Notes

Westward Group Advisor: De aanpak van Buffett belastingen

Tocqueville Asset Management oprichter Francois Sicart waarschuwt dat verbergenvan de fiscus zinloos is, maar uitstel van belastingen winstgevende is

Je kunt niet ontsnappen belastingen, maar u kunt een voordeel door het juridischuitstellen van hun betaling.

Dat is een model dat legendarische investeerder Warren Buffet is een voorbeeld van,en het is één van de verscheidene brede lessen over hoe beleggers kunnenwinstgevend denken over belastingen dat Tocqueville Asset Management oprichterFrancois Sicart biedt in een brief aan de aandeelhouders.

Sicart werpt een licht op Buffett's fiscale praktijken — gemaakt des te meeropmerkelijk door de uitgesproken miljardair frequente bepleiten van hogerebelastingen op de rijken — maar niet voordat aandringen beleggers om te verlateneen contraproductief neiging om te ontsnappen belasting.

Het instinct voor belastingontwijking heeft goed is verzoet door een geschiedenis vanoorlogen, invasies en confiscatie die lang heeft geconditioneerd mensen om teverbergen hun rijkdom, "bij voorkeur in een ander land," schrijft Sicart.

Europeanen met name, moest wanneer niet verbergen hun rijkdom van roofzuchtigenazi's of uit angst voor een Sovjet invasie, zorgen over de belasting-grijpenplunderingen van de verzorgingsstaat.

Dergelijke angsten gegenereerd bloeiende global belastingparadijzen die volledigwettelijke of ten minste getolereerd werden.

Sicart het doel in het schrijven over belastingen is te adviseren de nieuwe rijken diezou kunnen denken in termen van belastingontwijking dat weerstand tegenbelastingen vandaag zinloos is.

De oprichter van het bedrijf of fonds — die heeft het beheren van geld sinds 1969 —eerste gewaardeerd het fiscale landschap changing dynamiek in 1981, toen IBM haarpersonal computer introduceerde.

"Het kwam aan me dat de kans had verschoven en bankgeheim gedoemd was,"schrijft Sicart van de PC's grote databases, die zeer binnenkort voor de massaleinformatieverwerking van hedendaagse internettijdperk plaatsmaken zou.

De andere belangrijke keerpunt was 1989, toen de lid-staten van de organisatie vooreconomische samenwerking en ontwikkeling (OESO) begon formeel delen vanfinanciële gegevens als een middel ter bestrijding van het witwassen van geld en definanciering van terror — samenwerking die uiteindelijk hebben geleid tot"multilaterale en bilaterale belastingverdragen die praktisch bankgeheim in de meestelanden hebben geëlimineerd", schrijft hij.

Dus, een recent verleden waarin verbergen rijkdom was of niet een misdaad of eengetolereerd handeling die in ieder geval moeilijk was te ontdekken via bestaandetechnologische middelen, rijke beleggers vandaag moeten vandaan te pakken met hetfeit dat verbergen van de fiscus nu onmogelijk is.