Notes

reza hatami:
A computer program (also a software program) is a sequence of instructions written to perform a specified task for a computer. A computer requires programs to function, typically executing the program's instructions in a central processor. The program has an executable form that the computer can use directly to execute the instructions. The same program in its human- readable source cnde, from which executable programs are derived, enables programmer fo study and develop its algorithms. Computer source code is often written by computer programmers, Source codes may bc converted into exeeutable files (sometimes called an executable program or a binary) by compiler and later executed by a central processing unit. Allernatively, computer programs may be executed with the aid of an interpreter, or may be cmbedded directly into hardware.

برنامه رایانه ای (همچنین برنامه نرم افزاری) توالی دستورالعمل هایی است که برای انجام یک کار مشخص برای رایانه نوشته شده است. رایانه برای عملکرد به برنامه هایی نیاز دارد که معمولاً دستورالعمل های برنامه را در پردازنده مرکزی اجرا می کند. این برنامه دارای فرم اجرایی است که کامپیوتر می تواند مستقیماً برای اجرای دستورالعمل ها از آن استفاده کند. همین برنامه در cnde منبع قابل خواندن توسط انسان ، که برنامه های اجرایی از آن استخراج می شود ، برنامه نویس را قادر می سازد تا الگوریتم های خود را مطالعه و توسعه دهد. کد منبع رایانه غالباً توسط برنامه نویسان رایانه نوشته می شود ، کدهای منبع ممکن است توسط کامپایلر به فایلهای قابل مشاهده تبدیل شوند (که بعضاً به عنوان یک برنامه اجرایی یا باینری خوانده می شوند) و بعداً توسط یک واحد پردازش مرکزی اجرا می شوند. از طرف دیگر ، ممکن است برنامه های رایانه ای با کمک مترجم اجرا شوند ، یا مستقیماً در سخت افزار قرار بگیرند.

Telling a computer what to do is not as easy as it sounds.. Every detail of the computer's desired operation must be precisely described, and plans must be made for all possible occurrences. The programmer's art is stating exactly what is desired. In fact, a combination of thorough problem definition and straightforward programming techniques Teads to precise and effective. programs. Therefore, programmers should observe the following steps:

گفتن اینکه کامپیوتر چه کاری باید انجام دهد به همان راحتی که به نظر می رسد آسان نیست. تمام جزئیات عملکرد مورد نظر رایانه باید دقیقاً شرح داده شود و برنامه ریزی هایی برای همه وقایع ممکن انجام شود. هنر برنامه نویس دقیقاً همان چیزی است که مورد نظر است. در واقع ، ترکیبی از تعریف دقیق مسئله و تکنیک های برنامه نویسی ساده برای دقیق و موثر بودن Teads. برنامه ها. بنابراین ، برنامه نویسان باید مراحل زیر را رعایت کنند:

1. Define the problem exactly, because this constitutes about 80 percent of the difficulty of programming;


1- مسئله را دقیقاً مشخص کنید ، زیرا این امر 80 درصد از مشکل برنامه نویسی را تشکیل می دهد.

2. Design the program simply because simple programs are casier to develop and maintain, and they produce more reliable, secure, robust, and efficient codes;


2. برنامه را به سادگی طراحی کنید زیرا برنامه های ساده برای توسعه و نگهداری سریع تر هستند و کدهای قابل اعتماد ، ایمن ، قوی و کارآمدتری تولید می کنند.

3. Exccute the program with different sets of data. If possible, test the program by hand with just one input; this is a great way to find bugs, and is casy to use and understand.


3. برنامه را با مجموعه داده های مختلف حذف کنید. در صورت امکان ، برنامه را فقط با یک ورودی با دست تست کنید. این یک روش عالی برای یافتن اشکالات است ، و استفاده از آن بسیار ساده است.

Computers demand absolute completeness and precision in their instructions: they do only what they are told and their instructions cannot contain any ambiguity, This is true for every software. It applies equally to a simple program that makes a computer play a tune and to monitors traffic at an airport. In other words, nothing can be left to chance, in programming. Non-programmers fend to forget that actions they take for granted must be spelled out in great detail for the machine. Every action must be broken down into its most elementary parts to produce an algorithm.


رایانه ها در دستورالعمل های خود کاملاً و دقیق بودن را می طلبند: آنها فقط آنچه را به آنها گفته می شود انجام می دهند و دستورالعمل های آنها نمی تواند هیچ گونه ابهامی داشته باشد ، این برای هر نرم افزار صادق است. این برنامه به طور مساوی برای یک برنامه ساده که باعث می شود رایانه یک آهنگ تنظیم کند و بر میزان رفت و آمد در فرودگاه نظارت دارد ، اعمال می شود. به عبارت دیگر ، هیچ چیز را نمی توان در برنامه نویسی به شانس واگذار کرد. برنامه نویسان فراموش می کنند که اقداماتی که انجام می دهند باید با جزئیات کامل برای دستگاه بیان شود. هر عملی برای تولید یک الگوریتم باید به ابتدایی ترین قسمت های خود تقسیم شود.

A good programmer must be capable of thinking about the big picture that generates useful algorithms, and paying attention to the details that convert those algorithms into unambiguous computer code. In its simplest form, an algorithm is like a recipe, but a computer programmer must specify extra steps that a cook would usually skip over. For example, a recipe might call for two eggs, without specifying that the eggs must be fresh, uncooked, and added to the mixture without the shell. If such criteria were assumed and not detailed precisely in a computer program, the recipe would fail.


یک برنامه نویس خوب باید بتواند در مورد تصویر بزرگی که الگوریتم های مفیدی ایجاد می کند ، فکر کند و به جزئیاتی که این الگوریتم ها را به کد رایانه ای بدون ابهام تبدیل می کند ، توجه کند. در ساده ترین شکل ، یک الگوریتم مانند یک دستور العمل است ، اما یک برنامه نویس کامپیوتر باید مراحل اضافی را مشخص کند که یک آشپز معمولاً از آنها عبور می کند. به عنوان مثال ، در یک دستورالعمل ممکن است دو تخم مرغ وجود داشته باشد ، بدون اینکه مشخص شود که تخم مرغ باید تازه باشد ، نپخته و بدون پوسته به مخلوط اضافه شود. اگر چنین معیارهایی دقیقاً در یک برنامه رایانه ای مفروض نباشد ، دستورالعمل شکست می خورد.

When hundreds or thousands of instructions covering every contingency have to be spelled out for tho computer, expense naturally rises and bugs creep in, There are several ways programmers can approach the problem systematically. Two of them are flowcharts and pseudocode. A flowchart is a graphie representation of the algorithm using standard symbols that can be translated into computer language instructions. Pseudocode involves refining the problem in several stages starting with English sentences, which are then restated in subsequent steps with more computer-like words and statements.


وقتی صدها یا هزاران دستورالعمل مربوط به هر شرایط غیرمترقبه را باید برای رایانه بیان کرد ، هزینه به طور طبیعی افزایش می یابد و اشکالات وارد می شوند ، چندین روش وجود دارد که برنامه نویسان می توانند به طور سیستماتیک به این مسئله نزدیک شوند. دو مورد از آنها فلوچارت و کد شبه هستند. نمودار فلو ، نمودار گرافیکی الگوریتم با استفاده از نمادهای استاندارد است که می تواند به دستورالعمل های زبان رایانه ترجمه شود. Pseudocode شامل تصحیح مسئله در چندین مرحله با جملات انگلیسی است که سپس در مراحل بعدی با کلمات و جملات بیشتر شبیه کامپیوتر دوباره بیان می شود.

Structured progranmming, championed in 1968 by Dutch computer scientist Edsger W. Dijkstra, has exerted a major influence on the development of software ranging from small personal computer programs to multimillion- dollar defense projects. Only three control structures are required to turn out useful structured programs. First, simple sequencing or instructing the computer to do one thing after another; second, looping, or telling the computer to perform the same set of instructions while a condition holds or until a condition is met; and third, decision making or enabling the computer's ability to branch in one of two directions depending on the outcome of a condition.


پیش برنامه ریزی ساختاری که توسط دانشمند کامپیوتر هلندی Edsger W. Dijkstra در سال 1968 مورد حمایت قرار گرفت ، تأثیر زیادی در توسعه نرم افزارهای مختلف از برنامه های کوچک رایانه های شخصی گرفته تا پروژه های دفاعی چند میلیون دلاری داشته است. برای اجرای برنامه های مفید ساختاری ، فقط به سه ساختار کنترل نیاز است. اول ، توالی ساده یا دستور دادن رایانه برای انجام کارهایی یکی پس از دیگری. دوم ، حلقه زدن ، یا گفتن به رایانه برای انجام همان مجموعه دستورالعمل در حین برقراری یک شرط یا تا زمان تحقق یک شرط ؛ و سوم ، تصمیم گیری یا امکان پذیر ساختن توانایی رایانه در یکی از دو جهت بسته به نتیجه یک بیماری.

In addition, structured programs are typically divided into modules, each performing one function. The algorithms are easy to follow because there is only one logic entry into each module and one logic exit fronm it. Since the modules are small, usually not exceeding one page of code, they are easy to debug. The computer programmer is the link between a problem and its computer solution. Good programmers write well-structured and clear programs that others can read and modify. Fig.1 depicts a simple paradigm for structured programming.


علاوه بر این ، برنامه های ساخت یافته به طور معمول به ماژول ها تقسیم می شوند ، هر کدام یک عملکرد را انجام می دهند. دنبال کردن الگوریتم ها آسان است زیرا در هر ماژول فقط یک ورودی منطقی وجود دارد و از آن یک خروجی منطقی وجود دارد. از آنجا که ماژول ها کوچک هستند ، معمولاً بیش از یک صفحه کد نیستند ، اشکال زدایی از آنها آسان است. برنامه نویس رایانه رابط بین یک مشکل و راه حل رایانه ای آن است. برنامه نویسان خوب برنامه های خوش ساخت و روشنی را می نویسند که دیگران می توانند بخوانند و اصلاح کنند. شکل 1 یک الگوی ساده برای برنامه نویسی ساخت یافته را نشان می دهد.

OOP is a programming paradigm using objects (data structures consisting of data fields and methods together with their interactions) to design applications and computer programs. Objects as a formal concept in programming was introduced in the 1960s Many modern programming languages such as Python now support OOP, at least as an option. Probably the most commercially important recent object-oriented languages are Visual Basic.NET (VB.NET) and C#, both designed for Microsoft's .NET platform, and Java.


OOP یک الگوی برنامه نویسی است که برای طراحی برنامه ها و برنامه های رایانه ای از اشیا (ساختارهای داده متشکل از زمینه ها و روش های داده همراه با تعاملات آنها) استفاده می کند. اشیا به عنوان یک مفهوم رسمی در برنامه نویسی در دهه 1960 معرفی شد بسیاری از زبان های برنامه نویسی مدرن مانند پایتون اکنون از OOP پشتیبانی می کنند ، حداقل به عنوان یک گزینه. احتمالاً مهمترین تجاری تجاری ترین زبانهای اخیر شی گرا Visual Basic.NET (VB.NET) و C # هستند که هر دو برای پلتفرم .NET مایکروسافت و جاوا طراحی شده اند.

In older styles of programmìng, a programmer who is faced with some problem must identify a computing task that needs to be performed in order to solve the problem. Programming then is followed by finding a sequence of instructions that will accomplish that task. But at the heart of object-oriented programming, instead of tasks, we find objects that have behaviors, and can interact with one another. Programming consists of designing a set of objects that model the problem at hand. Software objects in the program can represent real or abstract entities in the problem domain. This is supposed to make the design of the program more natural and hence casier to get right and easier to understand. Bundling codes into individual software objects provides a number of benefits, including:


در سبک های قدیمی برنامه نویسی ، برنامه نویسی که با مشکلی روبرو شده است باید یک کار محاسباتی را شناسایی کند که برای حل مشکل باید انجام شود. سپس برنامه نویسی با یافتن دنباله ای از دستورالعمل ها انجام می شود که این کار را انجام می دهد. اما در قلب برنامه نویسی شی گرا ، به جای وظایف ، اشیایی را می یابیم که رفتارهایی دارند و می توانند با یکدیگر تعامل داشته باشند. برنامه نویسی شامل طراحی مجموعه ای از اشیا that است که مسئله موجود را مدل سازی می کند. اشیا Software نرم افزاری موجود در برنامه می توانند موجودات واقعی یا انتزاعی را در حوزه مشکل نشان دهند. این امر قرار است طراحی برنامه را طبیعی تر و از این رو ساده تر ، برای درک درست و آسان تر ، انجام دهد. بسته بندی کدها در اشیا software نرم افزاری منفرد مزایای زیادی از جمله: