Notes

Soğuk bir kasım ayında Eskişehir şehrinde gözlerini açan Haçat, çocukluğundan bu zamana kadar rahmetli babası gibi olmak için çabalamıştır. Babasını 5 yaşında kaybetmiş olan Haçat, ailesinden ve çevresinden duydukları kadarıyla babasını tanımaktadır. Ve ona layık bir insan olabilmek için elinden gelen herşeyi yapmış, yapmaya devam etmektedir. Bundan tam 4 yıl önce askerliği bitirdikten sonra Amerika'ya gidip, özel kuvvetlerde göreve başlamıştır. Özel kuvvetlerde çok sıkı bir eğitimden geçmiş olan Haçat, çok iyi bir silah kullanma becerisine sahip olmakla birlikte, dövüş konusundada çok sıkı bir eğitim almıştır. Bir önceki yıl İstanbul'a dönüş yapan Haçat, gördüğü sıkı eğitim ve disiplin dolayısıyla ile yalnızca iki duyguyu öğrendi. "Nefret ve İntikam." Başka duyguları öğrenmek konusunda ümidini kaybetmeye başlamışken...
Karşısına çıkan kanatsız bir melek, evet o, Serra. Onu tamamen değiştirmeye yetecek mükemmelliyete sahipti. Haçat sürekli duymakta olduğu "Asker! Rahat! Hazır ol!" gibi cümlelerden sonra ilk defa duyduğu bir cümle: "Seni seviyorum" Bu cümle Haçat için adeta sert bir darbe gibiydi. Aşk ve sevgi nedir öğrenmemişti. Serra'nın Haçat'ın gözlerinin içine bakarak söylediği bu cümle aslında Haçat'ın, hayatın yalnızca iki duygudan ibaret olmadığını anlamasına yeterliydi. Aslında yaşamın onun için tek bir anlamı vardı. "Aile" Uzun bir sevgili döneminden geçen Haçat, en sonunda tek yaşama sebebi olan ailesini tam anlamıyla kurmuştu. Hayatı tam anlamıyla değişti, düzenli olarak alışverişe gidiyor, fatura ödüyor, hatta ve hatta Serra hasta olunca ona çorba yapıyor.
Sert bir askerlik döneminden geçen birisi için bu çok büyük bir değişimdi. Ama her zamankine göre daha mutlu olduğunu biliyordu. Çünkü her akşam işten çıktığında onun evde bekleyen birilerinin olduğunu biliyor, bundan sonra attığı her adımın onlar için olduğunu aklından bir saniye bile çıkarmıyordu.
Askerde kimseye değer veremezsin, duygularına yenik düşersen kaybedersin. Ama burada değil. Öğrenmek biraz zaman alabilir, herkes bunu size öğretemez.. Ama bir zaman gelir ki, aslında yaşadığınız hayatın hayat olmadığını, asıl hayatın o gözlerine bakınca bütün yorgunluğu,sinir ve stresi unuttuğunuz kişi olduğunu anlarsınız. Ve elinizde olmadan ona öyle bir bağlanırsınız ki, sıkıntı çekmesin diye sürekli üstüne titrersiniz.