Notes

Isang magandang umaga ang bumungad sa akin. Naginat-inat ako at bulong sa sarili ko, "Good morning Sapphire".
Ako nga pala si Sapphire Yuri Ortega. Seventeen years old. No Boyfriend Since Birth. Tutok na tutok ako sa pag-aaral. Kaya eto, SALUTATORIAN ANG LOLA NIYO! Ayoko naman kasing biguin ang step parents ko. Yep. You heard it right. Orphan lang ako. 7 years old ako nang malaman ko . Naging matatag ako. Sabi ko kahit hindi sila ang true parents ko, mahal ko pa rin sila. Namatay ang parents ko dahil sa plane crash. 1 year old daw ako nang iwan nila ako. Syempre, di ko maalala ang mga iyon dahil bata pa nga ako.
Back to the main topic, kumuha ako ng course na BS in Tourism. Ehh, bakit ba?
I play piano. Mahilig akong magbasa ng Fictions, Romance at lahat ng tungkol sa Love! Sport na nilalaro ko ay Volleyball. Mahilig akong mag-collect ng pictures. Mahilig ako sa love songs. I'm fashionable yet simple. May isa pa akong pinapangarap. Yun ay maging Author!
Hayy.. tama na nga. Back to reality na nga tayo!

-------
"Good morning Anak!" Bati sa akin ni Mommy pagkababa ko sa hagdan.
"Good morning din po" sabay ngiti.
"Oh heto na. You're favorite cupcake, Strawberry Cupcake!" binigay ni Mommy sa akin ang isang cupcake na kagagaling lang sa lalagyanan ng cupcake.
"Salamat po" sabi ko kay Mommy.
"Uhm.. anak. May plano kami ng Daddy mo this coming school year"
"Ano po iyon, Mi?"
"This coming school year, kumuha kami ng daddy mo ng dorm malapit sa school niyo. May dorm mate ka. That's only for 5 months. After 5 months, lilipat na tayo ng US. Doon mo na ipagpapatuloy ang pag aaral mo. Is that okay for you?" sabi niya.
Omo! Susulitin ko na ang five months ko.
"When will the 5 months start?" I asked her again.
"It'll be starting on the month of June ofcourse".
Ambilis? Wala naman akong karapatang magreklamo dahil sila na nga yung nagpapaaral sa akin.
"Okay po" yan nalang ang naisagot ako.
Pagkatapos naming kumain ng cupcakes, nagpaalam ako kay Mommy na pupunta ako ng NBS para bumili ng libro. Nag-'agree' naman si Mommy.
After kong magikot ng daan daang taon, nakita ko na rin siya! Eto yung librong hinahanap hanap ko na limited edition lang. Nakita ko ito sa shelf na nag-iisa nalang. Hay, Thank you lord! Meron pa!
Kukunin ko na sana nang biglang...
"Bagal mo. Slow motion pa" sabi nung poging lalaking kasing edad ko lang.
What the?! Kinuha niya ang libro koooo!!
Kahit wafu siya, hindi pwede alang alang sa mahal kong libro!
"Hoy! Akin yan ah! Ako ang unang nakakita niyan!" sigaw ko sa kanya.
Nakatingin lang siya sa akin. Expressionless.
"Una mo ngang nakita pero, una kong nahawakan. Sorry ka" nag-smirk siya at naglakad na siya patungong cashier.
"Thank you ha! Grabe!" Pababol ko.
"You're welcome Missy" sagot niya sa akin pabalik.
"Aaaaaaaah! Bwisit ka!" Nagpapadyak na ako sa sobrang inis.
I hate you... BookStealer.