Notes

1979'da Dünya'ya Efe Hilal ismiyle geldi, babası Mehmet Hilal'in devletle ters düşmesi üzerine kaçırıldı. 4 yaşına kadar yetimhanede büyüdü, daha sonra onu kaçıran Aslan Akbey tarafından, Erhan bey ve Nedime hanıma evlatlık olarak verildi. İsmi büyüyene kadar Ali olarak anıldı, lise yıllarına Aslan Akbey'i önce bir kitap satıcısı, sonra bir temizlikçi olarak görmesi ve aile dostu olması onu şüphelendirdi fakat çocuk aklı ona bunları hatırlatmadı. İleri yıllarda Aslan Akbey'in ısrarı üzerine Ankara'ya siyaset okumaya yola çıktı, fakat bu yoldan sapıp Aslan Bey'in direktifleriyle KGT isimli gizli teşkilata üye oldu.
Devleti ve vatanı için çalıştığından görevini hep en iyisi ve en içten şekilde yaptı. Dışişleri personeli olarak gösterilip ileriki yıllarda birçok büyük çatışmaya katıldı, faaliyetlerde bulundu. Bu durumu ailesi ve yakınları bilmedi, tek bilen Aslan bey oldu,
İstanbul'a geri döndüğünde hayatının sınavını geçirecekti. Aslan bey ondan yüzünü değiştirip ülkenin bilinen mafyalarından birine sızarak Mehmet Hilal'in, yani babasının teşkilatını çökertmesini. Annesi, babası, lise yıllarındaki ilk sevgilisi onun öldüğünü düşünüp üzülürken, o mafya içerisinde Turan Bey'in yeğeni olarak ajanlık yaptı. Görevini bitirince,
devletinin ve milletinin sanılandan çok daha büyük bir tehlikede olduğunu anladı ve buna şahit oldu. Bir gün Mehmet Hilal onun kalemini kırmak için yanına çağırdı, ve aynı gün onu kaçıranın Aslan bey olduğunu, babasıyla savaşmak üzerine yetiştirildiğini anladı. Yine o sırada yakın arkadaşı olan ve Rusya'dan birkaç yıl önce gelen Görkem'in yine kendisi gibi bir devlet ajanı olduğunu öğrendi, onunla beraber yeni bir kimlik alarak vatan ve millet için and olsun diyerek yola çıktılar. Mete Sungur ve Burak Sungur olarak bir yol ayrımına geldiler, bu yol ayrımında Devlet'in istediği gibi baronluğa yükselip,
şehirdeki silah ve uyuşturucu ticaret sistemini devlete ifşaladılar. Bu yolda yaptıkları suçlardan dolayı devlet tarafından arandıkları için hep gizli bir yoldan ilerlediler, uğruna savaştıkları millet için, devletleri için kendilerini bu zor hayata sokanları bulup öldürmeye yemin ettiler. Devlet için çalışmak yerine, mezar taşı olmayan bir tabutta sonsuzluğa uğurlanmayı seçtiler. Güçlerini dostlarından aldılar, dostları bu yolda bir apolet, rütbe, bir isim, bir yetki, bir mezartaşı istemeyip, onlar da bu yolu seçtiler. Yıllarca devlete çalışmadan devlete katkı sağladılar, bir sürü büyük işe imza attılar.
Bir gün Siyah Sancak kurulduğunda ülkede suç oranı azaldı, racon racon diye babalanan en büyük mafya babaları korkularından kukla oldular, tam da bu yüzden bir gün bu dayılanan mafya babaları tarafından kaçırılıp, Libya'ya götürüldüler. Onlarca paralı askerin elinden teker teker temizleyerek, birbirlerine güç vererek kaçtılar. Geri döndüklerinde Siyah Sancak'ı dağılmış, harap ve bitap düşmüş buldular. Tek sevgileri olan Vatan, burada devreye girdi. O gün her şeyden vazgeçip tekrar Siyah Sancak'ı kurdular.