Notes

:)
Beşiktaşta ağaç kenarında oturuyoruz
Ve yeni şeyler öğreniyoruz
Onu seviyom
Onu çok kez öpeceğim
Muck

O kadar güzelsin ki, o kadar olur. Önümden tam geçerken tuttum seni, sana sarılırken kulaklığımda çok güzel bir müzik çalıyordu, sen ve müzik aynı anda çok güzel hissettirdi. Yola düşüp Beşiktaş'ın dar sokaklarında kahvaltı için bir mekan bulduk, biraz zor oldu seçim. Eskiden yaptığımız gibi bir tost menüsü, bir de ortaya menemen söyledik, akabinde de ekmek geldi. İçecek olarak senin sevdiğin ice tea ile su geldi masaya. Seni her şekilde izlemeye bayılıyorum. Yemek yerken ayrı güzelsin, bana gülümserken ayrı. Güzelce yemeğimizi bitirdik, ardından da koşa koşa bir taksiye atlayıp film izlemek için sinemaya gittik, yollar çok kalabalıktı, taksici de çok para aldı, paragöz herif.






18:56 Üsküdar Vapuru

Şu an sarhoş gibi hissediyorum, oldukça güzel. Biraz önce senden ayrılmanın verdiği hüznü seninle geçirdiğim vakitlerin tümü örtüyor. Dalgalar kadar güzelsin sen, dalgalardan da ötesisin. Uzun zamandır bir andan böyle keyif almamıştım. Güzel İstanbul karşımda şimdi, etrafta insanlar, eksenimde ise sen, burada olmasan da sen. Geçirdiğimiz vakitlerin güzelliği kafamı güzelleştiriyor, belki de o yüzden şu an sarhoş gibi hissediyorum. Vapurun en uç noktasının ortasına oturmuş, çantasının içindeki içki şişesinden hafif yudumlar alan adama gözüm takılıyor, "adam hayatı hissediyor" diyorum. Sonra kendi kendime düşünüyorum, istediği kadar alkol içsin, içinde bulunduğum mutluluk durumuna asla erişemez. Beşiktaş'tan ayrılan vapur Üsküdar'a varıyor, hızlı adımlarla bir minibüse atlıyorum, hareme yolculuk başlıyor, otobüs çok sıkışık.

Bu satırları okurken sakın bana kızma, gülmek istiyorsan tabii ki gülebilirsin çünkü budalalığımdan bahsedeceğim.

Hareme vardıktan sonra yorgunluktan olsa gerek gidip yanlış otobüs firmasının otobüsüne binip 10 dakika kadar her şey normalmiş gibi oturdum, o süre zarfında otobüs biletini vibden aldığım hiç aklıma gelmedi. Otobüsün kalkış saati geçti fakat otobüs hareket etmedi, işte tam o an ben biraz panik oldum, otobüsün camından yazıhaneye baktım, vib yazmıyordu.

Koşa koşa vib peronuna koştum, otobüsü görünce biraz sevinmiştim, birkaç dakika ile kaçırmak istemezdim. Otobüsteki şoföre yaklaşıp;

"Abi 19;30 otobüsünü değil mi"?
"Hayır, 20:00 otobüsü."
İşte o an kendime aptal demeye başladım, yazıhaneye gidip durumu izah ettim, önce 8 otobüsünün bir yolcusunu 7:30 otobüsünde benim yüzümden boş kalan koltuğa oturtmak için çabaladılar ama nafile. Dakikalar akarken canım biraz sıkılmıştı, harika geçen gün böyle son bulsa da üzülmeyecektim çünkü önceki saatlerin getirdiği mutluluk hala kalbimdeydi.

Saatler 20:00a yaklaşmıştı.

Yetkili abi;
"Sen şimdi kapıya çık orada bizi bekle, alacağız seni."
"Eyvallah abi, bir hata yaptık, dalgınlığıma geldi kaçırdım otobüsü"
"Dert etme bir şey olmaz, otobüs bizim."

Otogarın çıkış kısmına varıp otobüsü beklemeye başladım, birkaç dakika sonra da otobüse bindim. Gördüğüm kadarıyla bir tane boş koltuk vardı, oraya oturdum. Birazdan otobüs bir durakta durdu, içimden bir "hassiktir" çektim, binen bir kadındı, başka bir kadınınn yanına oturdu. Biraz ileride otobüs tekrar durdu ve bir amca bindi, yavaş yavaş bana doğru gelen amcanın yerinden hemen kalktım, yeni yerime doğru yürümeye başladım.

Yeni yerim; orta kapının oradaki basamaklar. Evet tam bu kısımda gülebilirsin, saatlerce o kısımda oturarak yolculuk yaptım, sığınmacı gibi hissettim kendimi, Sakaryaya yakın bir yerde baya yolcu indi, ancak o zaman oturabildim. Gerçekten bu talihsiz olay biraz canımı sıktı ama o günün güzelliğini öldüremedi.