Notes

Ben Didem'i tanımıyorum, aynı dönemdik ya farklı sınıflardaydık. Kesişmedi demek ki yolumuz. Görmüşlüğüm vardı birkaç kere sadece. Ancak ben Didem'in acısına şahit oldum. Bir ben şahit oldum bir de cübbeleri dağıtmakla görevli hizmetli. Kura yeri ve saati belirlenmiş, bir gün önce cübbelerimizi alabileceğimiz söylenmişti. Mesleğe kabuller henüz ilan edilmemişti. Kuradan bir gün önce cübbeleri almak için HSYK'ya gittiğimde kapıda cübbesini almış dönem arkadaşım Yunus ile karşılaştım. Kapıda ayak üstü muhabbet ederken mesleğe kabullerin daha yeni ilan edildiğini söylemişti. Bu sırada Didem geldi. Ben tanımıyordum ama Yunus ile tanışıyorlardı sanırım. Gelip yanımızda cübbelerin nereden alındığını sordu ve ayaküstü hatırlamadığım bir muhabbet oldu. Sonra Didem ile ben kapıdaki gruptan ayrılık HSYK'ya doğru yürüdük. Kapıya gelince önden geçmesi için nezaketen çekildim. Benim önümde zemin kattaki cübbe dağıtmakla görevli kişinin yanına gittiğimizde görevli Didem'e sicilini ve ismini sordu. Didem söyledikten sonra listede uzun uzun adını aradı. Bulamayınca bir kere daha aradı. Didem adının niye olduğunu anlamamış şekilde duruyordu bu sırada. Hatta görevli siz daha fazla beklemeyin diye benim adımı ve sicilimi sordu bulunca imza karşılığında cübbeyi teslim etti. Ben bu sırada cübbeyi denerken durumu sormak için telefon etti ve telefon konuşmasının sonunda Didem'e aynen şu cümleleri söyledi; “Sizin mesleğe kabulünüzde sıkıntı varmış 6. kattaki Mesleğe Kabul Bürosu ile görüşün” dedi. Katını bile hatırlıyorum. Öyle berrak duruyor bu anı zihnimde. Çünkü Didem'in o anki yıkılışını, algılayamayışını gözlerimle gördüm. Bir ben gördüm bir de o görevli. Resmen şokun etkisiyle algılayamamış bir şekilde durdu kaldı. Hiçbir şey söyleyemedi bir süre. Sonra asansöre doğru gitti ve bu onu son görüşümdü.
Her şeyi geçtim nedenlerde de değilim. Tek içimi yaralayan cübbesini giymek umuduyla gelmiş birisinin mesleğe kabul edilmeyişini cübbe beklerken öğrenmesi çok kırıcıydı. Düşünsenize ailenize, sevdiklerinize haber vermişsiniz “Yarın kura çekeceğim” demişsiniz ve gidip bir gün önce kapıdaki görevliden öğreniyorsunuz mesleğe kabul edilmediğinizi. Hak, adalet vs. her şeyi geçtim, bir kere insanlığa sığmaz. Usulü asla böyle olmaz. Hani şair de diyor ya; “Mertçe olsun isterim dostluk da düşmanlık da.” diye. Kendinden başka herkesi düşman gören bu zihniyet düşmanlıklarını bile mertçe yapmadı. Alçakçaydı düşmanlığı bile. İnsanlıktan nasibini almamış haldeydi. Galiba bu da çok yaraladı Didem'i. O gün o haberi aldığındaki titreyişi gözümün önünden hiç gitmez.