Notes

Ellerimi uzattım. Tuttun. Ayağa kalktın. Benim ayağım kaydı yere düştüm. Benimle birlikte düşmekten korktuğun için elimi bıraktın. Yarınlarda sen ayakta olucaksın ben ise yerde. Çok el uzanacak kaldırmak için ama hiç birini tutmuycam asla. Sende düştüğünde anlayacaksın, hatırlayacaksın beni yerde bıraktığını. O zaman seni kaldıran hiç kimse olmayacak. Baban mı? Hayatın boyunca yanında olmayacak. Abilerin ve Ablan mı? Sen daha iyi bilirsin. İnsanların büyüyünce arasındaki kardeş ilişkilerini. Annem 50 liraya muhtaç ama kardeşleri, abileri altında en lüks arabalarla geziyorlar. Elinden tutacak birini bulduğunda banada seslenki seni içimden atabileyim o zaman. Tehdit mi? Şantaj mı? Üzülmek mi? Ağlamak mı? Mutsuzluk mu? Hüzün mü? Sevdiğini bir gün silmene sebep olucak. Hayır hiç birisi sebep değil henüz 1 buçuk yıl yaşamış ve 10 yılların hayalini kurarken asla sebep olamaz. Sen 3, 5 kibrit çöpüyle, 3,5 kıvılcımla yaktın kocaman bir geleceği, mutluluğu, hayalleri, sözleri, yeminleri, hatta belkide gelecekteki çocuklarını bile değiştirdin ve seni canından öte seven bir insanı köpek gibi sevdiğini bile bile yaktın. Seni herkes çok sevebilir ama kimse seni kendinden çok sevemez kimse sana kendinden çok değer veremez. Ben seni kendimden çok sevdim. Hastalığımda, ölümde kalımda seni düşündüm hep.Ben açken bile acaba Aleynada açmıdır diye düşündüm. Karamana gelirken hastalıktan ölücem diye seni görememekten korktum. Nasip, kısmet diyerek kendimi avutsamda, kendimi avutmaktan başka bişey gelmez elimden sağol.