Notes

CİN PADİŞAHININ LANETİ

PART3 ( SON PART)

Sabahı bekliyordum. Hayatımın en büyük yanlış kararını o gün verdiğimin farkında değildim. Oysaki köye geri dönmesem sadece rüyalarıma girebileceklerdi. Belki kuvvetli bir Cevşen'le buda önlenebilirdi. Ama ben resmen ölümü seçmiştim. Sabahı bekliyordum aslında ama gerçekten ölümü bekliyormuşum. Bunu çok geç anladım. Ama geç anlamama rağmen kurtulmayı başardım. Ne olursa olsun her zaman bir çıkış vardır. Bunu hiç unutmayın. Hava sabaha doğru açmaya başladı. Güneşli bir gündü. Kalktım ayağa köyümün olduğu ilçeye giden otobüse bindim ve yola çıktık.
İlçeye vardığımda köye giden bir minibüs aradım ama orada kimse kalmadığı için kimse oraya minibüs kaldırmıyor. Zaten köyümün ismini bile ağızlarına almıyor kimse. 7'den 70'e herkes lanetli olduğunu öğrenmiş. Mecburen yürüyecektin köye kadar. Olsun dedim ve tekrar çıktım yola yürüyerek. 5 kilometre yürüdüm resmen. Hava da kararmaya başlamıştı. Köye vardığımda da şok olmuştum. Heryer bataklığa dönmüştü. Olduğum yerden 10 saniye kalırsam batmaya başlıyordum o yüzden yerimde duramıyordum. Sürekli hareket halinde olmalıydım.

Bunca yıllık hayatımda ilk defa böyle birşeyle karşılaşıyordum.
Koskoca köyde tek başımaydım ve bu lanetten kurtulmak için ne yapacağımı bile bilmiyordum. Etrafımda hiçbir kimse yoktu. İnsanı geçtim hayvan , böcek bile yoktu. Her taraf pislik içindeydi. Eski evimin olduğu yere doğru yürümeye başladım. Evimi görünce gözlerim doldu. İçimden eve girmek için can atıyordum. Korkuyordum girmeye ama o ev benim evimdi ve ben girmek istiyordum. Kapı açıktı ve içeri ilk adımımı attım. İlk önce oturma odasına gittim. Evin içinde de ortalığı afedersiniz B*k götürüyordu. Pislik bir koku vardı.
Oradan ayrılıp benim kaldığım odaya doğru yürüdüm. Koku git gide artıyordu. İçeri girdiğimde ise yatağımın olduğu duvarda kanka yazılmış bir sürü yazılar ve bir domuz kellesi vardı. Gözleri heryeri çürümüş gözlerinden , burnundan , ağzından kurtlar çıkıyordu. Kellenin 2 göz kısmının hemen üstünde yani alın tarafında ayrı bir göz çizilmişti.
galiba kanla yazılmıştı. Kan kurumuştu. Her taraf kırmızı kanlarla yazılmış değişik yazılar ve muskalarla doluydu. Tavandan aşağıya asılmış muskalar. Her yerdelerdi. Duvarın dibinde bir resim gördüm. Benim resmimdi ve gözleri delikti. Arkasında gözler vardı. Yazılar vardı. Anlamıştım rüyalarım sebebini. Bana bunu kim yapmıştı. Arkamı dönüp tam dışarı çıkacakken bir kağıt ilişki gözüme üzerinde OSMAN'A yazıyordu. Aldım ve oturma odasına geçip oturdum kağıdın içini açıp kim yazmış ve yazmış diye baktım. Durum içler acısıydı ;

OSMAN'A

SEN BUNLARI OKURKEN BEN HAYYATTA OLMAYACAĞIMA EMİNİM KARDEŞİM.
SENİ BURAYA BİR ŞEKİLDE BURAYA ÇEKECEKLERİNİ BİLİYORUM. BU LANET KÖYE SENİ ÇEKECEKLER. BU KÖYE GELDİĞİNDE İLK GELECEĞİN YERDENE KENDİ EVİN OLACAKTIR. SENİ BİRAZ TANIYORSAM BURAYA GELİRSİN BUNU BİLİYORUM.
NE KADAR ÜZGÜN OLDUĞUMU BİLEMESSİN OSMAN.
SANA İHANET ETMEK ZORUNDA KALDIM KARDEŞİM. AİLEMİ KURTARMAK İÇİN TEK ÇARE BUYDU. BENİ ANLAMAYA ÇALIŞ DEMEYECEĞİM SANA ÇÜNKÜ SEN BENİ UYARMIŞTIN. YANLIŞ YAPMADIM BEN OSMAN , BEN SADECE AYŞE'Mİ BENDEN ALANLARA CEZASINI VERDİM AMA ARADA BİZLERDE ZARAR GÖRDÜK KARDEŞİM. SEN , BEN VE AYŞEM. BİZ ÜÇÜMÜZ ÖLÜMÜ HAKETMİYORDUL EN ÇOKTA AYŞEM.
ALLAH BENİ AFFETSİN , SENDE AFFET OSMAN , CİN PADİŞAHININ YAŞAYAN BEDENİ ÖLME NOKTASINA GELMİŞ VE TEKRAR DİRİLTMELERİ İÇİN BİR BEDEN GEREKİYOR. AİLEMİ ATEŞE ATAMAZDIM. O YÜZDEN SENİN BAKİR BEDENİNİ ONLARLA BİR ANLAŞMA DAHA YAPARAK VERDİM. BU KÖYE GELDİYSEN BİLKİ , HAYATININ EN BÜYÜK YANLIŞINI BU KÖYE GERİ GELMEKLE YAPTIN. ANLAŞMA YAŞTIĞIM KAĞIT TEPEDEKİ EVDE
ÜZGÜNÜM OSMAN , ÇOK ÜZGÜNÜM...

Ahmet ailesine zarar gelmesin diye beni ateşe atmıştı. Cin padişahını başka bir bedende tekrar dirilteceklerdi. Ama yaşayan bir cini benim üzerimde nasıl dirilteceklerdi ?

Evet o an anlamıştım buraya gelmekle ne kadar büyük bir salaklık yaptığımı. Ahmet cinlerle bir olup beni buraya tuzağa çekti. Kendisi de intihar etti. Çünkü bir an önce Ayşe'nin yanına gitmek istiyordu. Sanki Allah bu yaptıklarının cezasını vermeyecek , direk onu Ayşe'nin yanına koyacakmış gibi düşünüyordu. Sen dünyadaki en kötü büyüyü kullanarak bir şeytanı serbest bıraktın. Sence Allah seni affeder mi ? Ben affetmiyorum seni Ahmet.
Bana bunları yaşatan benim kardeşim olamaz , arkadaşımda olamaz. Hakkım sana haramdır haberin olsun.

Sinirliydim hemde üzgündüm.
Evden çıkıp o tepeye gitmeye karar verdim. Aslında aklım da yoktu oraya gitmek ama bir anda tepem attı ve ne olacaksa olsun artık dedim kendi kendi çünkü artık dayanacak gücüm kuvvetim yoktu. Allah yardımcım olsun dedim ve tepeye gitmek üzere yola çıktım.

Yolu neredeyse yarılamıştım.
Yolumun üzerinde olan Ahmet'le beraber içmeye gittiğimiz kayalığın oraya gittim. Kayanın üzerinde kocaman bir fotoğrafım vardı. Gözlerim yine yoktu. Arapça yazılar yine her zamanki gibi yerinde duruyordu. Başımı iki yöne sallayarak ben sana arkadaşlıktan başka ne yaptım dedim.
Oradan da ayrılıp tepedeki eve doğru yürümeye başladım.
Eve varmıştım. Ev resmen bana bakıyordu. Pencereleri bir çift göz. Açık kapısı sanki bir ağız içindeki pislikten tozdan siyah olmuş bir çift perde göz kapağı gibi doğruca bana bakıyordu.
Buraya gelmiştim ama dahaca hiç bana saldırıda bulunmamışlardı. Sebebini bilmiyorum.
Etraf bomboştu. İçeri girmeye karar verdim. Biliyordum buraya beni çekende onlardı ama bunu yapmak zorundaydım. İçeriye baktığımda kapkaranlıktı. Hava birden kararmaya başladı ve şimşekler çakmaya başladı. İçeriye girdim. İçeride bir tabut gördüm ve yavaşça yaklaştım. Tabutun kapağı yoktu. İçinde artık kim varsa yüzünü göremedim ama çırılçıplatı.
Cinsiyetide erkekti. Biraz daha yaklaştığımda şok olmuştum. İçinde yatan bendim.

Ve aklımda birden evde duvardaki kelle geldi. Aynen oradaki gibi gözlerinden , ağzından heryerinde kurtlar çıkıyordu ama çok büyüktü bunlar. Korkuyordum. Göğsünde bir
Kağıt vardı. Tamamen arapça yazılmış bir kağıt. Elime alıp baktım. İsmim yazıyordu. Arapça da olsa kur'an-ı kerim'den biraz biliyordum
Ama harfleri gördüğüm için anladım ismimi . Bir yerdede Ahmed yazıyordu. Sinirlendim kağıdı yaktım. Yer yerinden oynamaya başladı korkudan ölüyordum.
Karşıma dikilen o kanatlı ifritleri gördüğüm anda aklıma direk rüyam geldi. O da aynen böyleydi. Çok kalabalık bir gruptu ve birde ben vardım. Onlar üzerime gelirken bayılmışım. Uyandığımda tabutun içinde hareketsiz yatıyordum korkuyordum. Sesim çıkmıyordu.
Sesler duyduğumu hatırlıyorum. Tabutun içine de bakın kim varmış diye bir ses geldi. O an tekrar gözlerim döndü ve bayıldım.

O sinirle yaktığım kağıt anlaşmayı bozan kağıtmış. Artık benim bedenimi almak için beni rahatsız etmeyeceklerdi. Buraya gelerek en büyük hatamı yaptım ama o kağıdı yakarakta en büyük doğrumu yapmıştım. Ahmet bana mektubunda anlaşma kapıdı tepedeki evde diyerek aslında mesaj vermek istemişti ama ben anlamamışım. Kağıdı yakınca da birden saldırıya geçtiler ama beden zarar veremediler bilmiyorum. Eminim vardır bir sebebi.
Beni kurtaran babamdı. Buraya geldiğimi tahmin ederek jandarmayla beraber gelmiş. Beni buldu canım babam.

Şuan da akıl hastanesinde tedavi görüyorum. Yani bu okuduklarınız bir delinin hikayesi artık inanıp inanmamak size kalmış ama cinler halen peşimi bırakmadı. Her gün benimleler lanet kalkmadı. Cin padişahı beni alana kadar da pes etmeyecek. Korkularınızın üstüne gidin dostlarım. İşte o zaman siz kazanırsınız. Bu size bir deli tavsiyesi olsun....

YORUMSUZ GEÇMEYELİM ARKADAŞLAR.

BEKLETİYİ KARŞILADIM MI BİLMİYORUM AMA BENCE KARŞILADIM.

BEĞENMEYEN OLURSA SÖZÜMÜ TUTAR GRUBU TERKEDERİM...

Hadi kalın sağlıcakla 😀



CİN PADİŞAHININ LANETİ

PART3 ( SON PART)

Sabahı bekliyordum. Hayatımın en büyük yanlış kararını o gün verdiğimin farkında değildim. Oysaki köye geri dönmesem sadece rüyalarıma girebileceklerdi. Belki kuvvetli bir Cevşen'le buda önlenebilirdi. Ama ben resmen ölümü seçmiştim. Sabahı bekliyordum aslında ama gerçekten ölümü bekliyormuşum. Bunu çok geç anladım. Ama geç anlamama rağmen kurtulmayı başardım. Ne olursa olsun her zaman bir çıkış vardır. Bunu hiç unutmayın. Hava sabaha doğru açmaya başladı. Güneşli bir gündü. Kalktım ayağa köyümün olduğu ilçeye giden otobüse bindim ve yola çıktık.
İlçeye vardığımda köye giden bir minibüs aradım ama orada kimse kalmadığı için kimse oraya minibüs kaldırmıyor. Zaten köyümün ismini bile ağızlarına almıyor kimse. 7'den 70'e herkes lanetli olduğunu öğrenmiş. Mecburen yürüyecektin köye kadar. Olsun dedim ve tekrar çıktım yola yürüyerek. 5 kilometre yürüdüm resmen. Hava da kararmaya başlamıştı. Köye vardığımda da şok olmuştum. Heryer bataklığa dönmüştü. Olduğum yerden 10 saniye kalırsam batmaya başlıyordum o yüzden yerimde duramıyordum. Sürekli hareket halinde olmalıydım.

Bunca yıllık hayatımda ilk defa böyle birşeyle karşılaşıyordum.
Koskoca köyde tek başımaydım ve bu lanetten kurtulmak için ne yapacağımı bile bilmiyordum. Etrafımda hiçbir kimse yoktu. İnsanı geçtim hayvan , böcek bile yoktu. Her taraf pislik içindeydi. Eski evimin olduğu yere doğru yürümeye başladım. Evimi görünce gözlerim doldu. İçimden eve girmek için can atıyordum. Korkuyordum girmeye ama o ev benim evimdi ve ben girmek istiyordum. Kapı açıktı ve içeri ilk adımımı attım. İlk önce oturma odasına gittim. Evin içinde de ortalığı afedersiniz B*k götürüyordu. Pislik bir koku vardı.
Oradan ayrılıp benim kaldığım odaya doğru yürüdüm. Koku git gide artıyordu. İçeri girdiğimde ise yatağımın olduğu duvarda kanka yazılmış bir sürü yazılar ve bir domuz kellesi vardı. Gözleri heryeri çürümüş gözlerinden , burnundan , ağzından kurtlar çıkıyordu. Kellenin 2 göz kısmının hemen üstünde yani alın tarafında ayrı bir göz çizilmişti.
galiba kanla yazılmıştı. Kan kurumuştu. Her taraf kırmızı kanlarla yazılmış değişik yazılar ve muskalarla doluydu. Tavandan aşağıya asılmış muskalar. Her yerdelerdi. Duvarın dibinde bir resim gördüm. Benim resmimdi ve gözleri delikti. Arkasında gözler vardı. Yazılar vardı. Anlamıştım rüyalarım sebebini. Bana bunu kim yapmıştı. Arkamı dönüp tam dışarı çıkacakken bir kağıt ilişki gözüme üzerinde OSMAN'A yazıyordu. Aldım ve oturma odasına geçip oturdum kağıdın içini açıp kim yazmış ve yazmış diye baktım. Durum içler acısıydı ;

OSMAN'A

SEN BUNLARI OKURKEN BEN HAYYATTA OLMAYACAĞIMA EMİNİM KARDEŞİM.
SENİ BURAYA BİR ŞEKİLDE BURAYA ÇEKECEKLERİNİ BİLİYORUM. BU LANET KÖYE SENİ ÇEKECEKLER. BU KÖYE GELDİĞİNDE İLK GELECEĞİN YERDENE KENDİ EVİN OLACAKTIR. SENİ BİRAZ TANIYORSAM BURAYA GELİRSİN BUNU BİLİYORUM.
NE KADAR ÜZGÜN OLDUĞUMU BİLEMESSİN OSMAN.
SANA İHANET ETMEK ZORUNDA KALDIM KARDEŞİM. AİLEMİ KURTARMAK İÇİN TEK ÇARE BUYDU. BENİ ANLAMAYA ÇALIŞ DEMEYECEĞİM SANA ÇÜNKÜ SEN BENİ UYARMIŞTIN. YANLIŞ YAPMADIM BEN OSMAN , BEN SADECE AYŞE'Mİ BENDEN ALANLARA CEZASINI VERDİM AMA ARADA BİZLERDE ZARAR GÖRDÜK KARDEŞİM. SEN , BEN VE AYŞEM. BİZ ÜÇÜMÜZ ÖLÜMÜ HAKETMİYORDUL EN ÇOKTA AYŞEM.
ALLAH BENİ AFFETSİN , SENDE AFFET OSMAN , CİN PADİŞAHININ YAŞAYAN BEDENİ ÖLME NOKTASINA GELMİŞ VE TEKRAR DİRİLTMELERİ İÇİN BİR BEDEN GEREKİYOR. AİLEMİ ATEŞE ATAMAZDIM. O YÜZDEN SENİN BAKİR BEDENİNİ ONLARLA BİR ANLAŞMA DAHA YAPARAK VERDİM. BU KÖYE GELDİYSEN BİLKİ , HAYATININ EN BÜYÜK YANLIŞINI BU KÖYE GERİ GELMEKLE YAPTIN. ANLAŞMA YAŞTIĞIM KAĞIT TEPEDEKİ EVDE
ÜZGÜNÜM OSMAN , ÇOK ÜZGÜNÜM...

Ahmet ailesine zarar gelmesin diye beni ateşe atmıştı. Cin padişahını başka bir bedende tekrar dirilteceklerdi. Ama yaşayan bir cini benim üzerimde nasıl dirilteceklerdi ?

Evet o an anlamıştım buraya gelmekle ne kadar büyük bir salaklık yaptığımı. Ahmet cinlerle bir olup beni buraya tuzağa çekti. Kendisi de intihar etti. Çünkü bir an önce Ayşe'nin yanına gitmek istiyordu. Sanki Allah bu yaptıklarının cezasını vermeyecek , direk onu Ayşe'nin yanına koyacakmış gibi düşünüyordu. Sen dünyadaki en kötü büyüyü kullanarak bir şeytanı serbest bıraktın. Sence Allah seni affeder mi ? Ben affetmiyorum seni Ahmet.
Bana bunları yaşatan benim kardeşim olamaz , arkadaşımda olamaz. Hakkım sana haramdır haberin olsun.

Sinirliydim hemde üzgündüm.
Evden çıkıp o tepeye gitmeye karar verdim. Aslında aklım da yoktu oraya gitmek ama bir anda tepem attı ve ne olacaksa olsun artık dedim kendi kendi çünkü artık dayanacak gücüm kuvvetim yoktu. Allah yardımcım olsun dedim ve tepeye gitmek üzere yola çıktım.

Yolu neredeyse yarılamıştım.
Yolumun üzerinde olan Ahmet'le beraber içmeye gittiğimiz kayalığın oraya gittim. Kayanın üzerinde kocaman bir fotoğrafım vardı. Gözlerim yine yoktu. Arapça yazılar yine her zamanki gibi yerinde duruyordu. Başımı iki yöne sallayarak ben sana arkadaşlıktan başka ne yaptım dedim.
Oradan da ayrılıp tepedeki eve doğru yürümeye başladım.
Eve varmıştım. Ev resmen bana bakıyordu. Pencereleri bir çift göz. Açık kapısı sanki bir ağız içindeki pislikten tozdan siyah olmuş bir çift perde göz kapağı gibi doğruca bana bakıyordu.
Buraya gelmiştim ama dahaca hiç bana saldırıda bulunmamışlardı. Sebebini bilmiyorum.
Etraf bomboştu. İçeri girmeye karar verdim. Biliyordum buraya beni çekende onlardı ama bunu yapmak zorundaydım. İçeriye baktığımda kapkaranlıktı. Hava birden kararmaya başladı ve şimşekler çakmaya başladı. İçeriye girdim. İçeride bir tabut gördüm ve yavaşça yaklaştım. Tabutun kapağı yoktu. İçinde artık kim varsa yüzünü göremedim ama çırılçıplatı.
Cinsiyetide erkekti. Biraz daha yaklaştığımda şok olmuştum. İçinde yatan bendim.

Ve aklımda birden evde duvardaki kelle geldi. Aynen oradaki gibi gözlerinden , ağzından heryerinde kurtlar çıkıyordu ama çok büyüktü bunlar. Korkuyordum. Göğsünde bir
Kağıt vardı. Tamamen arapça yazılmış bir kağıt. Elime alıp baktım. İsmim yazıyordu. Arapça da olsa kur'an-ı kerim'den biraz biliyordum
Ama harfleri gördüğüm için anladım ismimi . Bir yerdede Ahmed yazıyordu. Sinirlendim kağıdı yaktım. Yer yerinden oynamaya başladı korkudan ölüyordum.
Karşıma dikilen o kanatlı ifritleri gördüğüm anda aklıma direk rüyam geldi. O da aynen böyleydi. Çok kalabalık bir gruptu ve birde ben vardım. Onlar üzerime gelirken bayılmışım. Uyandığımda tabutun içinde hareketsiz yatıyordum korkuyordum. Sesim çıkmıyordu.
Sesler duyduğumu hatırlıyorum. Tabutun içine de bakın kim varmış diye bir ses geldi. O an tekrar gözlerim döndü ve bayıldım.

O sinirle yaktığım kağıt anlaşmayı bozan kağıtmış. Artık benim bedenimi almak için beni rahatsız etmeyeceklerdi. Buraya gelerek en büyük hatamı yaptım ama o kağıdı yakarakta en büyük doğrumu yapmıştım. Ahmet bana mektubunda anlaşma kapıdı tepedeki evde diyerek aslında mesaj vermek istemişti ama ben anlamamışım. Kağıdı yakınca da birden saldırıya geçtiler ama beden zarar veremediler bilmiyorum. Eminim vardır bir sebebi.
Beni kurtaran babamdı. Buraya geldiğimi tahmin ederek jandarmayla beraber gelmiş. Beni buldu canım babam.

Şuan da akıl hastanesinde tedavi görüyorum. Yani bu okuduklarınız bir delinin hikayesi artık inanıp inanmamak size kalmış ama cinler halen peşimi bırakmadı. Her gün benimleler lanet kalkmadı. Cin padişahı beni alana kadar da pes etmeyecek. Korkularınızın üstüne gidin dostlarım. İşte o zaman siz kazanırsınız. Bu size bir deli tavsiyesi olsun....