Notes

insanlarının umudunu kaybetmemesi gereken ülke.

öncelikle insanlar bu ülkedeki toplumsal sıkıntının, seçmen kriterlerindeki arızanın ne olduğunun farkında olmak durumundalar. bugünü boşverelim, haziran seçimlerine dönelim, diyelim ki bahçeli yan çizmedi, üç parti bir araya gelip koalisyon kurdu ve akp iktidardan indi. hatta yüce divan'a götürdüler olayı, tayyip erdoğan ve akp kurmaylarını yargıladılar, attılar içeri, ne olacaktı peki ? biz zaten senelerdir bu ülkede her seçime islamcıların mağduriyet masallarıyla giriyoruz. belki bunların yaşanması günü kurtaracaktı, ülkede büyük bir kesimin içini ferahlatacak, yüreğini soğutacaktı ama uzun vadede daha da kinlenen muhafazakar seçmenin batı tarafından hazırlanıp önümüze konulacak yeni bir yeşil diktatöre ülkeyi yeniden teslim edeceğini göremeyecek kadar salak mıyız ? gelecekte daha kötülerini yaşayacağımızı bile bile üç beş sene kafa dinlemeye gerçekten razı mıyız ?

tartışılması gereken nokta şu ki, bu ülkedeki sıkıntı akp, tayyip erdoğan falan değil, bu ülkedeki asıl sıkıntı ülke seçmeninin iktidarlardan beklentisinin belediyecilik ve ekonomi gibi çok ilkel olgular üzerine kurulu olması ve sağ iktidarların hiçbir zaman ülkeyi batırmamış olması. bunun sebebi de bu ülkedeki sağ ve siyasal islam kavramının direk olarak cia ve siyonist siyasetin yavrusu olması ve buna mukabil ülkeye giren dış sermayenin büyük çoğunluğunun sağ parti iktidarları sırasında girmiş olmasıdır. bu süreç adnan menderes ve marshall yardımlarıyla başlamış, özal zamanında devam etmiş, akp döneminde ülke sermayesinin belki yarısına denk gelen özelleştirmelerle doruk noktasına ulaşmıştır. bu sağ parti iktidarları boyunca gelen dış yatırımlar ülkede belediyecilik hizmetleri yapılabilmesini, ve insanların çoluk çocuğuna düzenli ekmek götürebilmesini sağlamıştır.

peki bu bağlamda bugünkü sonuçlar ne anlam ifade ediyor ? öncelikle ülkemizin mevcut ekonomik durumu hakkında daha önce yazdığım bir yazıyı okumanızı isterim sizden;

(bkz: #67402607)

çok uzun okumam diyorsanız özet geçeyim, ülkenin ekonomik durumu hiç iyi değil ve teknik analizler eşliğinde baktığımızda ne yazık ki bu yılın sonlarına doğru büyük bir ekonomik kriz kapıda. bir inşaatçı olarak mevcut durumu sadece ciddi bir dış sermaye girişinin kurtarabileceğini düşünüyorum, ama belli somut sebeplerden ötürü ekonomiyi kurtaracak boyutta bir dış sermaye girişi olacağını da düşünmüyorum, yani bana göre yine de allah korusun ama başkanlık seçimlerinin olacağı 2019 yılına kadar bu krizin olması kaçınılmaz, ben çoktan batmaya hazırladım bile kendimi. bugün referandum'dan hayır sonucu çıksaydı ne olacaktı ? hükumet her zaman yaptığı gibi krizin faturasını başkasına kesecekti. evet çıksaydı böyle olmazdı, hainlerle birlik olmayın dedik bize inanmadınız diyerek krizin faturasını muhalefete ve halkın ta kendisine yükleyip aradan sıyrılacaktı. bugün çıkan veya çıkarılan evet sonucuyla birlikte türkiye siyasi tarihinde ilk defa;

"bir sağ iktidar partisi bir olası ekonomik krizin faturasını tek başına ödemek durumuyla karşı karşıya bırakılmıştır."

aslında insanlar farkında değil, ama akp'nin yarattığı hayali güçlü türkiye olgusu insanların gözünde yok olmaya başladı bile. dolar krizinden beri "ehonomi çoh eyi" lafını kimsenin ağzından duydunuz mu ? hayır duymadınız, çünkü insanlar türk ekonomisinin çok iyi falan olmadığının artık farkındalar. bakanımızın hollanda'da maruz kaldığı muamele sonrası herkes çok sinirlendi ama hanginiz "abd dışişleri bakanı'na aynısını yapsalar ne olurdu acaba" diye sormadınız kendi kendinize ? ama burada çok önemli bir ayrım var;

"güçlü olmamak güçsüz olmakla aynı şey değildir."

bu halk geçtiğimiz aylarda türkiye'nin anlatıldığı gibi güçlü olmadığını anladı, ama güçsüz olduğunu görebilmesi için hala belli süreçlerden geçmemiz lazım. tüm sorumluluğu iktidara kalacak bir ekonomik kriz bu ülkede ilk aşamada siyasi fanatizm algısını yerle bir edebilir, sonrasında da kopuşlar başlayabilir, çünkü dünya tarihinde her zaman ekonomik krizler iktidarları değiştirmiştir. bugüne kadar siyasal islam'cılardan asla zarar görmemiş türk halkı ilk defa siyasal islam'cıların da yalan söylediğini düşünebilir, siyasal islamcılar yüzünden aç kalabilir ve bu ülkedeki seçmen kriterleri çok keskin şekilde değişime uğrayabilir. çağdaş türkiye'nin asıl ihtiyaç duyduğu tayyip erdoğan'ın, akp'nin, ahmet'in, mehmet'in iktidara gelmesi veya iktidarı kaybetmesi değil, seçmen vizyonunun ve seçmenin siyasi partilerden beklentilerinin genişlemesidir.

özet olarak bugünkü kılpayı "evet" sonucunun, ülkedeki seküler kesimin kesin şekilde kaybettiğinin değil, muhtemelen son defa kaybettiğinin göstergesi olduğunu düşünüyorum. bu bağlamda kimseyi provokasyonlara gelmemeye, aklıselim davranmaya davet ediyorum.