Notes

Mesafe ilişkim ı ya hani. insanlardan çok şey duydum. “mesafeli ilişki mi olurmuş? nasıl yürütüyorsunuz? bence ayrılırsınız. ya seni aldatıyorsa? nasıl güveniyorsun? neden yaşadığın şehirden biriyle birlikte olmuyorsun ? Sarılmadığın öpmediğin bir insanı sevmek kesinlikle saçmalıktır. Ona karşılıksız güvenmek saçmalıktır. Sen kendini sevdiğine inandırmaya çalışıyorsun. İki hafta geçsin soğuyacaksın. ya kokusunu unutursan? bir gün senden sıkılırsa ne olacak? alt tarafı mesafe, bi uçağa atlar gidersin yanına, niye bu kadar büyütüyorsunuz? uzaktan ilişki mi olur?” bu ve bunun gibi bir sürü şey. Evet bunların hepsini bana söylediler. biz çok büyütmüyoruz da siz çok küçük görüyorsunuz bizi. Sorun mesafe değil, sorun bir uçağa atlayıp gitmek değil. Gitmek doyasıya sarılmak istediğinde ensende ailenin bitmesi. Özgürlük sorun. İnsanların haftada bir sevgili değiştirmesi mi daha iyi Yoksa bizim gibi aralarında mesafe olan insanların birbirlerine daha çok bağlanması mı. İnsanlar yanında olan biriyle mutludur. Uzağız hemde çok uzağız. Ama mesafeler sevmememize engel değil. Dokunamıyoruz sarılamıyoruz öpemiyoruz ama kalplerimiz okadar yakın ki birbirine. Birgün tamamen kavuşacağız nasılsa hiçbirşey engel olamaz sevmeme. Bedenlerimiz ayrı, ben tüm söylenenlere rağmen mutluluğumu, geleceğimi, yaşamımı uzakta olan birinin üzerine kurdum. İnsanlar sevmeyi yan yana olmak sanıyor, dokunamasak da çok seviyorum abi. Birgün tamamen kavuşacağız biliyorum. Mesafeler sevmeme engel değil, birgün sarılacağız, yan yana olacağız. Demeyinki uzakta olan biri sevilmez, sevilir hemde çok sevilir.Biliyorum çok hatalar yaptım.Güvenini kırdım, seni kırdım, kalbini kırdım…
Ben şimdi sadece eskisi gibi olalım istiyorum.
Sadece eskisi gibi sabah uyandığımda senin upuzun mesajını görüp gülümsemek istiyorum, güne öyle başlamak istiyorum.
Geceleri bana yine öyle uzun mesajlar yaz istiyorum uyandığımda sayfa sayfa mesajlar olsun.
Gündüzleri durduk yere “seni seviyorum aşkım” diyebileceğim kadar aramız düzgün olsun istiyorum.
Bana soğuk olma istiyorum, yine hayaller kuralım…
Çocuğumuzun odasını boyayalım, yemekler yapalım, mesafeleri öldürüp birbirimizi yanımızda hissedelim istiyorum.
Zaten uzağımdayken bir de sen aramıza o senin mesafeni koyma.
O çizgiyi çekme aramıza. İkimiz de acı çekiyoruz, görüyorsun.
Biliyorsun ne halde olduğumu.
Ya bi insan sabahın köründe, gözlerini açar açmaz, hiçbir şey yokken neden ağlar?
Ağlayabilir mi? Ben yapıyorum işte.
Niye biliyor musun? Çünkü o acıyı uyku bile unutturamıyor insana.
Yanıyorum, eriyorum ama sen bilmiyorsun.
Sadece kimsenin başına dert olmak istemedim ben…
Aramıza kimse girmesin istedim.
Birlikte kalalım istedim.Biliyor musun, haklısın. Ben hatalıyım. Her şeyi çok kurguluyorum kafamda. Her konuda seni suçluyorum. Hep tek suçlu varmış gibi davranıyorum. Halbuki sen doğru söylüyorsun sorun bende.
Benim neler yaşadıklarımı çok bilmezsin sen ama şu kısacık hayatımda çok şeyler yaşadım. Yaşadıklarım her geçen gün bana yeni korkular yarattı, yeni şüphelerle birlikte. Belki ondan çok üstüne geliyorumdur; seni kaybetmekten korktuğumdan, bir gün bana olan sevginden vazgeçmenden…
Beklide daha önce yaşadıklarımızın tekrarlanmasından korkuyorumdur, tekrar kalbimi paramparça yapabilmenden ya da hiçbir şey olmamış gibi davranıp hayatına bensiz devam etmenden.
Özür dilerim sevgilim. Korkularımdan dolayı yaptığım hatalar yüzünden özür dilerim.Şimdi yeniden beraber olabilir miyiz?Bana zaman deme.Geçti zaman,sensiz zaman bile olmuyor.Seni çok seviyorum.Beni affeder misn?