Notes

O gün biraz mutluydum, heyecanlıydımda. Biricik ailemin sahnede solo performans sergileyecek bir kızıydım çünkü. Gurur duyuyorlardı. İki hafta sonra gerçekleşen gösteri için babam ve annem arkadaşlarına bile bilet almışlardı. Erken kalkıp evde esneme çalışmalarımdan sonra hazırlandım. Büyük bir prova alıcaktık. Evden çıkmadan annemi öptüm. Babamıda matkapla olan işlerinden ötürü öpme ve şans dileme fırsatım olamadı. Balkondaydı ve çıktığımı duyamazdı. Ayakkabımı giymiştim. Acelem etmem gerekiyordu ve ayakkabılarla da giremezdim. Annem titizdi. Evden çıktım.
Hayatımla ilgili hatırlamak istediğim tek şey şu 3 saatlik süreç. Zaten ondan bir süre sonrasını kendimi hatırlamamaya şartladığım için bir çok kısmını ciddi anlamda hatırlamıyorum bile.
Sanki birileri beni 16 yaşımda bebek olarak görüp bana ce ee yapıyor. Bir anda koskoca evde tek başıma kalıyorum. Ve bu beni bebek olarak gördükleri oyunda hiç bir zaman ee olmuyor. Gözler hep kapalı. Dolapta babamın geçen gün bitiremediği rakısı, annemin yatakta değiştirip attığı kıyafetleri, masada üzerine uzun uzun konuşulmuş siyasi sayfaların açık olduğu gazete, fanusun kenarına sıçramış beta balığımızın yemleri ve her yarım saatte bir fısfıslayan oda spreyi bana eşlik ediyor. Ne olduğunu bilmiyorum. Bunu büyük bir darbe olarak görmüyorum ya da büyük bir ceza. Neden Tanrım diye haykıracak zamanımda kalmıyor. Sadece gözlerimi açtığımda başımda bekleyen tahminimce psikiyatrist 3-4 kişi ve babamın ahbabı olan tanımadığım bir bey. Benim hayatım böyle başlıyor.
Şimdi 20 yaşındayım. Rakı gördüğümde beynimde anılarımın olduğu o büyük cetvelde bir taraftan ailemi bir gecede benden ayıran bu içkinin pisliğini biliyorum. Diğer taraftan ailemi bir gecede benden ayıran bu içkinin acılarımı hafifleteceğini biliyorum. Bu durum hayatımın en zor 3-4 saniyesi olarak sürekli karşıma çıkıyor, gelgitler yaşayıp bir an için hayattan soyutlanıp öyle karar veriyorum.
-14 Haziran 2015 02:46 / Karalama Defterimden-

Şuan acılarımı hafifleteceğini bilmek ağır basıyor. Aldığım 35'lik rakının verdiği çakırlıkla karalama defterimi okuyorum. Bir buçuk sene önce yazdığım bu şey gözüme ilişiyor. Sizinle paylaşmak için bu saatte klavyeye geçiriyorum. İyi geceler.
-20 Aralık 2016 00:24 / Gezgin Edebiyata-