Notes

Güneşin insanları sıcaktan usandırma görevini esmeyen rüzgar ve nemle beraber yerine getirdiği saatlerde şehrin evliliklerinden usanmış orta yaşlı iki sakini boşanmak üzere mahkeme salonundaydılar. Avukatların, çingenelerin, dilencilerin, sanık ve mağdur yakınlarının uğultusuyla dolan adliye koridorlarının aksine klavye tuşlarının kısa sorular ve kısa cevaplarla beslendiği bu mahkeme salonu pek tek düze ve sakindi. Avukatları aracılığıyla anlaşmalı boşanmak üzere olan bu müstakbel eski çiftin kadın parçasının dolu gözlerine rağmen dik duran başına kaçamak bakışlar atan erkek parçası verdiği her kısa cevaptan sonra sonra istemsizce yanaklarını germekteydi. Hakimin ve diğer çalışanların öğle tatili önündeki son engel olan bu dava kısa sürede, kısa sorular ve kısa cevaplarla bitti. Mahkeme salonundan; önce gözü yaşlı ama başı dik olan kadın ve avukatı sonraysa avukatına daha önce defalarca sorduğu soruları mahkemenin stresini atmak istercesine tekrar sorup istemsizce yanaklarını geren erkek ve avukatı terk etti. Kısa ve zorunlu bir takipten sonra kadın ve erkek avukatlarıyla birlikte adliyenin kalabalığında uğultuya karışan sesler gibi kayboldular.