Notes

SCP-001 bir O5'in hikayesidir

İyi akşamlar doktor.

Hayır, ayağa kalkma. Ve evet, sandığım kişi benim. Bundan daha fazlasını yapmayalım. Numaramı biliyorsunuz, ve çoğunuzun yapılmasını yeterince biliyorum ki anneniz bile sizi gerçekten ayıramaz. Hayır, bu bir tehdit değil, sadece bir gerçek.

Şimdi, işim burada olduğu gibi, görünüşe göre açıklığının üstünde bir şeyle karşılaştın. Evet, hayır, tökezledi, doğru kelime değil. Bulundu mu? Belki. Ve daha fazla kazmanın, ölümcül bazı silah yaralanmalarına neden olacağı noktasına geliyorsun. Aksi takdirde oldukça iyi bir araştırmacı olduğunuz için bu üzücü bir durum olacaktır. Bu nedenle, Vakıf'taki çok az insan şimdiye kadar bir açıklama yapacak bir şeyler alıyorsunuz.

Evet, ilk SCP-001'e girmeye başladığında uyarıldı. Bir süre gezinen her araştırmacı içine bakar. Çoğu, melekleri alevli kılıçla ortaya çıktıklarında, yeterli seviyelerde gömülü olduğunda memnunlar. Ama sonra Fabrika'ya bakmaya başladın, ve o zaman durmayacağını biliyordum. Yani, işte burada, basit ve basittir.

Fabrika SCP-001'dir.

Ama asla yazılmayacak. Vakfın kuruluşunda erkenden yapmış olduğum bir seçenekti ve halen beklediğim bir seçenekti. Araştırmacılar çok meraklısın. Beni hangi korkutur korkutduğundan emin değilim. Fabrikayı asla anlayamayacağımız ... veya bir gün yapacağımız şeyi. Eminim eminim daha fazla öğrenmeye heveslisiniz.

Fabrika 1835 yılında inşa edildi. O tarihte Anderson Fabrikası olarak bilinen James Anderson, oldukça iyi iş yapan bir sanayiciydi. Anderson'un yaşadığı ön kapının özel bir yedi katlı kulesiyle, en geniş üç katlı uzunluğu boyunca, Amerika'nın en güzel fabrikası ve henüz tasarlanmış en büyük fabrikasıydı. İşçilerin barınması da dahil olmak üzere her şeye özen gösteren nihai bir fabrika olarak tasarlandı. İnsanlar fabrikanın sınırlarını terketmeden doğabilir, çalışabilir, yaşayabilir ve ölür. Yaptıkları iş, sığır yetiştirme ve kesimden tekstillere, güneş altındaki her şeye dek her konuda.

Şimdi, kimse James Anderson'un aslında bir Şeytan tapanının olup olmadığını bilmiyor. Bir çeşit Pagan tanrılarını takip etmesi muhtemel. Bilinen şey, onun fabrikasının yapımında ve içindeki makinelerinin yerleştirilmesinde çok tam olduğu. Hayatta kalanlar, zemin, sadece kan onlara aktığında görünen gizemli sembollerle oyulduğunu iddia ediyor ... Fakat o zaman kurtulanların çok şey talep ettikleri. Bilinen şey, Anderson'un parasını kan ve ter üzerinde, bazen de alt sınıfın vücut bölümlerine yaptığı. Dergileri, insanların sadece ondan daha az olduğunu düşündüğünü, bu dünyaya yalnızca iradesine hizmet etmek için konulduğunu belirtti.

Elbette, o zaman, hiç kimse kendi tercihlerini bilmiyordu ve böylece insanlar fabrikaya akın etti. Hem çalışmak hem de aynı anda yaşamak için bir yer mi? Elbette insanlar istediler! Zor saatler, çalışma koşulları, sadistik güvenlik kuvveti ve diğer her şeyden kesinlikle vazgeçme. Fabrika işçileri, pazar günleri ve gün batımı arasında sadece pazar günleri kapanarak 16 saat çalışmak zorunda kaldılar. İşçilere ayrı odalar verilmemiştir, bunun yerine sekiz kişi ile oda paylaşıyor, üçüncüsünün üstünde uyuyorlardı. Tıbbi dikkat duyulmamıştı. Çoğu insanın görevleri sırasında yaralandıysanız, yalnızca çalışmaya devam etmeniz bekleniyordu. Çok yaralanan işe yarayan herkes, güvenlik tarafından sürüklendi, bir daha asla duyulmadı.

Kırk yıl boyunca, Anderson Fabrikası insanlar için her şeyi hazırladı. Et, kıyafet, silah. Sığır etinin insanla karıştırılabileceğini aklınızdan çıkarmayın. Silahların kanla dövülmüş olması umrumda değil. Kıyafetlerin boyandığına dikkat edilmeye gerek yok ... Fena halde fikir edin. Söylentiler sızdırıldı ancak ürünler çok iyi, neden rahatsız oldunuz? Biri çıkana kadar.

Kaçmayı başardı cesur ruhla hiç tanışmadım, ancak Başkan Grant ile görüşmeyi başardı ve 1875'te yardımımı isteyecekti. O zamanlar ... iyi, önemli değil. Askeri olduğumu, nazik olduğumu ve halkımın aynı olduğunu söyleyeceğiz. Yüz elli iyilik sahibi ve birkaç kadın, genellikle ortak bilgi vermemesi gereken işler verildi. Bazı Konfederasyonların bekletmelerini ve Güney'de bulduğumuz kötü şeyleri temizliyorduk. Bu yüzden, biraz araştırma yaptik, gördüklerimizi beğenmedi ve ayı için yüklendi.

Aslında bütün gece çöktüğü gece hakkında pek fazla şey hatırlamıyorum. Birçoğu kafamda karışıyor. Bazen, sıraya zincirlenen, ölülerin yanında yaşayan insanlardan yanıp sönüyor; hangisinin olduğunu söylemek zor. Makinelerin altında çalışan çocuklar, etin büyük kısmı kemiklerinden büyük tekerlekler ve dişliler tarafından ovuşturulur. Ve diğer şeyler ...

Hayır, iyiyim. O gece çok uzun süre düşünmemiştim. Güvenlik kuvveti fazla bir sorun değildi. Fakat Anderson'un eserleri ortaya çıktı. Yaralı işçileri alıyordu ve onlar üzerinde deney yapıyordu. Erkekler, onları birden fazla silahla erkek diyebilirseniz birlikte dikilmişlerdi, bazıları hayvanlarla, korkunç canavarlarla insanlığın en kötü kabuslarından bir araya geldi. Gelip durdular, dalgadan sonra canlılar, canlılar değil. O gece çok iyi insanı kaybettim. Ve sonra Anderson'un yetiştirme çukurlarını, sekiz yaşında küçük kızları duvarlara zincirledi, daha fazla bir şey olmaya zorladık.

Üzgünüm. Bugün bile, bir asırdan sonra, hafıza beni kırmızı görmemi sağlıyor. Anderson'un ofisinde cowering'i bulduğumuzda, kule penceresinden, kendi eşyalarıyla asmıştık. Öldüğünde güldü, önemsemediğini söyleyerek güldü, onu öldürebiliriz, ancak fabrikası olan Fabrika devam edecekti. 24 saat sonra nihayet onu kestiğimizde gülüyordu, onu çekip dörde indirdik ve sonra kalıntıları yaktık. Süre boyunca düşünmekten hoşlanmadığım küfürleri söyledi.

Bir hafta boyunca bu yerimizi temizleyerek, işçileri kurtararak, bodrumlarda ve ışıksız odalarda bulduğumuz şeyleri indirerek geçirdik. Yararlı şeyler çıkardık, onları kapının yakınında bir evde stokladık, her şeyi anlamaya çalıştık. O gün yüz elli kişi cehennem çukura girdi ve sadece doksan üç tane çıktı. O haftanın sonuna kadar, yetmiş bir yaşındaydık.

Ama orada bulduğumuz şeyler, tanrım. Vakfın yanında bir süre oldun, sana inanılmaz geleceklerdi, ama gerçek mermileri vuran oyuncak tabancalar bulduk. Dokunduğu herkesten cildi kaplayacak bir yoya, çekiç sadece insan eti üzerinde çalıştı. Şimdiye kadar gördüğümüz her şeyden daha hızlı koşan bir iskelet atı türü. Geceleyin örülmüş pelerinleri erkekler gölgeli bir boyuta erişsinler ... kendimden uzaklaşıyorum. Hem harika hem de korkunç araçlar bulduk. Ve biz bir seçimle karşı karşıya kaldık.

En yüksek sıralamamı topladım, iyi, onları subay olarak aramalıyız ve ne yapacağımızı anlamaya çalışmıştık. Hepsinin görüşleri vardı. Papaz, biraz delirmişti. Bütün bu cisimlerin tanrıdan gönderilen mucizeler, kutsal eserler ibadet edilmesi gerektiği düşüncesindeydi. Marshall ve küçük toady Dawkins, burada yapılması gereken bir servetin bu şeyleri en yüksek teklif sahibine yaparak sattığını düşünüyordu. Hepimiz Bass'ı aradığımız Injun, derin konuşma sesinden dolayı, bunları iğrenç olarak nitelendirdi ve bulduğumuz her şeyi avlayıp yok etmemiz gerektiğini ilan etti. Smith, bunları başkana geri götürmemiz gerektiğini düşündü. Bir görüşe sahip olmayan yaşlı adamdı, ama hiçbir zaman çok fazla şey söylemedi. Saatlerce, günlerce tartışmaya çalıştık. Ben, altın madenlerinde oturduğumuzu sanıyordum, tamam mı? Fakat bu nesneleri, bu nesneleri, güneyde yaşadığımız korkunç şeylerden bazılarını avlamak için kullanabiliriz, bu dünyanın sunduğu diğer canavarlar ve bu fabrikayı, onları içerecek bir yer olarak iyi kullanmak için kullanabiliriz , Onları diğer insanımız için çalışacak veya en azından diğer erkeklerle başa çıkmaktan koruyacak bir yol bulmalıyız.

Eminim olanları anlarsın. Papaz, onunla birlikte küçük eşyalar alarak, adanmışlarıyla geceleyin uzaklaştı. Marshall, onu bulduğumuzda ... ... yetkisini kötüye kullandıkça attı. İntikam alacağına söz verdi ve o küçük Dawkins pisliği gruplarının geri kalanını daha sıkıcı maddelerden bazılarıyla öne sürdü. Bas ve halkı bütün kahrolası şeyi ateşlemeye çalıştı, sonra işe yaramadığında ayrıldı. Ve Smith, cumhurbaşkanına geri dönmek için ayrıldı. Fabrikanın yok edildiğini söyleyen Grant'e bana söz vermesini sağladım. O yer için büyük planlarım vardı.

Elbette, yalnızca birlikte çalışacak 12 kişi daha varsa büyük planları takip etmek zordu. Ama bu bir başlangıçtı.

Ve bir süreliğine çalıştı. Bu inanılmaz oyuncaklarımız vardı ve insanlar bizimle çalışmak bulmak kolay oldu. O zamanlar ızgaradan inmek kasabadan ayrılmak kadar basitti. Ne istediğimizi biliyorduk, nemiz olabileceğimizi biliyorduk.

Leventhal bizi desteklemeye karar verdi. Buradaki basit bir buluş, bazıları iyi yatırım yaptık, hepsi de işe yaradı. Beyaz ve Jones bize başka destek veriyorlar. Önceki çalışmamızda insanlar hakkında bazı ilginç şeyler bulmuştuk. Güçlü adamların çıkmak istemediği bazı sırlar. Ve, gizli tutmaya yardımcı olan yeni pozisyonumuzla, sırlarımızı çözmemizi isteyen daha çok kişi var. Şantaj kirli bir kelimedir, ancak işe yarıyor. Parlak, Argent ve Lumineux eşyaları kataloglamaya çalışıyorlardı. Işık ve Şövalyeler karısı, hemşire, kendimizi sağlıklı tuttuğumuzdan emin olduk. Heh. Hayır, sadece, Işık'ı hatırlıyor. O zamanlar hijyen konusunda olağandışı fikirleri vardı. Parlak kadın. Czov, Fleischer ve Carnoff birliklere eğitim verdiler. Tesla ve Tamlin, maddeleri açıkça belirtmeden nasıl yararlanacaklarını bulmaktan sorumluydu.

Biz şaşırdık. Site Alfa'ya çağırdığımız Fabrika çevresinde inşa ettiğimiz şehir kendi kendine destek veriyordu. Ajanlar, araştırmacılar, her türlü faaliyete ait ... tabii ki bu isimler değil, fakat bu pozisyonlar. Genişledik.

...

Üzgünüm, ben yaşlı bir adamım. Bakmadığımı biliyorum, ama vücut yalan söylüyor. Zihin ... her zaman doğru hatırlamıyor. Ve bazen hatıralarımda kaybolurum. İşler kafası karışık. Ancak, bunun uzun ve basit olması şudur: Fabrikayı kullandık. Her zaman işleri saklamak için daha fazla boş odaya sahip gibiydi. O sıralarda, onlar için söz vardı şeyler. Hayır atlar o zaman, hayır. Fabrikayı evcilleştirdiğimizi düşündük. Bu işi bırakmayı reddettiğim nedenlerden biri de bu. Burada yapabileceğim bir şey varsa, insanlara asla ASLA bu şeyleri katletmeyeceğimizi hatırlatıyor. Onları içeride evet, ama Able ile birlikte gördüğümüz gibi onları ezdin mi? Asla.

On yıl sonra ya da böyle güzel organize olmuştuk. 13 orijinalimiz isimler değil numaralarla çağrılıyordu. İşlerin nasıl yapılacağını biliyorduk. Ve, eğer Fabrikanın içinde bir iki şey kaybolduysa, hala? Ve arada sırada D sınıfı? Ne? Evet, o zamanlar D sınıfı olduk. Tek kullanımlık ürünler. D buradan geliyor. Bir şeyi test edecek birine sahip olmak zorunda kaldım, Tesla ve Tamlin de bu konuda çok sağlamdı. Ancak, evet, bazen önemli olmayan insanları kaybettik. Adam ... Üzgünüm, Dr. Bright, Fabrikanın fiyata geçtiğini söylemekten hoşlanıyordu. Hiçbir şey için bir şey alamazsın.

1911 yılı her şey ters gitti. Şeylere ... onlara sivilcilik diyoruz. Bir şeylerin ırkı, yanımızda yaşıyor. Senin ya da ben gibi görünebilirlerdi. Tek belirgin fark Demir'e karşı alerjiydi. Evet, işte bu yüzden onları serseri olarak çağırmıştık. Hayır, onları duymamışsın. Niye ya? Çünkü vakıf bir sürü şeyleri sildi. Kök ve dal. Ve ben bunu yapan benim.

Onları bir süredir avlıyorduk. Onlara bir ya da iki dakika önce girip üstüne çıkardık. Böylece, belirli bir kraliyet bize yardım istediğinde, elbette onları borçlarımıza almaya hevesliydik. Borcumuzda insanlar olmak her zaman severdi. Yardımcı olmak için bir ekip gönderdik, av partisi sandığımız şeyleri de hallettik. Bir sonraki sefer onları gördüğümüzde başları, Fabrikaya saldırdıklarında, Faeries'in attığı yaratıkların eyerlerine bağlanmış kutuplardı.

O korkunçtu.

Üç kelime, ama çok şey iletiyorlar. Ben asla ... Üzgünüm, lütfen, bana bir dakika izin ver. Bu parçayı hiç kimseye söylemedim. Kendini şanslı saymalısın. Ve, şimdiye kadar size kimseye anlatacağım şeyleri söylerseniz, sizi sadece DNA'yı paylaşan herkes en kötü şekillerde öldürürüm. Prosedür 110-Montauk'un sana ne yaptıkla karşılaştırıldığında parkta bir yürüyüş olduğunu düşünüyorsun.

Kaybolduk. Her şey geldi ve bizi yok etti. Yerleşim yerimizin üzerindeki Rode, halkımızı katlettik, silahsız kaldıklarını silahsız düşürdüler. Onüçümün fabrika tutmaya çalışırken, sola ve sağa inmelerini izledim. Ve ben? Ben, liderleri, arkadaşları, babalarının figürleri mi? Bright'in dört küçük çocuğunun babası. Confidant, bazen sevgilim, her zaman itirafçı? Koştum Korkmuş küçük bir okul çocuğu gibi koştum, fabrikanın karanlık cesaretlerinin derinlerine. Ben her şeyden sadece bir adım önde kovalandım. Onları arkamda duyabildim, nefeslerimi boynumda hissettim ve ...

Daha önce hiç görmediğim bir kapıya geldim. Bir çeşit Arapça yazılmış bronz bir kapı. Özellikle dilencilerden hiç olmadım, özellikle midye görevlilerinin kullandığı düzensiz saçmalığı değil. Ama önemsemedim. Benim için geliyorlardı, ben de kapıyı fırlatıp açtım ve içinden daldı. İçerdeki her şey ... farklıydı. Barış bir his vardı, hiçbir şey burada bana zarar veremedi. Işık bu koyu kırmızıydı, ama yine de doğru hissettim. Kulaklarım sürekli devasa bir kalp atışıyla doldu. Ve önümde Anderson'un kalıntıları vardı. O zaman benimle konuştu, ama sana ne dediğini tam olarak söyleyebilirsem lanet olacağım. Bana söylediği kesin değil, daha çok anlam ifade ediyordu. Bana umut teklif etti. Bana ... bana, Fabrikadan aldığımız her şeyin, onlarla ne yaptığımıza bakılmaksızın, beslediğini söyledi. Büyümesine yardım etti. Ancak, Faeries Fabrikayı ele geçirirse onu yok edeceklerdi ve biz buna müsaade edemedik. Bana bir anlaşma teklif etti. Bu etkinliği kaldırabilir. Daha önce hiç olmadığı kadar olun. Tek ihtiyacım olan ... bize verdi.

Istemedim Bunun kötü bir şey olduğunu biliyordum. Ama sonra onları tekrar gördüm, ailem, arkadaşlarım öldü. O piçlerin elinde öldü ... Kabul ettim. Gülümsedi. Ve surları bir kez daha suratlarına sürdüm, Faeries'in kalabalığını tepenin tepesine kadar izledi. Vakfım bir kez daha hayatta. Ellerimde bir silah vardı. Seni ayrıntılarla incitmeyeceğim, ama onları katlettik. Ve bu yeni silahlarla onları yaşadıkları her yerde, yetiştirdikleri her yerde kesmeye devam etti. Adamım O5'ler kararımı sordu; bazılarını kurtarmam gerektiğini düşünerek, onlara ihtiyacım olabileceğini düşünerek ... Onları geçersiz kıldım.

Fabrikadan uzaklaştık. Kes sesini. Eşyalarımızı oradan çıkardık. İsmini, özel muhafaza protokollerine değiştirdik, bunları içermeye odakladık, başka bir şey yapmadık. Diğerleri meraklıydı, ancak nedenlerim olduğunu anladım. Fabrikayı kaldım. Kapıyı kilitledin. Çok moloz olduğunu söyleyerek, onu bir ton çölde gömdüm. Düşündüm ki ... onunla kaçtım sanıyordum. Masamda bir şey bulana kadar. Gerçek kurşunları vuran eski oyuncak silahlardan biri. Üzerinde Fabrika etiketi vardı.

... Zaman zaman insanları ne yaptığını görmek için gönderdim. İnsanları en son aramaya gönderdim, orada hiçbir şey yoktu. Orada fabrika ürünlerini bulmaya devam ediyoruz. Yardım edemem ama kaç tane daha bulamadığımızı düşünmüyorum. Onları kullanan ve saklı tutan insanlar. Bence her öğenin Fabrikaya nasıl enerji verdiğini söyleyen cesedin üzerine. Hiçbir zaman ona ne için enerji istedim? Bilmek istediğimi sanmıyorum.

Ne verelim? Çoğunlukla D sınıfı. Tüm cesetlerin nereye gittiklerini nereden düşünmüştün? Bir yer var. Ceset kalmış ve yok oluyorlar. Herkes benim için bir deha olduğumu düşünüyor. Bazen ... bazen başka şeyleri beslemeliyim. Araştırmacılar. Ajanlar. Bunun geleceğini asla bilmezler. Sadece uzanıp onları alır.

Ancak, sonunda, burada bulunarak daha iyisini yapıyoruz. Fabrika ne istiyor da olursa olsun, burada ne işi iyi yapıyoruz. Buna inanmam lazım

Ve şimdi biliyorsun. Mutlu musun? Ben öyle düşünmemiştim. Neden sana anlatıyorsun Yaşlanıyorum, Everett. Ölecek olursam, biri beslemeye devam etmelidir. Belki de farklı olacaksın. Belki ona ayağa kalkmanın yolunu bulacaksınız.

... Fakat şüpheliyim.