Notes

Bu son görevden sonra bana kalacak yer ayarladı beyler. Otele girdiğimde onun ismini öğrenmeye çalıştım ama başaramadım. Günler onun verdiği taktan görevler ile birlikte geçerken 21. günkü görev ile birlikte beni bekleyen bir başka imtihan daha artık hazırdı. Otelde geçirdiğim vakit artık dolmuştu. Artık o otelde kalamayacaktım.

Bana bir adres attı. Oraya gitmem gerekiyordu ancak ne için gitceğimi bilmiyordum

Vardığımda buranın bir bar olduğunu farkettim. içeri girdiğimde de bir gay bar olduğunu. Pala bıyıklı tipler resmen birbirlerine sürtüyor, dans ediyorlardı. Pgibolojim o kadar çok etkilenmişti ki artık bunlar bile bana normal geliyordu beyler. Sonrasında nonoş bir tip yanıma geldi.

-Nasılsın tatlım?

+iyiyim, şeyyy..

-Sen yenisin galiba canım. Gel şuraya biraz ısınman zaman alıcak buraya biliyorum ama şunu bil ki burası bizim gibilerin özgür olduğu bir yer.

+Ne demezsin...

Bir odaya zütürdü beni. O bana birşeyler anlatmaya devam ederken benim içimden geçirdiğim tek şey zencilerin gelip beni gibmemesiydi.

Odanın içine girdiğimde yatak ve yatağın üstünde işkence sex aletlerini gördüm.

+Ben bunlara girmeyeceğim değil mi?

-Gireceksin tatlım.

+Peki yanıma gelen erkek olmayacak değil mi?

-Orası sürpriz.

Çaresiz bir şekilde soyunduktan sonra yatağa bağlayıp, gözlerimi kapattığında kaderimi beklemeye başladım
Ulan bu nasıl bir fantezi huur evladı. ilk önce benim vicdanımı gibiyorsun, sonra duygusal hormanlarımı şimdi de sıra cinselliğime mi geldi lan bunca insanın neden intihar ettiğine şaşmamalı.

Kapının açılma sesini duyduğum gibi ani bir irkilmeyle kapı kapandı

+Harun abi?

Ses yoktu ancak ben konuşmaya devam ettim.

+Harun abi lütfen sensen dur, anlaşabiliriz.

Gözlerimdeki bandaj açıldı ve gördüğüm neyse ki kadındı beyler. huur çocuğu korkmam için beni gay bara göndermişti. Sıradaki görevi artık anlamıştım, bakirken milli olacaktım.

O gün onu değişik fetişler uygulayarak çatır çutur gibtim. işim bittiğinde dışarı çıktığımda nonoş abi beni kutlarcasına göz kırptı. zütümü kaybetmemek için de oradan hemen ayrıldım.

Bu görev değil ödüldü resmen. Ama ne ödül ya! Bana öyle geliyormuş sadece...
Bundan sonra aldığım görevler sırasıyla 100 tane duvara fırlatarak bardak kırma, suyun altında aralıklarla 2 dakika nefesini tutmaya çalışma gibiydi. Bu görevlerin neden bu kadar basit olduğuna anlam verememiştim.

O günden sonra her geçen gün kendimde hissetmediğim birşey vardı. Halsizleşiyordum, boğazlarım ağrımaya başlamıştı, hafif nezle gibiydim noluyordu dıbına koyim. 28. Güne geldiğimde iyice halsizleşmemle birlikte kendimi hastaneye attım. Hastanede geri dönülemeyecek bir şok daha yaşadım
Eğer size ödül olarak karı verilirse gibmeyin beyler. En azından yanınızda prezervatif bulunsun. Benim kontrol etme şansım yoktu çatır çutur gibtim. Sonucu ne oldu peki? AIDS oldum dıbına koyim.

Ulan bu huur çocuğunun beni ödüllendirmeyeceğini anlamam gerekirdi. Anasını gibeyim insan ilk sex deneyiminde AIDS olur mu? Canlı karı memesi ilk o zaman gördüm insanın biraz insafı olur ulan huur çocuğu. O karının da anasını gibeyim. Ya da gibmeyeyim o da AIDSlidir şimdi.

Doktorları ite kaka hastaneden kaçıp izimi kaybettirdim. Artık gibimde hayatım boyunca o lekeyi taşıyacaktım. Hüngür hüngür ağlamaya çalışıp kahkahalar atarken telefonuma onun tarafından mesaj geldi
Bazı insanlarda bu virüsün belirtileri 10 12 sene sonra çıkarken bende hemen çıkmaya başlamıştı aq. Sağlam karı bulmuş huur çocuğu. Her neyse bana gelen mesaj şöyleydi.

+Sana yaptığım şeyi başkalarına yapmaya hazır mısın?

Hagibtir. huur çocuğunun beni aids yaptığı yetmedi, şimdi masum bir karıyı aids yapmamı istiyordu.

-Bana verdiğin görev şimdi bir kadını AIDS yapmam mı? Ancak bu 1 günde çok zor!

+Eğer oyunu gerçekten oynamak istiyorsan bu zor değil. 29. Günkü görevin bu şimdi yaşadığın bu travmayı atlamaya çalış yarın büyük bir görev seni bekliyor!

Bu kadar acı çekmeme, hayatımı gibmesine rağmen bundan zevk alıyordum beyler. Cidden benim gibiler sosyal atıklardan farksız
Evet beyler sabah uyandığımda (bu sefer cami avlusunda uyanmadım parkta uyandım). Hesabıma 1000 TL gönderdiğine dair mesajını gördüm ama o mesajın üstüne de bir dipnot düşmüştü, kerhaneye gitmeyecektim.

O yüzden bende telefonumdan benim kaldırabileceğim gece kulüplerini aramaya başladım. Uygun bir tane buldum, sap olarak girilebilirdi ve içindeki şeylerin fiyatı da gayet makuldü artık hazırdım.

Defactodan kendime bu gece için uygun kıyafetler aldıktan sonra taksiye binip yola koyuldum. Oraya vardığımda saat 8'di. O yüzden internet kafeye gidip yine asosyalliğimi göstererek 1-2 saat gta 5 attıktan sonra artık gece kulübünün içine girme vaktimin geldiğini anladım
Gece kulübüne girdim. Hedefim en uygun Pelinsu'yu avlamaktı. Başaramayacağımı düşünüyordum ancak bunu yapmaktan başka çarem yoktu.

Saatler geçti ve ben hiçbir gelişme kaydedemedim beyler. Eğer biraz daha kızlara yavşamaya çalışırsam dövülürek atılacağımı biliyordum, yapamazsam da oyun sona erecekti. Bu yüzden aklıma çok kötü bir plan geldi.

Görevliye WC'yi sorduktan sonra planım için hazırdım. Oha ulan tecavüz mü edeceksin kıza huur çocuğu diyenlerinizi duyuyor gibiyim. Benimki nefsi müdafaa beyler...
ilk önce erkekler tuvaletine girdim. Mantıken kızlar tuvaleti erkekler tuvaleti gibi olacaktı. O yüzden planımın kusursuz düzeyde işlemesi için her olasılığı hesapladım. Tuvalet kapısında kilit vardı beyler. Yani bu da görevliler gelene kadar bir kızı gibmek için 90 saniye gibi bir zaman veriyor bana. 90 saniyede birini AIDS yapabilir misiniz? Az sonra!
Çaktırmadan kızlar tuvaletine en verimli açıdan bakmaya çalışıyordum içeride tek kız kaldığından emin olacaktım. dıbına kodumun huurları bir girdiklerinde yarım saat çıkmadıkları için bu biraz zor olacaktı ancak imkansız değildi.

Beklediğim ciddi bir sürenin ardından hamlemi yaptım ve tuvalete girip hemen kapıyı kilitledim. Dışarıdan bunu farketmişlerdi ve kızda çığlık atmaya başlamıştı. Kızı hemen tuttum sadece 90 saniyem vardı. Yapıştırdım yere donumu indirdim. O arada içerideki tuvaletin kapısından bir ses duydum. Ha gibtir yalnız değildi! Hemen paçadaki pantolonumla birlikte diğer kıza doğru koştum ve o kızı hemen içeri sokup oradaki kapıyı kilitledim. Az çok savaşarak kızı sonunda hallettim ve sokmak için artık hazırdım. Tam sokucakken kapı aniden kırılarak açıldı ve benim feriştahımı gibmeleri de kapıyı kırmalarıyla bir oldu.
Ultra düzeyde darp yedikten sonra karakola yollandım. 3 dişimi kırmıştı huur çocukları. Aha şimdi yannanı yedin bin. Günümüzde tecavüz artık çok ciddi bir suç sayılmaya başlamışken sen bundan nasıl kurtulacan diyenlerinizi duyar gibiyim. Haklısınız da amk! Nasıl kurtulacaktım ben bu durumdan?

Polislerin elinde olsa 3 dişimi daha kendileri kıracaklardı. Ben ağlamaya çalışan ama lanet olası bozulan pgibolojim yüzünden gülen yüzümle savcıya sevkedilmemi beklerken. Gardiyan geldi ve nezarethanenin kapısını açtı.

+Serbestsin.

Ulan nasıl oldu dıbına koyim bu durum. Yaptığım şey düpe düz tecavüzdü. En azından mahkemeye çıkmam gerekirdi

Sağolsun bana bu görevleri veren huur çocuğu kıza ulaşarak belli bir miktar para karşılığında şikayetçi olmaması için kızı ikna etmiş. Senin gibi kızın da amk, sattın para için namusunu.

+Görevi başaramadım, buraya kadar mı herşey?

-Yanlış düşünüyorsun, görevi başardın. Sarfettiğin bunca çabanın hatrına kaldığımız yerden devam ediyoruz.

Hem de ne devam etmek. Bu oyuna başlamadan önce sıradan intihar meyilli asosyal bir tipken. Şimdi AIDS hastası, duygusal bozukluklar yaşayan, vicdansız, darplı 3 dişi ekgib herifin tekiyim
Bu akıl ruh hastasının bana verdiği görevlerle birlikte 40.güne geldim beyler. Bu 40 günün bana etkisi şu şekilde oldu.

-Ani değişen duygusal hormanlar

-Pişman olmama duygusu

-Düşünme yetisinde zayıflık

-Artık ölmemem için bir sebep olmadığı hissi

-Karar alma mekanizmasında bozukluk.

Burada yazdıklarım size hafif gelebilir. Ama bu yaşadıklarım benim rüyalarımı dahi etkilemişti. Nasıl kurtulacaktım bu beladan? Her geçen gün o son göreve daha da fazla yaklaşıyordum ve geriye sadece 10 gün kalmıştı
40.gün kundakçılık görevi verdi bana. Yapmadığım bi o kalmıştı zaten dıbına koyim. Kundakçılık da kime kundakçılık bir tahmin edin? Babaannemin evine kundakçılık yapacaktım.

Günleeeerr sonra 500T'ye yine işim düşmüştü. Bindim ona ve bir iki saat sonra benim yaşadığım semte geldim. O evi yakarsam eğer sadece babaanneme zarar vermeyecektim. Kendi anılarımı ve benim masum olduğum zamanları da yok edecektim.

Tahmin edin bu çakal bana görevi hangi gün verdi? Cuma... Beni, benden daha iyi tanıyor bu huur çocuğu...

Kundakçılık için gerekli malzemeleri aldıktan sonra babaannemin evden çıkması için beklemeye başladım. Ulan şunu yapacağıma iki rekat Cuma namazı kılıp hayırlı bir evlat olsam çok mu şey yapmış olurdum sanki...
Babaannem çıktıktan sonra itfaiye, ambulans, polis ne varsa aradım dıbına koyim. Seri adımlarla eve girdim. Benzini döktüm ve bildiğim tek dua olan fatiha'yı da okuduktan sonra çakmağı attım. Bu kadar basit mi ulan huur çocuğu diyorsanız eğer evet bu kadar basit. Ne sandınız dıbına koyim gereksiz yere duygu kasacağımı felan mı? Adam tüm ayarlarımı gibti zaten benim.

Ben bunu yaptıktan sonra sokaktaki ahali çekirdeklerini alıp yangını izlemek için sıraya girmişlerdi. Babaannemin ve itfaiyenin gelmesiyle birlikte ortalık daha da şenlendi. Ben kahkahalar atarken birden babaannemin bayılıp yere kapaklandığını gördüğümde o an benim için zaman durdu. Hemen yanına koşmak istedim ama bunu yapamazdım... Tek çarem ölmemesi için dua etmekti. Ulan benim gibi birinin duası ters teperdi şimdi o yüzden etmeyecektim. Neyse akşam olduğunda gösteri bittiğinde sokak ahalisi de evlerine dağıldı. Geriye küller içinde kalan ev ve bahçenin bir kısmı kaldı
Babaannemin hastaneye kaldırılışından sonra 3 gün geçmişti. Ben çaktırmadan belli aralıklarla ona bakmaya çalışıyordum ama nafile. Bu imkansız gibi birşeydi.

Bir yandan poliste bu kundakçının kim olduğunu sorguluyordu ve bütün soru işaretleri beni gösteriyordu. Ancak beni gösterse bile ispatlayacak hiçbirşeyleri yoktu. Ben planımı kusursuz bir şekilde uygulamıştım.

Oyunun 43. gününde benim hayattan bezme oranım tavan yapmaya başlamıştı. Oyun bitmeden intihar edebilirdim. Hatta adam bana oyun bitti, kaybettin dese direk intihar edecektim herhalde.

Her neyse ben hastanenin önünde yine beklerken telefonuma sıradaki görev için bir mesaj geldi. Bu görev harbiden geç gelmişti. Ama artık gerçekten beni Can Alıcı noktadan vurmak istiyordu.

Görevim uyuşturucu çekmekti.
Bana mal alacağım adresin yerini ve hesabıma da bir miktar parayı gönderdi. Herhalde bu görevi yaptıktan sonra kesinlikle intihar edeceğime dair hiçbirinizin şüphesi yoktur. O yüzden bu görevi yapmadan önce anne ve babamın mezarının yanına gittim.

Öptüm, kokladım topraklarını. Uzun zaman sonra oraya geldiğimde ilk defa orada 43 gün önceki kendimi hissettim. Onlarla yaşadığım güzel anılar geldi aklıma. Hatta o kadar çok güzel şey geldi ki az kalsın bırakacaktım oyunu. Ama o travmatik olayı hatırlamamla birlikte beni içine çeken o karanlık duygu tekrar canlandı. Güllerini bırakıp gittim oradan, ölüme doğru...
Uyuşturucuyu alacağım malın oraya geldiğimde telefonum çaldı, tanımadığım bir numara tarafından. Zaten rehberimde tek babaannem kayıtlıydı.

Açtığımda bir kadın babaannemin beni merak ettiğini onu telefonumdan engellediğim için bana ulaşamadığını ve şuan babaannemin hastanede olduğunu söyledi. Ona teşekkür edip telefonu kapattım. Halletmem gereken bir iş vardı.

içeri girdiğimde görevli beni malı alacağım yere Metin adlı kişiye doğru zütürdü. Onun odasına girdiğimde huur çocukluğu yaparak kazandığı o paraları saydığını gördüm. Ben geldikten sonra saymayı bıraktı ve elimi sıktı.

+O çocuk sen misin yeğenim

-Evet benim.

+Ne kadar mal istiyorsan yeğenim ve de malın ne olsun?

-Gönlünden kopanı en şaşalısını ver be abi
Malı aldıktan ve paramı ödedikten sonra tenha bir yer aradım ve buldum tam malı çekecekken kafama dank etti.

O çocuk sen misin yeğenim?

Bizim huur çocuğu bu alagavata ulaşmıştı. Bunun vk yoluyla olması imkansızdı. Ya hatlar aracılığıyla sağlanan mesajla ya da arayarak bunu yapmış olmalıydı. Bu pekekenti yakalatmak için küçük bir şansım vardı. Peki ben bu şansı kullanmak istiyor muydum? Bu pekekent en başından beri benim istediklerimi bana yaptırıyordu. Sonrasında zar zor kalan düşünme yetimle, kendimi zorlayarak düşünmeye başladım. Ulan beni az daha pgibolojik işkenceye soksa hayvana dönüştürecekmiş resmen.

Ölen yüzlerce insan. Hepsi intihar ediyor. Bu insanlar kendileri istedikleri için mi ölüyor? Evet ben istiyordum. Ama peki sadece kendilerine zararları olan bu insanları birer ölüm makinesine dönüştürmek niye? Bu nasıl bir zihniyetse, bizim yaşadığımız travmalardan daha büyük travmalar yaşamış belli ki.

Beynimde alarm çanları çalmaya başlamıştı artık
Bu metin denen gavatı nasıl ikna edecektim? Edemeyecektim... Adam mafya bossu dıbına koyim o işler o kadar kolay mı? Adamın zütünden kan alırlar kan...

Daha fazla mal alma bahanesiyle metinle tekrar buluşacaktım o arada ani bir hareketle silahını alıp namluyu ona doğrultacaktım ve telefonunu alacaktım. Haa şimdi düşündümde mekanını polise de ihbar edebilirim hani... Ama olsun, böylesi daha eğlenceli...

Dediğim gibi yaptım ve daha fazla mal alma bahanesiyle tekrardan Metin'le buluştum.

+Ne oldu yeğenim, yetmedi mi sana verdiğim mal?

-Bana yetti abi de arkadaşlara yetmedi. Biraz daha lazım onlara.

+Sen iste yeter ki koçum be hallederiz.

Mal kasasından malı almak için eğildiği anda kıvrak bir hareketle masadaki silahı alıp ona doğrulttum.

-Sakın kıpırdama yeğenim senden alacağım birşey var.
Silahı doğrulttuğumda telefonu gibe gibe verdi bana züt veren. Bağırdığı anda onu vuracağımı söyledim. Şantaj falan da değildi bu cidden vururdum dıbına koyim. Bugüne bugün tecavüze yeltenmiş, kundakçılık yapmış adamım bunu mu yapamayacağım?

Kayıtlı numaralara ve aranmış numaralara baktım şüpheli hiçbirşey tespit edemedim. Hatta bu numaraları bizzat aradım dıbına koyim. Noluyordu? Bu huur çocuğu gerçekten zeki çıkmıştı, numarayı bu Metin denen gavata sildirmiş olmalıydı. Neyse şimdi onu bunu boşverinde bende yannanı yemiş durumdaydım nasıl çıkacaktım buradan?
Tam pesetmiş metin denen gavata teslim olmadan kendi kafama sıkacakken aklıma birşey geldi. internet geçmişi...

Hemen internet geçmişine baktım birde ne göreyim dersiniz vk ye girmiş huur çocuğuuu...

Bununla kalır mıyım sizce? O mesajları bana gönderen, o asansörde benim kapalı kalmamı sağlayan bu huur çocuğuymuş.

Rusya'da başlamış bu olayların bizim kıllı Türk'le bağlantısı neydi? Bu muydu yoksa en başından beri o kişi? Yoksa sadece bir piyon muydu?
Tam Metin denen gavatı konuşturacakken tam arkamda kırılan kapı sesi ve benim direk yere yapışmam... Ulan gece kulübündeki olayın aynısını yaşıyordum resmen bu kapıların benimle derdi neydi?

Adamı beni diz çöktürmüş Metin de kafama silahı doğrultmuştu.

+Bak sıkacaksın biliyorum ama ölmeden önce sadece şunu bilmek istiyorum? Sen bir piyon musun ve en başından beri neden bunu yapıyorsunuz?

-Ben bir piyon değilim cüce. Ben yapmam gerekeni yapan birisiyim. Bana verilen neyse yaparım bu Dünya'nın sizin gibilerinden temizlenmesine yardımcı oluyorum sadece. (PiYON) kelime-i şehadeti getir.

+Bilmiyorum, sen direk sık kafama...
Silahı sıktı ancak boş bir havadan başka hiçbirşey çıkmadı. Mermileri ona göstermemle birlikte şoke olmuş biçimde addıbının silahını almaya çalışırken attığım çelme ile yere kapaklandı. Ancak bende addıbının vurduğu yumruk ile yere kapaklandım. Addıbının silahını aldı.

+O şarjörü ordan çıkartarak sadece kendi ölümünü engelledin seni aptal huur çocuğu. Ne olurdu yani oyuna devam etsen en azından şaşalı bir şekilde ölmüş olurdun!

O arada polislerin siren sesleri çalmaya başladı bu ve adamı panikledi o arada silahı almaya çalıştım. Silah ikimizin arasında dönüp duruyordu. Polislerin de içeri girmesi an meselesiydi.

+Tahsin yardım etsene lan Tahsin!!!

Etmedi oradan hemen topukladı sadece o ve ben kalmıştık
Beyler içeri girdim evet ama bir de oradan çıkmam var değil mi? O yüzden polisleri daha öncesinden aramıştım ve tam vaktinde gelerek hayatımı kurtarmışlardı.

Silah 2 mizin arasında dönerken silahı kaptım ve ona doğrulttum. Ancak hiç pes etmeden üstüme doğru koşmaya başladı. Tam benim üstüme atlarken benim eğilmemle birlikte açık olan pencerenin camından uçması bir oldu.

Ben şok olmuş gözlerle ölen adamın cesedine doğru bakarken polisler yanıma gelmişti. Beni sakinleştirmeye çalıştılar, arabaya bindirdiler...

Başımdan geçen herşeyi polislere anlattım, tabi ki tüm ayrıntısıyla değil. Evi kundakladığımı felan söylemedim mesela. Onlara ifade verirken onlarda benim ruhsal bir takım sıkıntılar yaşadığımı anlamışlardı.
Karakoldan çıktıktan sonra ilk işim babaannemi ziyaret etmek oldu. Ona olan biteni sonuna kadar anlattım, af diledim, yalvardım. Tek şartla bunu kabul edeceğini söyledi. Tedavi olacaktım, kabul ettim.

Şuan hala daha tedavi olmaktayım ve tedavi sürecim bitmiş değil ama çok şükür insanlığımı kazanabildim. AIDS hayatım boyunca büyük bir leke olacak biliyorum. Ancak bununla yaşayabilirim.

Okuduğunuz için teşekkürler - SON -