Notes

بنام مهربانترينم
سلام نفس خانوم, قبل از اينكه شروع كنم ميخوام سالگرد عاشقيمونو بهت تبريك بگم و آرزو كنم كه اين عشق تا ابد همراه ما باشه و هر روز از روز قبلش بيشترو قشنگترو خالصتر بشه...آمين
آره امروز عشقمون يكساله شد... يكسال گذشته ... پر از خاطره هاى رنگارنگ... پر از قهرو آشتى... پر از تلخى و شيرينى ولى خدايى تلخيش در برابر شيرينيش هيچه.... تو اين مدت هم تو منو بيشتر شناختى هم من تورو... تو بخاطر من خيلى چيزارو كنار گذاشتى... حتى اونايى كه فكر ميكردى درسته .... خيلى سعى كردى عوض بشى و بشى اونى كه من ميخوام... از لباس پوشيدن گرفته تا حرف زدن.... شايد هيچ وقت اونطورى كه شايسته ى تو باشه واسه اين همه تغيير ازت تشكر نكردم... ولى حالا ميخوام با تمام وجودم ازت تشكر كنم و بگم مرســـــــــــــــــــــــــى... مرسى كه اين همه دوستم دارى و بخاطر من اين همه تغيير رو قبول ميكنى... واقعا" ازت ممنونم... ميدونم كه اين تشكر كردنم در حد كاراى بزرگى كه تو كردى نيست ولى چه كنم كه زبونم همين قدر بيشتر يارى نميده ! شرمندم.... اميدوارم منم مثل تو بوده باشم... اميدوارم منم بخاطر تو اونجورى كه تو دوست دارى تغيير كرده باشم... حتى شده يكم... اگه ميگم كم نه اينكه من تورو كمتر دوست دارما.. نه اصلا" اينطور نيست... ولى شايد بخاطر اينه كه تو كمتر بهم گفتى و ازم خواستى ( نه كه من همه چيز تمومم!!!)... شايدم تو كم توقعى و من پر توقع البته شايد نداره!!!.... ولى خدايى ميگم مرجان... به جان خودت كه ميدونى چقدر برام عزيزى به جرات ميگم شايد بيشتر از نود درصد اونايى كه ازت خواستم بخاطر خودت بوده... واسه اين بوده كه احساس ميكردم واسه تو خوب نيست حتى اگه يك درصد احساس ميكردم برات ضرر داره و احتمالش هست ازت ميخواستم كه انجامش ندى... حتى اگه دوستش داشتى و برات لذت بخش بود يا بقول خودمون باهاش حال ميكردى اون يك درصد اينقدر زياد بود كه نمى ارزيد.... ببخشيد اگه از خيلى خوشى هات بخاطر من گذشتى چون من فكر ميكردم درست نيست... مرسى كه اين همه به طرز فكر من احترام ميزارى...آرزو ميكنم و سعى ميكنم بشم اونى كه تو ميخواى... بهت قول ميدم.
مرجانم يه خواسته ازت دارم و ميخوام بهم قول مرجانى بدى كه حتما" انجامش بدى... ميدونم كه قول ميدى پس ميگم!!!
اگه اينى كه ميگمو انجام بدى به جان تو به جان نفس خانومو آقا اميرعلا بهترين و بزرگترين و با ارزشترين هديه ايه كه بهم دادى... اونم چيزى نيست جز نماز.... الان كه اسم نماز و ميارم اشك تو چشام جمع ميشه و مو به تنم سيخ... بخدا مرجان نماز خيلى بزرگتر از اون چيزيه كه ماها فكر ميكنيم.... خيلى عجيبه... من اينقدر معجزه هاى قشنگ از اين نماز ديدم و برا خودم اتفاق افتاده كه حد نداره... نمازخوندنش اهميت چندانى نداره ولى اون حضورى كه قلبت و روحت توش داره اون لحظه اى كه واقعا" احساس ميكنى دارى با خدات صحبت ميكنى اينقدر قشنگه اينقدر قشنگه كه نميدونم چطورى برات تعريفش كنم حتى اگه شده اندازه يدونه ركوع رفتن چند ثانيه اى باشه بازم اينقدر زيباست و اينقدر بهت انرژى ميده كه احساس ميكنى دنيا ماله توئه و ميتونى كوه رو از جا بكنى... تمام دردات و غصه هات برات هيچ ميشه.... چى ميشه اگه جاى يه ركوع تو شبانه روز 34تا ركوع اينجورى برى... واقعا" چيزى ميمونه از اين دنيا كه بهش نرسى؟؟؟!!!... نميدونم چى بگم از خوبى هاى نماز كه تو خودت بهتر ميدونى...پس بيا اين يكارم بخاطر ((ما)) انجام بده... بخاطر آينده ى قشنگى كه قراره با هم بسازيمش... بخدا مرجان ما هرچقدر به خدا نزديكتر بشيم به آرزوهامون نزديكتر ميشيم به هر چيزى كه ميخوايم... پس اگر ميخوايم زودتر بهم برسيم و اين فاصله كوتاهتر و كوتاهتر بشه بايد فاصلمونو با خدا كمتر كنيم... بهت قول ميدم كه ميتونيم و ميشه.
نامه ى منم شد مثل اين وصيت نامه شهدا=)) كه عزيزاشونو به نماز دعوت ميكنن!!!
رسيديم به آخر نامــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه... اينم از آخرش:
خلاصه مرجان خانوم تو اين يكسال خيلى چيزارو فهميدم... فهميدم كه انتخابم خيلى بيشتر از اون چيزى كه فكر ميكردم درست و دقيق بوده... فهميدم كه تو ماله منى و براى من آفريده شدى و اين يعنى بزرگترين سهم من از اين دنيا كه بهترينه برام.... فهميدم كه هر روز كه ميگذره تو برام بيشتر عزيز و عزيزتر ميشى.... فهميدم كه تو نفــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــس منى.
دوستت دارم و تاوان آن هرچه باشد...............باشد.
دوستت خواهم داشت... بيشتر از ديروز... باكى ندارم از هيچ كس و هيچ چيزكه تورا دارم عزيزم.
خدانگهدارت باشد برايم
درتمام لحظه هايت
پنجشنبه 20بهمن1390