Notes

Okulun son gününde gözlerini saate dikmiş yılın son zilinin çalmasını bekliyordu.Sanki hiç geçmeyecek gibi geliyordu bu süre Adam’a.Aklında ki tek düşünce zilin çaldığı andı.Saate o kadar odaklanmıştı ki çevresindeki sinek vızıltılarına benzer konuşmaların farkında dahi değildi.Bir yandan dizini aşağı yukarı hareket ettirip sallarken,bir yandan da gözü saatteydi.Zil çaldıktan sonra ki gelen huzur onun için dünyalara bedeldi belki de.Özgürdü şimdi,ne isterse yapabilirdi yaz tatili boyunca ama onun aklında eğlenmekten başka şeyler de vardı.11.sınıfa başladığından beri aklından çıkmayan Amy gibi.Sanki onun için yaratılmıştı.Konuşmaya her ne kadar cesaret edemesede hoşlanıyordu.Bir gün o cesareti kendisinde bulacağından adı kadar emindi ama bunun ne zaman olacağı hakkında en ufacık bir bilgisi bile yoktu.İnternetten bakardı oysa ki bu tür konulara. “Kızlarlar nasıl konuşulur ?”, “bir kızın seni sevdiğini nasıl anlarsın” gibi.Bu taktiklerin işe yaramayacağını bilirdi ama aşk onu buralara kadar getirmişti.Onun için umut yıl sonu partisini duyunca daha da aydınlandı.Bir fırsattı bu onun için.Amy’nin dikkatini çekmenin iyi bir yolu olduğunu düşünürken ve gözleri Amy’nin üzerindeyken yanında birisinin belirdiğini farketti.Anaokulundan beri arkadaşı olan Rory’den başkası değildi tabi ki de bu kişi.Rory’nin mutluluğu da gözlerinden anlaşılabiliyordu.

“Gözlerin yine onun üzerinde”dedi, Rory sırıtarak.
“Çok mu belli oluyor ? ”diye sorarken sanki bir rüyadan uyanmış gibi hissetti.
“Kız senin farkında bile değil.”
“Bir gün farkedecek ama.” Rüyaya tekrar daldı.
“İşte biz buna umut diyoruz ve sende bolca var bundan.”