Notes

KÜÇÜK BİR KIZIN KALEMİNDEN HAYAT

Son Mutlu Anlar


Merhaba! Benim adım Deniz. Bugün (01.09.2016) tam 14 yaşıma girdim. 01.09.2003 tarihinde İstanbul'da doğdum. Biz 3 kişilik küçük bir çekirdek aileyiz. Annem zengin 1 ailenin güzeller güzeli kızı ve babam da ünlü 1 iş adamının yakışıklılar yakışıklısı oğlu. Annemin adı Defne ve babamın adı Barış. Ben babama çok düşkün küçük 1 kız çocuğuyum. Uzun sarı saçlarım ve gökyüzü mavisi gözlerim var. Saçlarımı annemden, gözlerimi babamdan almışım. Babam doktor ve annem de avukat. Ben de anneme mesleği konusunda çok özendim büyüyünce annem gibi avukat olmak istiyorum. Ama önümde daha uzun yıllar var. Babam bu konuda bana çok güveniyor, zaten babam hep beni destekler. Gerçi annem de destekliyor ama babamın yeri ayrı bende. Babamsız nefes alamam ben. Babam benim her şeyim, tüm varlığım, hazinem. Neyse ben kendimi anlatmaya devam edeyim. Ben; biraz cadı, çok tatlı, zeki, inatçı, biraz kıskanç, sevimli, sevgi dolu, neşeli, mükemmeliyetçi, hayalperest bir kızım. Annem; disiplinli, adaletli, biraz kıskanç, güzel, ailesine düşkün, tatlı bir insandır. Babam ise; beni şımartan, destekleyici, zeki, yakışıklı, başarılı, birazcık rahat, bana düşkün, enerji dolu, macera sever, cesur, yardım sever, iyi kalpli, pozitif, cana yakın bir insandır. Ben babamı kelimelere sığdıramam bu nedenle kısa kestim biraz. Babamla birçok ortak ilgi alanımız var. Örneğin ikimiz de satrancı çok severiz, ikimizin de ismi Türkçe kökenli (Bu bizim için çok önemli), ikimiz de tarih öğrenmeyi ve M.Kemal'i çok severiz. Herkes sever tabii M.Kemal'i bunda ne var değil mi? Ama bizim M.Kemal sevgimiz çok ayrı. M.Kemal bizim hayatımızda çok etkili bir kişidir. Neyse devam edelim. Bugün size doğum günüm demiştim ya çok heyecanlıyım kalbim küt küt atıyor. Birazdan pastam da gelecek. Aslında annemler sürpriz bir parti yapacaklarmış ama ben mükemmelliyetçi bir insan olduğum için her şeyin mükemmel olmasını istiyorum bu nedenle tüm organizasyon işleriyle kendim ilgilendim. Birazdan arkadaşlarım gelecek. Ya ben heyecanıma engel olamıyorum birazdan düşüp bayılmazsam iyi. Aa arkadaşlarım da gelmiş o halde parti başlayabilir. Babam ve ben midesine düşkün insanlarız.

- Şu masada çok güzel yemekler mi duruyor baba yoksa bana mı öyle geliyor?

- Sana öyle geldiği falan yok kızım, çok güzel yemekler var karşımızda.

- O halde neden yemiyoruz?

- Yemediğimizi kim söyledi?

Babamla birlikte aramızda geçen bu kısa diyalogtan sonra yemeklere daldık tabii. Annem görünce buna biraz bozulsa da biz süper baba-kızız annemin gönlünü hemen aldık. Eee pastam da geldi artık kesme vakti. Pastayı kestikten sonra hediyeler gelmeye başladı. İlk hediye babamdandı. Kaç aydır hayalini kurduğum bisikleti almıştı bana.

- Aaa (çığlık attım)

- Ne oldu?

- İnanamıyorum. Baba sen bu bisikleti nerede buldun?

- Biricik kızım ister de ben bulmaz mıyım?

- Teşekkür ederim babam.

- Rica ederim canım kızım.

Daha sonra annem hediyesini verdi. Annem de bana çok severek kullandığım fakat bozduğum müzik kutumun yenisini almıştı. Ailem beni çok iyi tanıyor. Ne zaman ne istediğimi çok iyi biliyorlar ben böyle bir aileye sahip olduğum için çok şanslıyım. Daha sonra arkadaşlarım hediyelerini verdi, hepsini teker teker açtım ve hesine teşekkür ettim. O halde eğlence vakti gelmişti. Ailem ve arkadaşlarımla birlikte güzel bir şekilde eğlendikten sonra bir çılgınlık yaparak partinin sonlarına doğru havuza atladım. Annem havuza atlayıp üzerimi ıslatmama kızmıştı, babam ise peşimden havuza atladı ve daha sonra da arkadaşlarım. Hep birlikte güzel bir su savaşı yaptık. Kazanan kim miydi? Tabi ki de kazananımız sevgiydi. Biz kazanmak için değil eğlenmek için su savaşı yaptık. Eğlenmek için yapılan etkinliklerin de kazananı olmaz bildiğim kadarıyla. Yoksa haksız mıyım? Gün bitti ve herkes evine gitti. Akşam evde yine ailecek kalmıştık, güzel vakitler geçiriyoruz. Ve benim yatma vaktim gelmiş. Doğum günümde bile saat 22.00'da yatmak zorundayım maalesef.