Notes

İçsel Öğrenme ve Büyüme
Bu bakış açısı için, yaklaşımımız Kaplan ve Norton'un fikirlerine geliyor. Bu perspektifin hem çalışanların eğitimi hem de bireysel ve kurumsal kendini gelişimle ilgili kurumsal kültürel tutumları içerdiğini ileri sürüyorlar. Yaklaşımımızdan saptığımızda, her çalışanın, 5. Bölümde açıklanan müze ile ilgili kimliğe benzer şekilde, işle ilgili bir kimlik tarafından motive edildiğine inanıyoruz. Değerlendirmenin temeli, bu işçi kimliklerini anlama ve bunların olumlu ve azami kanun haline getirilmesini sağlamaya yardımcı olmalıdır. Bu kitapta defalarca belirttiğimiz gibi, Bilgi Çağında, en kurumsal kurumsal bilgi deposu olan insanlar bir kuruluşun en değerli varlığıdır. Hızlı toplumsal ve teknolojik değişimin mevcut ikliminde, bilgi işçilerinin sürekli öğrenme modunda olması gerekiyor. Müzeler çoğu zaman gereksinim duydukları beceri ve geçmişe sahip yeni becerilerle yeni çalışanlar kiralayamamış, Baby Boom nesli yaşlanmaları ile birçok kurumun en bilgili çalışanlarının emekli olma tehdidiyle karşı karşıya kalmasına rağmen, aynı zamanda eğitimde bir düşüş olmuştur. Yöneticiler, en çok yardımcı olabilecekleri yerde eğitim fonlarına odaklanmalarında rehberlik etmek için metrikler koyabilir. Bununla birlikte, işyerinde boş zaman dünyasında olduğu gibi serbest seçimli öğrenme, bireylerin bilgiyi kazanması ve yeniliği teşvik etmesinde baskın olan modeldir. Dolayısıyla, çalışanların ilgisini çeken "bilgi paylaşımı" grupları geliştirip desteklemek için teşvikin yanı sıra, danışmanlar ve öğretmenlere ihtiyaç duyulmaktadır. Örgütle ilişkili her bireyin kendi işle ilgili kimliğini anlamaya teşvik edilmesi gerekir. Bir öğrenme organizasyonuna yardımcı olmak için, organizasyondaki yerden çalışanlardan mütevelli üyelerine hem öğrenen hem de öğretmen olarak, hem eğitim gören hem de eğitici olarak hareket etme yetkisi verilmelidir. Önemli nokta, personel, yönetim kurulu ve gönüllü öğrenimi ve büyümesinin, herhangi bir Bilgi Çağı müzesinin başarısının temelini oluşturmaktadır. Bu çoğu müze retoriğinde şu andaki gerçeği aşan bir boyuttur. Birkaç müze daha yansıtıcı ve güçlendirilmiş bir işgücü yaratmanın yollarına öncülük yönünde büyük çabalar sarf ediyor. İyi örnekler, Fort Worth Bilim ve Tarih Müzesi, Denver Sanat Müzesi ve Boston Güzel Sanatlar Müzesi'dir.
Dış İlişkiler
Bu konudaki kar amacı gütmeyen hiçbir müzenin uzun vadeli dış ilişkiler, yani tüm toplumla, stratejik ortak kuruluşlarla, temel kişilerle olan ilişkiler geliştirmeden yirmi birinci yüzyılda var olabileceğini düşünmüyoruz. Bu bakış açısı, müzenin bu çeşitli ilişkileri nasıl inşa etmeye ve sürdürmeye niyetli olduğunu açıkça belirtilmiş hedefler ve amaçlar geliştirmesini ve daha sonra bu hedefleri ve amaçları tatmin etmedeki başarısını ölçmesini sağlamak için tasarlanmıştır. Önceki kategorilerde olduğu gibi, kimlik de devreye girer. Sadece ziyaretçi ve çalışanların değil, kurumların da kimliki var! Kurumunuzun topluluk içine projeksiyon yapmak istediği kimlik nedir ve bu kimliği nasıl inşa edebilir ve destekleyebilirsiniz? Ortak kuruluşlarınızın kimlik ihtiyaçları nelerdir? Onları desteklemek uygun mudur? Başarının başarılı bir şekilde izlenmesinin anahtarı, mümkün olduğunca spesifik ve somut olmaktır. Örneğin müzenizin yerel okul sistemi ile bir ortaklığı varsa, bu ortaklık için yıllık başarı kriterlerini tanımlamalısınız. Bu ölçütler, sadece öğrenci sayısında olmamalı, ancak yukarıdaki gibi, bunlar destek süreçlerinin yararlı bir göstergesi olabilir. Aksine, başarı kriterleri müzenin sizin bu projeden kazanmayı umduğunu belirten ölçülebilir sonuçlar olmalıdır. (Ör. Topluluk bilinirliği ve takdiri, gelirler, ailelerin dönüş ziyaretleri, öğrencilerin sanata yönelik tutumlarındaki değişiklikler veya bilim) Bunun yanı sıra eş kurumunuzun, tarihçenizin, yerel okul sisteminin kazandırmayı umduğu sonuçlar da olabilir. (ör. Okul sanatına, kasasına veya bilime daha fazla ilgi, geliştirilmiş test puanları) Bu perspektiften düşük performans, mevcut misyon başarısı karşısında bile gelecekteki gerilemenin güçlü bir göstergesi olacaktır. İlişki gemilerinin geliştirilmesi, korunması ve başarılı bir şekilde yerine getirilmesi, nihayetinde, bu modelde listelenen diğer üç hedef alan gibi, önümüzdeki yıllarda kurumsal başarı ve canlılığın temelidir. Ne yazık ki, düzenli ve sistematik olarak topluluk ilişkilerini değerlendiren müzelere büyük örnekler bulmak zordur. Bununla birlikte, Bufalo Bilim Müzesi, Houston Güzel Sanatlar Müzesi, Baltimore Walters Sanat Galerisi, bazı kurumlar bu talebi takdir ettiler ve en azından bu yönde küçük adımlar attılar.