün zengin bir adam onların dükkanına gelip bir yıl hiç yırtılmayacak bir çizme yapmasını istedi. O sırada Mihael normalde gülmemesine rağmen ikinci defa gülümsedi.

Michael çizme yerine terlik yapmıştı. Simon neden böyle yaptığını sorarken içeri bir hizmetli girdi ve adamın öldüğünü, çizme yerine bir terlik yapmalarını istedi. Simon Mihael’e hiçbir şey sormadı.Aradan altı yıl geçti ve bir ikiz küçük kızlarıyla ayakkabı yaptırmaya gelmişti.İkizlerden birinin bacağı aksıyordu. Kadın onların gerçek annesi değildi. Küçük kızları evlatlık almıştı.Bu sırada hiç gülmeyen Mihael üçüncü defa gülümsedi.

Kadın ve kızları gittiğinde Mihael her şeyi onlara anlattı. Aslımda Mihael bir melektir ve tanrının emrettiği görevi yerine getirmeyince cezalandırıldı. Görevi kocası ölmüş bir kadının canını almaktı fakat kadının yeni doğurduğu ikiz kızları vardı. Melek kadının canını almadı ve tanrı onu tekrar gönderip kadının canını almasını söyledi. Melek, kadının canını almıştı. Kadın ölürken ikizlerin birinin bacağını ezmişti. Dükkana gelen ikizler bunlardır. Melek bu yüzden görevi ilkinden görevi yapmadı için cezalandırılmıştı.

Tanrı ona üç gerçeği öğren dedi.
İnsanın içinde ne vardır?
İnsana verileni ve verilmeyeni öğren?
İnsan ne ile yaşar?

Bu soruların cevabını öğrenen Mihael o yüzden üç kere gülümsemişti. Bu soruların cevabı şöyle idi; insanın içinde sevgi var, insana ölümün ne zaman geleceği verilmez, insan iyilik yapmak için yaşıyor. Melek bunları öğrendiğinde gülümsemişti. Melek bunları anladıktan sonra tanrının onu affettiğini anladı ve gitti… Birinci hakikatin karının bana yemek vermesi ikinci hakikatin bir adamın bir yıl boyunca hiç yırtılmayacak terlik istemesi üçüncü hakikatin de iki çocuğun bir aile bulması olduğunu söylemiş.
Melek, ben açlık, soğuk ve kederin ne demek olduğunu bilmezdim siz beni evinize götürdünüz ve karınız da yemek verdi. İşte o zaman insanın içinde sevginin yaşadığını öğrendim.
İnsanın ne ile yaşadığını biliyordum. İnsan ne ile yaşamaz onu öğrendim. Öğrendim ki bütün insanlar kaygılı olmakla değil sevgi ile yaşarmış dedi ve gitti.

2.Bölüm(İnsanın Ne Kadar Toprağa İhtiyacı Var)
Pahom adında evli bir adam vardır. Bu adam toprak almak istiyordur. Köylerinde biri toprak satıyormuş ve Pahom bunu öğrenince toprağı satın alır. Başka bir yere gidip toprak satın aldı. Aslında Bu topraklar ona yeterdi fakat eline her toprak geçtiğinde daha fazla istiyordu. Biri ona adamın topraklarını ucuz verdiğini söyleyince hemen o adamın yanına gitti. Adama toprak istediğini söyleyince adam ona istediği kadar toprak alabileceğini ve toprağı aldığında sadece her gün belirli bir miktar para vermesi gerektiği söyledi. Söylediği miktar çok azdı. Sabah erkenden araziye gittiler ve güneş batana kadar belirlenen yerden toprak kazıp o çizgiye gelirse topraklar onun olacaktı. Pahom kazdıkça kazıyor ve çok yorgun oluyor ama aldırış etmiyor. Sonunda tam güneş batığında o çizgiye geldi. Çok toprak kazmıştı ama Pahom oracıkta öldü. Pahom o koskoca arazinin içerisine gömüldü…

3.Bölüm(Bey İle Uşağı)
Vasili adında bir Bey ve Nikita adında bir uşağın yaşadıkları anılar anlatılır. Nikita eskiden çok içki içen biriydi ama artık içmiyordu çünkü beyine söz vermişti. Bey ile uşağı bir gün bir iş için evden çıkıyorlar. Fakat yollarını kaybediyorlar ve bir köye gidiyorlar. Artık akşam olmuştu ve bu köyde bir tanıdıkları vardı. Oraya gittiler fakat sadece dinlenmek için gittiler. Sonra tekrar yola çıktılar, çünkü bu iş onlar için çok önemliydi. Fakat tekrar kayboldular ve çok kar yağdığı için atları da zorluk çekiyordu. Bir yerde durdular ve gece orada kalmaya karar verdiler. Uşak bu gece ölümünün yakın olduğunu söyleyince bey uşağı sıkı sıkı örttü. Bey uşağın üstünde donarak öldü ve uşak sabah uyandığında ölü beyini buldu. Uşağı köylüler buldu. Uşağın ayak parmakları soğuktan donduğu için üç parmağı kesildi. Aradan zaman geçtikten sonra uşak evine döndü. Aradan yıllar geçti uşağın ölümü yaklaştığından ailesinden af diledi, helalleşti ve öldü…