Notes

Unutacak mıyım seni? Seni umursamadan,düşünmeden uyuyacağım gecelerde gelecek mi? Belki bunları düşünmek için çok erken,belki geciktim bile ama ben artık sensizliğe alışmak istiyorum.Aslında benim kisi istemekten çok zorunda olmak.Dışarıdan biri yazdıklarımı okusa ''şurada kaç ay beraber oldunuz ki,bu kadar zor olmasa gerek unutmak.'' derdi eminim.Evet senle sabahımız yok,beraber yatıp sabaha gözlerinle uyanmışlığım yok,''iyi geceler''inle uyuyup,''günaydın''larınla uyanmadım,el ele sokak sokak dolaşmadık,seni seviyorum diye bağıramadım caddelerde ama ben sana alıştım.Ben sana güvendim kimseye güvenmediğim kadar.Sana inandım ben Berk sana tutununca düşmem sandım bilemezdim uçurumlara çıkardığını gülüşlerinin.Aslında bilseydim de vazgeçer miydim seni sevmekten orası muamma.Deli yürek dedikleri bu olsa gerek.
Hani yoksun ya yanımda,hani seviyorumlarına muhtaç bırakıyorsun ya beni sende ol.Beddua etmeyi sevmiyorum ama yaşattığını yaşa.Gecelerce seni sevmeyen biri için ağla.Gece ağlayarak uyuyup sabah gülümsemek zorunda kal.Beni yorduğun kadar yorul.Bak ne az ne fazla benim kadar yaşa acıyı.Beni parçaladığın kadar parçalan.Hala içimde bir tarafım sana kıyamıyor da olsa ben sana karşı koyabilirim diye düşünüyorum.Bunu yapamayacağımı adım gibi biliyorum aslında.Şimdi çıksan gelsen ''seviyorum'' desen inan umurumda olmaz hiçbir acı.Yaşattığın hiçbir acıyı hatırlamadan,onca göz yaşını unutup severim seni bir ömür.Ben nasıl unutayım seni be?Nasıl unuturum seni,seni ya seni her şarkıda aklıma gelip gözlerimi dolduruyorsun,silemiyorum resimlerini be ben daha.Konuşmalarımızın bazı yerlerini ss aldım bakıp bakıp ağlıyorum saatlerce.
Öyle yoruyor ki yokluğun şu gönlümü hiç bilemezsin.Bilmem hissediyor musun çok özlüyorum,çok seviyorum da.Belki bunları asla okumayacak biri için yazıyorum ama ben yazmak istiyorum.Hiç bitmiyor ki umutlarım.Her saniye belki gelirsin umuduyla nefes alıyorum ben.Yokluğun kimlerin canını yakar ki benim kadar.Bak tükeniyor seni çok seven kadın.Bak kayboluşum dediğin kadın kayboluyor yokluğunda.Umurunda bilmem gelmen lazım.Belki vardır hayatını süsleyen birileri,belki hissetmiyorsun yokluğumu ama inan ben ciğerlerime kadar yanıyorum sensiz.Harbi niye gittin sen? Niye geri gelmiyorsun? Sahi özledin mi beni? Bizi özlüyor musun? Bir gün geri gelecek misin ''biz''im için? Arkanda bıraktığın trilyon soruya ben kucak açtım öylece düşünüyorum saatlerce.Gel bir gece otur karşıma anlat neden vazgeçtin bizden.Sarılmaya gerek yok sadece anlat bana.Neden papatya bahçesinde ömür geçirmek varken beni dikenlere mahkum ediyorsun? Aslında depresyonda değilim.Belkide depresyondayım bunun önemi yok ama ben mutsuzum sensiz.Ben yok oluyorum yokluğunda.Hiç mi acımıyor sol yanın be.Benim arada oluyor öyle birden bire soluma bir şey saplanıyor,sana bir şey olmuş gibi hissediyorum iyiyim demeden geçmiyor o acı.Sende gelip iyiyim ben demiyorsun işte ben bu acıyla ömür bitiriyorum.
Şuan dayasam silahı soluma vursam kendimi arkamda bırakabileceğim kimse yok ki benim.Beni babam sevmemiş sen seversin diye medet umdum ben hata bende tabi.Her ne olursa olsun gel solum sana hep açık.Öyle gurur falan da yapmam ha sana.Kalbimin en güzel köşesine koyar hep severim seni.Benim senden başka durağım yok ki hayatta..Ben senden başka kime çaresiz kaldım böyle,kimseye.Gel lütfen.Gel izin ver BeRa bitmesin hiç.Seni çok seven biri.Seni herkesten güzel seven biri..