Notes

A longest Night คืนที่ยาวนาน
ภาพรวม เป็นหนัง romance เกี่ยวกับกลุ่มนักศึกษาสาขออกแบบรวมตัวกันเพื่อเคลียโปรเจ๊ก
ซึ่งในกลุ่มพระเอกชอบผู้หญิงในกลุ่มอีกคนที่เป็นรุ่นพี่ แต่ไม่กล้าคุยด้วย และ ไม่มีเรื่องจะคุย
เมื่อต้องอยู่ทำงานด้วยกันทั้งคืน ทำให้ความสัมพันธ์เพิ่มขึ้นและทำให้พระเอกกล้าที่จะคุยด้วย
Character
พระเอก(ปั้น): เงียบขรึม ใจเย็น เก็บอารมณ์ได้ดี มีความอดทน เก่งในด้านงานฝีมือ
ไม่มีความมั่นใจเรื่องผู้หญิง ไม่มีทักษะในการพูด(พูดไม่เก่ง)
นางเอก (ส้มจีน): รุ่นพี่ที่ซิ่วมาเรียนปี 1 มีความมั่นใจ หน้าตาดี ถูกยกย่องให้เป็นอาเจ๊ของกลุ่ม มีความเป็นผู้นำ เป็นมิตร มีความสามารถในการคิดและการพูด แต่ทำอะไรที่ต้องลงมือไม่ค่อยเป็น เช่น งานต่างๆ ต้องพึ่งพาเพื่อนๆในกลุ่ม
Scene 1 ห้องทำงานที่หอ
- เริ่มโดย ถ่ายสภาพรวมๆของห้อง
- มีเสียงเพลงคลอเบาๆ ถ่ายมือถือเพื่อให้รู้ว่าเสียงเพลงมาจากมือถือ
- ถ่ายภาพรวม คนในกลุ่มหญิงชาย 3-4 คนในกองอยู่ในห้องชั้นบนโดยไม่เป็นระเบียบ
- มีคนหนึ่งถือกระป๋องเบีย นอนคว่ำหน้า
- กระดาษ งานออกแบบ เครื่องมือ วัสดุ คอม ของกิน กระจัดกระจายอยู่ทั่วพื้น
- ถ่ายกระดาษทศ ที่กลุ่มนักศึกษาระดมสมองคิดงาน
- ชั้นล่างพระเอก(ปั้น)นั่งทำงานออกแบบโดยที่เปิดเพียงแค่โคมไฟ บรรยกาศชั้นล่างสลัวๆ
- กระดาษเต็มไปด้วยรอยลบ ที่โต๊ะทำงานก็เต็มไปด้วยขี้ดินสอขี้ยางลบ - พระเอก สะลึมสะลือ ง่วงนอน
- ส้มจีนนั่งอยู่ข้างๆพระเอก มีเครื่องคิดเลข
กำลังคำนวณสมการของชิ้นงานออกแบ
- ปั้นสัปหงก ส้มจีนหันหน้ามอง
“ส้ม – ปั้นพักก่อนไหมนั่งทำมาตั้งแต่หัวค่ำแล้ว
- ถ่ายไปที่นาฬิกาเป็นเวลาราวๆเที่ยงคืน
“ปั้น – ไม่เป็นไรหรอกครับ
“สั้ม –ให้เราปลุกเพื่อนมาช่วยม่ะ
“ปั้น – ปล่อยเขานอนไปเถอะ เดี๋ยวพวกนั้นต้องทำชิ้นงานจริงๆอีก
แล้วพี่ไม่ง่วงหรอ นอนก่อนได้นะ
“ส้ม – สบายมากนอนดึกประจำ
ถ้าเสร็จแล้วออกไปหาไรกินป่าว ?
“ปั้น – ไปตอนนี้เลยก็ได้นะ
“ส้ม – ปั้นหิวหรอ
“ปั้น – เปล่าหรอกแต่ถ้าพี่หิวผมออกไปเป็นเพื่อนได้ ?
“ส้ม – เอาไว้งานเสร็จก่อนค่อยไปก็ได้ อีกนิดเดียวเอง

- บรรยกาศในห้องเงียบไปพักหนึ่ง ต่างคนต่างทำงาน
“ปั้น – ทำไมพี่เลือกทำโซฟาตัวนี้ล่ะ
“ส้ม – แปลกเนอะนานๆปั้นจะชวนเราคุยซักที
- ถ่ายภาพรับหน้าปั้น
“ส้ม – มันเป็นงานที่คิดไว้ตั้งแต่สมัยยังเรียนอยู่ที่เดิม แต่ไม่ได้มีโอกาสทำอีกเลย
“ปั้น – ทำไมพี่ซิ่วมาล่ะ
“ส้ม –เพราะแฟนมั้ง แต่ก่อนเคยมีแฟน คบกันมาตั้งแต่ ม ปลาย พอขึ้นมหาลัยก็เรียนตามแฟน สุดท้ายก็เลิกกันก็เลยไม่มีเหตุผลที่ต้องอยู่
“ปั้น – แต่ก่อนเรียนอะไรหรอ
“ส้ม – สถาปัตย์
“ปั้น – แต่พี่ก็ยังวนเวียนอยู่แถวี้เหมือนเดิมนะ
“ส้ม – เอาจริงๆส้มก็ไม่รู้นะว่าถนัดอะไร หรือ ชอบอะไร ปกติก็ทำอะไรไม่ค่อยเป็น ที่มาเรียนนี่ก็เพราะว่าเป็นอะไรที่พอทำได้บ้างแต่ก็ไม่เก่งหรอก
“ปั้น – นี่ก็อาจจะเวิร์คนะผมยังไม่เคยเห็นโซฟาที่มีช่องเก็บผ้าห่มเลยเป่าลมเป็นหมดได้
ด้วย
- ถ่ายไปที่โซฟา
“ส้ม – แกล้งชมป่าว
“ปั้น – เห้ย พูดจริง
“ส้ม – ว่าแต่ปั้นมีแฟนป่าวเนี่ย?
“ปั้น – เคยมีแต่นานมาแล้ว
“ส้ม – ทำไมเลิกกันล่ะ
“ปั้น – เพราะผมไม่กล้าพูดมั้งแลยทำให้เขารู้สึกว่าผมไม่ชัดเจน สุดท้ายเขาก็รอผมไม่ไหว
- ส้มจีนจ้องไปที่หน้าปั้น แล้วก็ยิ้ม
“ปั้น – มีไรหรอ
“ส้ม – เปล่า รีบทำงานเถอะ
- Skip เวลาโดยถ่ายภาพมางานต่างๆ ถ่ายคนในกลุ่ม ถ่ายภรรยกาศ ถ่ายงานเก่าๆ
มีเพลงเปิดคลอไปด้วย
Scene 2
- ถ่ายพระเอก กับ นางเอกออกไปข้างนอกด้วยกันในตอนกลางคืน
นางเอกขับรถส่วนพระเอกหลับ ฉากนี้จะเปิดเพลงไปด้วยไม่มีบทพูด
- นางเอกปลุกเมื่อถึงร้านข้าว
- กินข้าว แวะ ถ่ายรูป เดินเล่นกันในตอนกลางคืน
- หยุด skip พระเอกกับนางเอกแวะปั๊ม
- นางเอกนั่งอ่านหนังสือไปพลางบนฟุตบาทข้างที่จอดรถของปั๊ม
พระเอกซื้อ นม ออกมาจากเซว่น เดินมาหาส้มจีน ยื่นรสช็อกโกแล็ตให้ ส่วนพระเอกกินรสสตอเบอรี่
- ปั้นนั่งลงข้างๆกันตรงฟุตบาท
“ปั้น – อ่ะ
“ส้ม – รู้ได้ไงว่าส้มชอบรสช็อกโกแล็ต
“ปั้น – เคยเห็นพี่กินบ่อยๆ
“ส้ม – แล้วปั้นไม่กินกาแฟหรอ
“ปั้น – เมื่อกี้งีบในรถตอนนี้ตาสว่างล่ะ
“ส้ม – ปั้น
“ปั้น – หืม ?
“ส้มจีน – เหงาเป็นกับเขามั่งหรือเปล่า
“ปั้น – ก็มีบ้าง แล้วส้มเคยอยากกลับไปหาแฟนเก่าบ้างไหม
“ส้ม – ไม่เรียกพี่แล้วหรอ 555
“ปั้น – ขอโทษลืมตัว
“ส้ม – แต่เราชอบนะจะเรียกแบบนี้เลยก็ได้ไม่อยากให้ดูห่างเหิน อิอิ
ว่าแต่ คิดถึงแฟนหรอ
“ปั้น – ไม่เชิงหรอก บางอย่างที่เคยทำด้วยกันพอไม่มีแล้วมันรู้สึกไม่ชิน
“ส้ม – เหมือนกัน
“ปั้น – ถึงจะเรียนออกแบบแต่ก็ออกแบบความรักไม่ได้เลยเนอะ
“ส้ม – สนุกนะเรื่องนี้
“ปั้น – ยังไม่ได้ดูเลย
“ส้ม – มีแผ่นยืมได้
- เงียบไปสักพักต่างฝ่ายต่างมองไกล
“สัม – ปั้น สำหรับผู้หญิงนะ ถ้าไม่บอกตรงๆเขาก็ไม่กล้าคิดไปไกลหรอกนะ
- ถ่ายรับหน้าปั้นที่มองไปที่หน้าของส้มจีน
- ถ่ายฉากมาขั้น
- ตัดไปที่ฉากนั่นรถ เพลงมา พระเอกเอามือ ปัดผมที่บังหน้านางเอกออก
- ถ่ายภพของหอในมุมไกล เพื่อเอามาขั้นฉากขับรถ
- พระเอก กับ นางเอกมาถึงน้อง นางเอกขึ้นไปนอน
- พระเอกกลับมานั่งลงเก้าอี้ตัวเดิมกดเบอร์ของใครบางคนอย่างคล่องแคล่วแล้วโทร
“ปั้น – นี่เราเองนะ
“แฟนเก่า – ปั้นหรอ
“ปั้น – อืม
“แฟนเก่า – มีไรโทรมาซะดึกเชียว
“ปั้น – ปกติก็นอนเช้าไม่ใช่หรอ พรุ่งนี้ก็วันหยุดด้วย
“แฟนเก่า – ยังความจำดีเหมือนเดิมนะ จำเบอร์เราได้ด้วย มีอะไรหรือเปล่า
“ปั้น – เปล่าแค่อยากขอโทษที่จู่ๆก็หายไป
“แฟนเก่า – เห้ย อารมณ์ไหน สบายดีป่าวเนี่ย ไปกินอะไรผิดสำแดงมา
“ปั้น – ปกติดี ตั้งใจโทรมาเลยนะ
“แฟนเก่า – น่าสงสัย
“ปั้น – แค่รู้สึกผิด
“แฟนเก่า – ช้ามาเลยนะ แต่ช่างเถอะไม่ได้โกรธอะไรซักหน่อย แล้วนี่ยังเหมือนเดิมป่าว
“ปั้น – ก็เรื่อยๆล่ะ ไม่มีไรพิเศษหรอก
“แฟนเก่า – เหมือนกัน
“ปั้น – ฝันดี
- ปั้นวางหูลงแล้วยิ้ม
- แฟลช black ไปตอนที่นั่งอย่ด้วยกันกับพี่ส้มตอนที่ส้มถามว่าถ้าไม่บอกตรงๆก็ไม่กล้าคิดไปไกล ปั้นตอบว่า อืมชอบ