Notes

Birleşik İşçi Kurultayı – Eylem Hattı
Birleşik İşçi Kurultayı dahil olmak üzere işçi sınıfını örgütlenmesine yönelik faal gösteren bütün örgütlenmelerde eylem büyük bir önem taşımaktadır. Öyle ki, eylem, doğru zamanda doğru kullanıldığında işçi sınıfını zafere götürecek olan büyük bir silah haline dönüşmektedir. Yalnız bu silahın varlığını bilen bütün devrimci işçi örgütlenmeleri, aynı zamanda bu silahı nasıl doğru ve etkili kullanacağını, bu silahı hangi koşullarda nasıl kullanırsa başarıya götüreceğini ve silahı nasıl bir azim, kararlılık ve sabırla kullanırsa hedefine başarıyla ulaşacağını da bilmedir.
Burjuva diktatörlüğü dört bir yandan işçilere gözü dönmüş bir şekilde saldırmaktadır. Yaptıkları bu saldırıların bir kısmını, halkın gözü önünde apaçık bir şekilde yaptığı gibi, bir kısmını da deyim yerindeyse -el altından- yapmaktadır. Yakın zamanda etkisini neredeyse her alanda hissettiğimiz ve şuanda içinde bulunduğumuz pandemi koşulunu baz alarak değerlendirirsek; yaşadığımız coğrafyada, bu saldırıların görünen kısmında işçiler pandeminin başlamasıyla işlerinden atılmakta ve aynı zamanda atıldıktan sonra herhangi bir psikolojik, teknik ve maddi destek sunulmamakla birlikte açlığa terk edilmiştir. Küçük işletmelere maddi destek paketi sundukları yalanlarını söyleyip, küçük işletmeleri kapanmaya bununla birlikte işletmelerde çalışan yüzbinlerce işçiyi, işsizlik kervanına terk etmişlerdir ve yine pandeminin başlangıcında işçilerin üzerindeki, covid aşılama sistemlerini yönetemedikleri için binlerce insan virüse, hatta ne yazık ki içlerinden yüzlercesi ölüme terk edilmiştir. Pandeminin ortalarında işten çıkarmalara yasak getirilince, Kod-29 kanunu ile yüzbinlerce emekçi, disiplin suçu olarak tabir edilen maddeleri, ahlak ve iyi niyet kullarına aykırılığı bahane edilerek çıkarılmıştır. Böylelikle patronların elinde Kod-29 isimli bir silah oluşuverdi. Bu örneklendirmeler buz dağının görünen çok küçük bir kısmıdır. Yakın tarihte yaşandığından dolayı bölgemizdeki halkarın aşağı yukarı genel ortalaması bu bilgilere sahip oluveriyor. Oysaki zaten bizlere lütuf görülen sefalet ücreti olan asgari ücretini, yoksulluk sınırı altında tutarak (sayısal verilerle açıklamak gerekiyorsa; asgari ücret; 2.825 Türk Lirası, Temmuz ayının yoksulluk sınırı ise 12.195 Türk Lirası’dır) ve bu sefalet ücretine rağmen yaşamak için temel ihtiyacımız olan tüm her şeyimize zam yaparak apaçık bir şekilde burjuvazi ile işçi sınıfı arasındaki sınıf savaşımı körüklemiş bir şekilde gözler önüne sermektedirler.
Katına kat, malına mal, servetine servet katmak için işçi sınıfına bu denli azgınca topyekün bir şekilde saldıran burjuva diktatörlüğüne karşı, işçiler dört elle kendi ellerindeki eylem silahına sarılıp bu silahı alanlarda yeni yöntem ve metotlarla ‘daim’ bir şekilde geliştirip burjuvaziye kendi elleriyle darbe vurarak proletarya diktatörlüğünü getirmekten başka yolları kalmamaktadır. Aksi halde burjuvazi elindeki silahı köreltecek, hatta yeri geldiğinde kendilerine doğrultacaktır. Tıpkı yukarıda bahsettiğimiz gibi bunu gerek anayasalarına yeni kanunlar getirerek yapacak ve üstünü süslü cümlelerle örtecek (bknz: kod-29), gerek ise açıktan açığa işçi sınıfını öldürmeden süründürecek bir yaşam koşulları sağlayacaktır(bknz: sefalet ücreti olan asgari ücret).
En büyük yükün kendilerine düştüğü işçi örgütlenmeleri bu süreçte ayrı bir sorumluluk alarak ayrı bir çabayla bu işi örmek zorundadır. Her geçen gün daha da artan saldırılara karşı işçi örgütlenmeleri eylem hattına her geçen gün daha fazla önem vermelidir. Eylemi ilmek ilmek örgütlemeden eylemin değerlendirmesine kadar olan süreçte işçi örgütlenmelerindeki yoldaşlar kendilerine hata payı bırakmadan süreci örmelidirler. Kurgulanan veya gerçekleştirilen bir eylemde hata olması o eylemi başarısız kılmaz veya eylemi gerçekleştiren yoldaşları eylem komitesindeki arkadaşlarıda başarısız yapmaz. Eylemin başarılı olup olmadığına her zaman bir bütün dahilinde karar verilir. ‘Hata payı bırakmadan’ bu işi bitirmek açısından bakan yoldaşlar işi daha çok sahiplenip daha doğru kararlar almaya yönelik hareket edecektir. Bunun dışarısında “herkes hata yapar,ufak tefek pürüzler göz önüne gelmez” diye bakan arkadaşlar olduğu sürece ve bu arkadaşların fikirlerini yıkıp-değiştiren arkadaşlar olmadığı sürece eylem sürecinde oluşabilecek problemlerin bir sonraki eylemde doğmasıda çok büyük bir olasılık olarak gözler önüne çıkar. Bu sebepledir ki işçi örgütlenmelerindeki karar mekanizması ve eylem komitelerinin politik siyasal genel olarak teorik bilgi birikimi anlamında gelişkin ve tecrübeli olması son derece önemlidir. Bununla birlikte yeni alanların açılması, eylemin sınırsız gelişkinliğide var olan bilgi birikimine sahip olan arkadaşların eyleme dahil olan diğer arkadaşlara aktarmasıyla (eğitim ile) doğru orantılıdır. Alınan-verilen her eğitim aktarılan her deneyim gerçekleştirilecek veya kurgulanacak olan bir sonraki eylemi daha güçlü kılacak ve eylemin sınırsız yaratıcılığından yeni içerikler çıkarıp geliştirecektir. İşçi örgütleri son derece gerekli olan bu eğitimleri herkese vermesi gerektiği gerçeği bilincinde olup öncelik olarak işçi örgütlenmelerinin İYK ve çevresine en hızlı ve düzenli bir periyodikle vermesi gerektiği gerçeğini sahiplenip harekete geçmesi gerekmektedir. Gerekli olan bir diğer konu ise herhangi bir işçi eylemlerini örgütleyecek olan yoldaşların eylemi daim bir konum açısından merkezileştirme durumundan kaçmasıdır. Bu konuyu biraz daha açacak olursak; yaşamamız için ihtiyacımız olan temel gıda malzemelerine devletin uyguladığı zamları buna sebeple zamlara karşı yapılan eylemleri ve konum olarakta eylemlerin istanbulda gerçekleştirildiğini ele alalım. Siyasetler veya bulunduğumuz örgütlenmeler kitlesel olma açısından ve doğru/uygun konum olarak bu eylemleri İstanbulun Kadıköy ilçesinde yapmayı uygun gördüğünde eylem sadece genel olarak ne yazık ki sadece Kadıköy bölgesinde sınırlı kalmaktadır. Sosyal medyadan, gazetelerden, haber kanallarından Kadıköyde yapılan eyleme erişemeyen işçi arkadaşlar eyleme bihaber kalıp, devrimcilerin zamlara karşı herhangi bir mücadele vermediği algısına düşmektedir bunun sonucunda. Ve en acısı bu durum sadece Kadıköy ilçesiyle sınırlı kalıp sadece orada bir etki yaratabilir (etkinin devlet nezdinde siyasal boyutundan bağımsız olarak tartışalım). Bu noktada eylemleri yaygınlaştırmak genele yaymak yerelleştirmek işçi örgütlenmelerinin içerisinde bulunan yürütücülerin ellerindedir. Yine bu örnek üzerinden gidersek zamlara karşı yapılacak olan eylemleri özellikle işçi havzaları dahil olmak üzere bulunduğumuz ve imkanımızın olduğu her alanda yapmak işçi sınıfının mücadelesi, örgütlenmesi açısından son derece önemlidir. İmkanımızın olduğu alanlarda sırf salt olarak eylem bir kere herhangi bir yerde kitlesel olarak yapıldı diye yapmamaya yönelik bakmak işçi örgütlenmelerini ileri düzeye taşımayıp gerçekçi olmak gerekirse yerinde saydıracaktır. Bu sorumluluğu elde etmek zorunda olan arkadaşlar eylemin devamının getirmesi ve yaygınlaştırılması gerektiği bilincine ulaşmalıdır. “Eylemi yaptık tamam bir sonraki işe geçelim” gibisinden algıya kapılan arkadaşlar samimiyetsiz oldukları gibi hem mücadeleye zarar verecektir hem de kendilerini ve örgütüne bir katkı sağlayamayacaktır. Bu noktada işi sahiplenmek “bir ileri düzeye taşımak” devamını sağlamak oldukça ciddi bir öneme sahiptir. Gerçekleştirilen ve bitmiş olan bir sokak eyleminin değerlendirilmesinin alınması ve eylemin sıcaklığıyla (fiil olarak bittikten sonra) alınması eylemlere şüphesiz katkı sağlamaktadır. Mümkün olduğunca unutulmaması ve anlık tartışmalarının yoğunlaşması dolayısıyla bu değerlendirmeler elden geldiğince erkenden alınmalıdır. Değerlendirmeler gerçekleştirilmiş olan eylemden çok bir sonraki gerçekleştirecek olan eyleme daha çok katkı sağlamaktadır. Gerçekleştirilmiş olan bir eylemde görülen var olan sorunlar değerlendirmede paylaşıldığında bir sonraki eylemde yapılma olasılığı git gide düşmektedir, eylem komitesinin gelişkinliğine bağlı olarak sorunlar ortadan kalkmaktadır. Değerlendirme kitleselleştirilmeli ve bu değerlendirmeler eylemde var olan olayların iyisiyle kötüsüyle değerlendirmeye katılan her arkadaşa aynı zamanda örgüte/örgütlere deneyim tecrübe kazandırmaktadır. Eylemde sorun sıkıntı olarak görülen her etken değerlendirmede ortaya açık bir dille çekinilmeden dökülmelidir. Masada gündeme getirilen sorunlar örgütün yaptığı eyleme zeval getirmez aksine değindiğimiz gibi gerçekleştirilecek olan eylemleri ve örgütün eylem mekanizmasını geliştirir değiştirir. Değerlendirmede sorun olarak ortaya sunulan ve kesinleştirilen sorunların bir sonraki eylemde yapılmaması için eylem komitelerinin özenle sorunlara yoğunlaşması ve işi gerçek anlamda sahiplenmesi gerekmektedir.