Notes

15 EKİM PAZAR 2017. SAAT: 20.02
Yine berbat hissediyorum. Ama bu sefer Mert'in hastalığı veya yaptığı davranışlar yüzünden değil. Neden böyle hissettiğimi bilmiyorum. Belkide ben fark etmeden bazı şeyler beni üzüyor. Sabah yine benim için eğlenceli geçti. 6 civarı bir saatte kalkıp bir daha uyuyamadım. Saat 7-8 gibi de artık Mert'ten mesaj beklemeyip günaydın mesajını ilk ben attım. Bazen ona boş boş mesaj atmak bile beni mutlu ediyor. Ve bugün yeni fark ettiğim bir şey oldu. Mert'e konuşurken acıkmıyorum susamıyorum bazen de nefes almayı unutuyorum. Evet nefes almayı unutmak belki abartı ama cidden öyle bir şey garip yani. Bu halime gülüyorum. Ve bugün aslında yeni bir şey fark etmedim. Yeni bir sürü şey fark ettim. Mert'ten ciddi anlamda kurtuluşum yok 😄 Bugün resmen bana dediği ya benimsin ya kara toprağın. Diyor ki eğer kara toprağın olmak istemiyorsan benimsin. Ne bu ya? Ne? Ve bu aptal şahıs başka kimseye mesaj atmamam için benden söz istedi. Ama söz vermedim. Konu kaynadı çünkü. Yok sen hayatımı elimden aldın yok ben alırım sen alamazsın falan filan. Bugün başka öğrendiğim şey Mert'in konuşucak başka kimsesi olmadığı. Yani Twitter'dan bahsediyorum. Ama buna ne kadar inanmalıyım kesitremedim. Sonuçta bir kız arkadaşı var ve bana gelmiş böyle bir şey diyor. Her neyse. Başka bugün ne öğrendim... şuan aklımdakilerin hepsi aklımdan uçtu. Garip olan kısım birazdan bu yazıyı Mert'e atacağım. Daha bugün yaşadığımız olayı atıyorum ona 😄 Bazen gerçekten ne kadar mükemmel olduğumu kendime bilmeden hatırlatıyorum. Neyse bunun burada olup olmaması çok önemli değil. Hım yazacak bir şey buldum. Sanırım bu günlüğü Mert'e atmaktan vaz geçeceğim çünkü bu yazdığım yazı çok...çok şey. Çok şey işte. Aklıma gelen şey Mert'e ilk kalp attığım an 🙈 konuşmaya baktım ve ne kadar çok birbirimize kalp attığımızı fark ettim. Oradan aklıma geldi. İlk kalp attığım zaman beni yanlış anlamaması için çok dua etmiştim. O yüzden şöyle yapmıştım ( ❤️🙏) yani bu benim için teşekkür anlamına geliyor ama sonuçta beni o zamanlar tanımıyordu. Yanlış anlaşılmaya müsait. Ne zamandı bu...daha Twitter'da bile değildik yanı. Sanırım şey olmuştu... aslında aklımda iki seçenek var. Biri şey bana muhteşem anonimler konusunda yardımcı olduğu için atmış olabilirim veya şey benim hakkımda iyi şeyler söylediği için. Eski bir olay hatırlamıyorum. Neyse şimdi ise kalp sallıyorum rahat rahat. 😄 Nereden nereye. .. bu günlüğü yazdığım gibi tekrar okumadan atacağım. Çünkü her yerini silebilirim. Ve sakladığım link bölümüne de koymayacağım. Aa bu arada unutmadan şuraya köşeye yazayım Mert'in gözünde çocuk hariç üç kez kadın oldum ve şuana kadar bana 5 kez adımla seslendi. Diğerini saydıktan sonra unutuyorum çünkü çok söylüyor 😄 bunlar nadir. Neden yazdım bilmiyorum. Zaten hiçbir şey bilmiyorum. Neyse bugün yeni bir kural koydum kendime. Sorguya çekme ve gideceğin zaman haber vermeme kuralı. Aslında iki oldu ama tek sayıyorum ben. Şuan üzerimdeki berbatlığı attım. Meğersem yazasım varmış. Mertle de konuşamadım. Yani konuştum da saçmayalamadım. Çünkü ona herkesle konuştuğum gibi konuştum neredeyse. Net cevaplar ve az emoji. Emoji bence samimiyeti belli ediyor. O yüzden sayın bunu okuyan Mert emoji kullan. Eğer o bana öyle konuşmuş olsaydı sanırım engeli çoktan yemişti. Mert sana bir not daha. Çabuk silerim ve çabuk alışırım. O yüzden ayağını denk al beni sinir etme 😄😄 şaka. Yani her şakanın altında bir gerçeklik payı vardır. Mesaj yerine ulaştı diye umuyorum. Of çok uzun oldu şimdiden okurken gözleri ağıracak bal böceğinin. Neyse yarın akşam okur devamını banane. İtiraf ediyorum az önce Mertle konuşurken çok gıcık ve samimi değildim. Ama sakindim. Hemde bütün gün boş bir duvarı izleyebilecek bir sakinlikte. Ben Mert'i iyi tanıyormuşum bugün bana kendini sordu ve ona tahminlerimi anlattım. Hepsi doğru falan filan dedi. Ama ne yazık ki o beni sandığı kadar iyi tanımıyor. Buna üzülsem mı sevinsem mi bilmiyorum. Ve ve ve...ne yazacağımı unuttum. Unutmayı hiç sevmiyorum ya. Bunu da burada bitireceğim. Sıkıldım yazmaktan. Neden güne güzel başlayıp akşama doğru berbat bitiyorum anlamıyorum. Bunun üzerinde düşüneceğim. Yada dur ya bir iki tane daha olay yazıyım. Bugün Merte iki üç tane espiri yaptım. Evet git Gide kişiliğimden uzaklaşıyorum günlük ve bunun sebebi Mert. Ama konuşmayı da kesemiyorum. Böyle bir farklı işte. Yine içim bir karardı. Sorun buralarda bir yerlerde sanırım. Kişiliğim hakkında. Yalancı gibi hissediyorum. O gün ne oldu da tanımadığım birinin isteği üzerine Twitter'a gelmeyi kabul ettim? Bir iki moral verdi diye nasıl bu kadar çabuk kandım? Evet evet sorun bu. Sorun kişiliğim. Kanadığım için pişmaıyım belki hayır ama Mert buna çok pişman olacakmış gibi hissediyorum. Ve o pişman olursa ben kahrolurum. Sorun kesinlikle bu. Çünkü konu üzerinde durdukça ağlayasım geliyor. Berbat hissediyorum. Ve daha fazla yazmak istemiyorum. ❤️🙏 Beni affet sayın okuyucu. Konuşmak istemezsen anlarım yeterki pişman olma.
BİTİŞ SAATİ: 20.50