Notes

Öyle bir adam sevdim ki, bana beni öğretti.
Bir tesadüfle girmişti hayatıma. Ardı arkası gelmeyen planlanmamış olaylar zinciriyle bulmuştuk birbirimizi. Yaşamayı ögretti bana. Nefes almanın ne demek olduğunu hatırlattı. O masallardaki, efsanelerdeki aşkın ne olduğunu; Leyla ile Mecnun’un nasıl birbirini o kadar sevebildiğini gösterdi bana.
Çocukluğumdan beri inancımı yitirmediğim tek soyut duygu aşktı benim için. O, aşkı piç eden ne kadar iğrenç insan varsa onlara rağmen gerçekliğini kanıtladı bana. Aşkı severdim, aşkı isterdim, aşkın hayaliyle büyüdüm ben. Onun sayesinde daha güçlü bir aşık, hayalperestliğin dışında daha gerçek bir aşık oldum. Ona aşık oldum. Dünyam oldu. Nefesim oldu. Dünyam aydınlandı sayesinde. Daha önce bilmediğim, tanımadığım renklere büründüm aşkıyla. Daha güçlü oldum, daha derin nefes aldım, daha çok hayal sahibi oldum. Sonunu göremediğim, bilmediğim bir hikaye oldu bizimkisi. Sonsuzluğun simgesi oldu. Aşk ilk kez somut oldu benim için. Aşk, özlem, huzur, mutluluk, kahkaha, göz yaşı, acı, arzu… Aşkın kaç tane bileşeni varsa işte. Hep eksik kalan benliğim, hep yarım çarpan kalbim, artık bir bütün. Onun nefesiyle, onun ritmiyle, onun kelimeleriyle, onun sıcaklığıyla, onun aşkıyla bir oldum ben, bütün oldum. Geçmişte söylediğim bütün keşke ve belkilerimi çöpe attım. Hep iyi ki dedim. İyi ki sevgilim… Hep iyi ki diyeceğim..Sana ait olmak,senin olmak muhteşem bir duygu..Seni çok seviyorum adamım...