Notes

Sevdam, paramparça olmuş kalbimin tek sahibi…
Bazen bu yaşadıklarımızı düşünüyorum. Çok acıyorum. Bilmiyorum farkında mısın ama dün evliliğe dair gerçekten büyük, güzel ve bir o kadar da ciddi bir adım attık. Ama şu anda içinde bulunduğumuz duruma bir baksana. “O DA BENİM OĞLUM” diyen, bizim için babanla konuşan kadın şimdi seninle konuşmamamı düşünüyor. Ben, bu olanlar tamamen senin suçun demiyorum. Eğer bu olanlarda benim bir suçum varsa söyle, ben o zaman her şeye razıyım. Ama ikimiz de biliyoruz ki biz nasıl istesek ailemizin düşüncelerini o şekilde yönlendirebiliriz. Ben seni ne kadar çok sevsem de ailemi tek bir lafımla senden tiksindirebilirim. Seni yüceltip yere göğe de sığdıramayabilirim. Emin ol öyle de yapıyorum. Ailemin seni sevmesi, çok sevmesi, daha da çok sevmesi için elimden geleni ardıma koymuyorum. Benim babamın çok samimi olduğu, hatta kardeş gibi olduğu bir amca çocuğu var. Bu adamın kızının laptopu bozulmuş. Bana dedi ki git yap. Ama hiçbir şekilde gitmeyi bile düşünmedim. Çünkü aynısı sana olsa ben de istemem. Babam bana neden gitmiyorsun dediğinde hasta olduğumu, kendimi halsiz hissettiğimi ve dişimin ağrıdığını söyledim. Aslında, baba Sevda istemiyor desem veya Sevda’ya söylemem gerekiyor demedim. Çünkü biliyorum. Eğer öyle dersem babam kendi kendine ben babasıyım beni dinlemiyor sevgilisini düşünüyor deyip sana karşı önyargılı olacaktı. Bu sebeple öyle bir şey demedim. Ama sen annene, ben gelmek istiyorum ama Cebrail izin vermiyor dersen annene Cebrail izin vermiyor cümlesinden sonraki her şey anlamsız gelir. Önce zoruna gider ve beni kötüler. Der ki sana karışamaz. Ortada bir şey yokken sana karışmasına izin verme. Ben ona söylerim der. Sen de tamam dediğin an annen sana eziyet ettiğimi düşünür. İlk sefer gittikten sonra annen der ki, demek ki ben istesem Sevda’yı da Cebrail’i de istediğim gibi kontrol ederim. Sen ilk söylediği zaman o itimadı verdin. Sonra sen istemesen bile annen benden bilir. Ve bu da annene gayet doğal olur. İkinci söylemesinde sen ben istemiyorum dedin ve benim sana dediğim gibi oldu. Annen ben istemiyorum diye gittiğini anladı. Ve beni etkisizleştirilmesi gereken bir hedef olarak gördü ve bizi en zayıf yerimizden, birbirimizden vurdu. Eğer gelmezsen seni vermem dedi. Sen de doğal olarak çok korktun. O kadar korktun ki benim üstüme yemin etmene rağmen bana dedin ki ben yarın işe gitmeliyim. Ve gittin de. Bu durumda annen şöyle bir ders çıkardı. Ben bunlara ne dersem yapmak zorundalar. Yapmazlarsa ben de tehdit ederim. Yani hiç kusura bakma ama eğer bu durumu toparlayamazsak sen kabul etsen de etmesen de annene göre artık bir düşmanım. Ve annen bizim için hiçbir şeyi isteyerek yapmaz. Beni de biliyorsun ben böyle şeylere tahammül edemem. Yarın öbür gün evlendiğimizde ben sana, annene karşı bir kinle; Artık ortada bir şey var. Büyük de bir şey var desem. Ve artık ben ne dersem o desem, anneni bir daha aramak bile yok desem ne kadar güzel olur? Annene de hak veriyorum o da kendince kızının iyiliğini istiyor. Ama sen de benim sana zulüm ettiğimi hissettirmişsin. Benim sana gitme, yapma dememin sebebi hem sana kıyamamam hem de sen gerçekten bilinçsizsin. Biri sana bacakların, kalçan, göğüslerin çok güzel dese belki onu taciz olarak algılarsın ama biri sana fiziğin çok güzel derse mutlu oluyorsun ve iltifat olarak algılıyorsun. Ben, annen, Esma ve kız arkadaşın hariç her kim olursa olsun, kaç yaşında olursa olsun senin fiziğin veya yüzüne dair yapılan yorum tacizdir. Bu sen istesen de istemesen de böyle. Bilinçsizsin çünkü; yolda atılan numaraya kime atmış diye yazmaya cesaret edebiliyorsun. Sen şimdi; Esma yazdı da dersin. Ama bilinçli bir insan, bilinçli bir abla izin de vermezdi. Derdi ki; kime attıysa attı. Senin sevgilin var sana ne? Benim sevgilim var bana ne? Acaba ne için attı diye düşünüp bu sebepten yazmak da saçma. Çünkü o şekilde numara atan bir kişi ne amaçla atmış olabilir? Bunu idrak edemiyorsun. İki adımlık yere bile taytla gitmene kızdığım halde bahçeye çalışmaya tayt giyerek gidiyorsun. Kim bilir kaç kez eğilecek kaç kez doğrulacaksın. Senin de dediğin gibi asıl yaşlılar tehlikeli. Onun ne kadar iyi niyetle söylediğini düşünsen de her şey sandığın gibi değil. İşte bu yüzden sana, sen bilinçsizsin diyorum. Mesela Zeynep’in ablası Tokat’ta yaşıyordu. O da sürekli yanına gidiyordu ama ben bu kadar huzursuz olmuyordum. Biliyorum bunun asıl sebebi, onu gerçekten sevmiş olmamamdı ama bazı şeyleri anlaman için yeterli olgunluğa erişmediğini düşünüyor ve benim sana söylediğim şeylerin ikimiz için de en iyisi olduğunu idrak etmeni bekliyorum. Ya da en azından şunu bil ben ne yapıyorsam senin iyiliğin için. Kendi kendine şunu söyle; Cebrail’in bir bildiği vardır de. Ama şunu da unutma ben de bir insanım. Yanlışlarım, hatalarım, suçlarım olabilir. Eğer gerçekten yanlış yaptığımı düşündüğün bir şey olursa lütfen bunu bana söyle. Ben de istemezdim ki bu kadar gereksiz konuları bu kadar uzatmayı ama yarım kalınca da olmuyor. Odaklanmamız gereken evliliğimiz ve geleceğimiz gibi çok daha önemli konu varken geçmişte takılı kalmamız seni de beni de çok üzüyor. Biliyorum üzülme demem senin için bir şey ifade etmiyor ama gerçekten üzülme. İçinde bulunduğumuz bu kötü durumdan bir an önce çıkmak ve normal gündemimize geri dönmek istiyorum. Sana yaşattığım bu çaresizlik duygusu ve derin üzüntü için özür dilerim. Herkese ve her şeye rağmen BİRGÜN HERŞEY ÇOK GÜZEL OLACAK. Çok seviyorum seni. Daha fazla üzme kendini. Akşam duş al güzelce dinlen yarın müsait olunca yazarsın. Bu mesajı da okuduktan sonra sil. Çok seviyorum seni. Allah’a emanet ol. Kendine iyi bak. Çakkal.❤️