Notes

Selam sevgilim bu ilk beraber geçireceğimiz sevgililer günü bende böyle tatlı bir şey yapmak istedim. 25 Mayıs 2020 ilk defa konuştuğumuz gün, hani şu benim çikolata uzattığım zaman var ya ha işte o gün. O gün çok hoşuma gitmiştin seni ilk gördüğüm an Allah gibi kız dediğimi hatırlıyorum. Suratında maske olmasına ramen o kadar beğenmiştim ki seni gelip benle konuşunca şaşırıp çikolata uzatmıştım hâlâ arada hatırlar utanırım. Bir kitap okuma videosu vardı belki hatırlarsın onun editini de ben yapıyordum fotoğrafın gelince bana arkadaşlarıma gösterip bu kız çok güzel değil mi diyordum. Okulda çekilen videoyu editlerken senin kısmında çok uğraşmıştım ve bir kez bir şey demedim ama emin ol bir başkası olsa hiç uğraşmaz geçer giderdim. Videoyu çektiğimiz gün sana instgramdan takip isteği atmıştım, kabul etmeni bile beklemiyordum. Sen kabul ettikten sonra sana ne yazıcağımı bilemeyip bütün arkadaşlarımdan yardım istemiştim. Sonra seni yakın arkadaşlara aldım ve story atmaya başladım her gün. Her gün görenlere girip acaba bakmış mısın diye bakıyordum. Storylerinde paylaştığın postları gidip beğeniyordum. 7 Temmuz saat 20.48 sotryme yanıt verdin ardından çok zor bir şekilde konuşsakta yavaş yavaş arkadaş olmaya başlamıştık. Ben o kadar mutluydum ki seni sürekli arkadaşlarıma anlatıyordum onlar sizden olur mu dediklerinde o bana bakmaz diyordum. Sana bir gün dikkat et dedim diye kalp atmıştın ve ne kadar mutlu olduğumu anlatamam. Tabi o zamanlar daha yeni konuşmaya başlamıştık toprağa gösterdiğim zaman sende kalp at demişti BEN baya utanmistim. Bir süre geçti ve okullar açıldı ilk gün yanına 1 kere gelebilmiştim çünkü yüz yüzeyken yanlış bir şey söyler ve aramızı bozarım diye korkmuştum. Zaman geçtikçe yakınlaştık benim sana olan hoşlantım sevgiye dönüyordu ne kadar hoşuma gitse de korkuyordum, senin benden hoşlanman imkansız geliyordu ve bu durum aramızı açar diye çok korkuyordum. Biz yakınlaştıkca kendimde çok fazla farklılık gözlemlemeye başlamıstım her konuyu her ince ayrıntısına kadar düşünen ben seninle takılırken kafam duruyordu, bir insanın yanindayken hislerimi üzüntülerimi paylaşabiliyordum, artık pencerenin dışındaki kızlara bakmak yerine yanımdaki kişiye odaklanmaya başlamıştım benim için alışılmadık bir şeydi o zamanlar. Omzunda yatarken o kadar güvende o kadar mutlu hissediyordum ki senden artık başka bir şey beklemiyordum o kafamı omzuna koymama izin vermen benim için fazlasıyla yeterliydi. Bir süre geçti ve işte o ilk kavgamız oldu. Bir insanın söyledikleri, hayatımdan cikiyor olması beni ilk defa o kadar üzmüş,derinden etkilemişti. o gün sanki bir kabusmuş gibiydi uyanmayı bekliyordum, görenler ölü gibiydin diyorlar zaten. O hafta yabancı öğrenciler gelmişti en azından kafamı dağıtırım biraz diye düşünüyordum ama aklımdan asla çıkmıyordun. Boş günümüzde kaykay bahanesi ile okula gelmiştim o günde adalet parkının altında cafede oturuyorduk ben kaykayı almaya gidicem dediğimde asıl derdimin seni görmek olduğunu Zehra anladı ve iyi şanslar dedi. O gün okula kadar yürüdüm ve terlemiştim. Yanına gelip gelmemek konusunda hem cesaretim yoktu hemde terden midenin bulanmasını istemiyordum. En sonunda cesaretimi toplayıp geldim yanına. Aramız iyi gibiydi sanki hiçbir şey yaşanmamış gibiydi. Muğladan sana getirdiğim taşı verdim sonraki tenefüs. İyiki çıkışta Egelerde Çınardaymış. O gün senin dershaneden çıkmanı beklediğim her saniyeye değdi gelip arkamdan sarılman sonra otururken elini bacağıma koyman benimde elimi beline sarmam, çok mutlu olmuştum. Olanların hepsini teker teker Denize anlatmıştım o gün. Sonraki gün yine buluştuk o gün gözünü öptüm ve ilk defa elini tuttum. Ayağım o gün deli gibi ağrıyordu ama her acıya değerdi o gün. Ardından bir süre flört kalıp 21Ekimde sevgili olduk. 23Ekimde bize geldin Recep İvedik izlemiştik o gün ilk defa öpüşmüştük (bu arada o gün yaptığın mısır da çok güzeldi). Sen gittikten sonra Denizler geldi eve ve onlara bunu da anlattım. Bir süre sanki ilişkiye hazır değil gibiydin, bazen bir şey yokken durduk yere soğuk yapıyordun. Canın sıkılınca trip atıyordun, inkar etme bir keresinde ders çalışmadım diye benle sabaha kadar konusmadın. Seni çok sıkıştırıyorum diye çok kızıyordum kendime ama yine de kendime hakim olamıyordum. Attığın tripleri iyiki de çekmişim. Ardından 2 kere ayrıldık ve ikiside Kaan Tangözenin dediği gibi ölüm gibi birşeydi ama kimse ölmedi. Bir süre geçti ve ben sana iyice aşık olmuştum. Bir insan bir insanın gözünün içindeki bene bile aşık olabilir mi? Oluyormuş. Nazife sen şu ana kadar hayatıma hep mutluluk ve sevgi kattın. Beni olduğum halden çıkartıp çok daha iyi bir insan haline getirdin ve bunların hepsi için sana çok teşekkür ederim. Takip isteğimi bile kabul etmez dediğim kızla 116 gündür sevgiliyim her günü de rüya gibi geçti ve sadece bir isteğim daha var senden, o güzel gülüşünü asla yüzünden eksiltme olur mu, hep mutlu ol çünkü mutlu olmak sana herkesten çok yakışıyor herkesten çok hak ediyorsun. Seni çok seviyorum sevgilim nice beraber geçireceğimiz 14 Şubatlara umarım hediyeni de beğenirsin. Herşey için çok teşekkür ederim

-Yiğit