Notes

Kadere inanmak için elimden geleni yaptım bu güne kadar. tesadüflere; hiç denk gelmiş gözüyle bakmadım, hep bunların kaderim olduğuna ve benim için ilahi bir dokunuş, yukarı taraftan birer ayarlamaymışcasına kendimi kandırdım. Şimdi halen daha kadere inanıyorum ama insan kendi kaderini kendisi yazmıyor buna inanmıyorum
hayatımıza kimi alıp almayacağımızı kimleri çıkartacağımızı ve kimlerin anamız, babamız veya kardeşimiz olduğunu seçemediğimiz gibi kaderimiz nasıl elimizde olabiliyor? Kim bu güne kadar yüzde yüz hayal ettiği bir şeyi gerçekleştirebilmiş ? Hangi insan etrafındaki herkesi memnun edebilmiş? Yada kim her zaman mutlu olabilmiş? Neden kaderlerimizde hep birilerini üzmek, birileri tarafından üzülmek, yada her kurduğumuz hayalin gün gelip gözlerimizin önünde eriyip gittiğini görmek var? kıskançlık duygusu ve arzulamak bu iki şeyi çıkartabilsek belki kaderimize müdahale edebilir miydik ? Neden mi? Çünkü başımıza ne geliyorsa bir şeyleri arzuladığımız için geliyor ve ne zaman işler ters gitse hep mutlu insanları kıskanarak kendimize eziyet çektiriyoruz.
Kaderin en büyük yalanlarından biri de UMUT..
Bilinç altımıza öyle kazınmış ki güzel günlerin ve mutluluğun umudu, öyle kör bakıyoruz ki önümüze göremiyoruz bunun bi yalan olduğunu. karamsar olmadan çok güzel bir ömür geçirebiliriz her şey toz pembe ve her gün günlük gülistanlık. Tatlı Lemon.