Notes

Bunca yıl her şeyimize ortak olduk. Yeri geldi ağladık, yeri geldi güldük. 4 sene içinde onca anı, heyecan, aşk, tutku kısaca erkek ve kadın arasında yaşanabilecek en güzel şeyleri de yaşadık en kötülerini de yaşadık. Bu ilişki bizi yıprattı ve hayatın getirdiği yük daha fazla olunca ilişkiye sahip çıkamadık ve onaramadık oysaki 4 senedir ilişkimizde neler yendik neler atlattık neler bitirdik neler başladık. Belki de eskilerde olan gücümüz yoktur fakat halen birbirimize çekin gücümüz var. Halen etkilenip halen sevebiliyoruz. Her şeyin zamanında güzel olduğunu 4 senedir anlamadık. Peki 4 senedir ne değişti? Hayatın getirdiği bir takım zorluklar ve yükler. Yaşımızın getirdiği sorumluluklar, kendimizi geliştirmemiz, bakış acımızı değiştirmemiz, analiz etmemiz, kişiliğimizi şekillendirmemiz, sosyal hayatımızı düzenlememiz, mantıklı düşünebilmemiz ve nicesi. Peki bunlar 4 sene içerisinde birçok kez olmadı mı? Oldu. Birçok kez hayatımızda yaptığımız ilişkiyi etkileyen olayları görmezden geldik, üstünü kapattık, egomuzu ve kıskançlığımızı indirgedik ve sevgi araya girip daha da birimize özen gösteriyor olduk. Peki neden şu an tekrardan düzeltemiyoruz ve uğraşmıyoruz.

Bu süreç zarfında ikimizde ilişkiye bakış açımızı değiştirdik. Sen daha fiziksel ve sosyal isterken, ben daha minimal bir ilişki istemeye başladık. Tabii ki de kendini farklı konumlandırabilirsin. Fakat şunu unutuyoruz şu an istediğimiz şeyler zamanında farklı şekilde evirilip o anki konjonktüre göre değişkenlik gösteriyor. İlk önce kendi iç dünyamızı sorgulayıp ne istediğimizi bilmemiz gerekiyor, sonra yüze yüze gelip konuşup hem o an oluşacak fiziksel çekim tekrardan alevlendirip bizi düzeltmeye doğru götürecek. Peki bunu yapabilir miyiz? Zamanında çok kez yaptık yine yaparız fakat şu an cidden ikimizin de ne isteyip ne istemediğini iyi bilmemiz gerekiyor. Birbirimizi seviyor muyuz? Gelecek istiyor muyuz? Mutlu olabiliyor muyuz? En önemli soruda hayatın getirdiği zorluklara beraber üstesinden gelebiliyor muyuz?

Hayatımızda o kadar kötü şeyler yaşadık ki belki 4 sene içerisinde ikimizde her sene 5’er yaş ilerliyorduk. Ona göre birlikte olup beraber kötü giden hayatı, mutluluğa çevirebiliyorduk. Fiziksel ihtiyaçlar, temel ihtiyaçlar, sevginin getirdiği ihtiyaçlar geçte olsa tamamlıyorduk. Bazen diyordum seninle şunu öğrendim diye; sevmekte, sevilmekte güzel bir şeymiş diye. Seninle birlikte olduğum sürece bu kavramı hayatımdan çıkarmadım. Kendi içinde ilişkinin mottosu olarak belirledim. Peki şu son yaşananlardan sonra düzeltebilir miyiz her şeyi? Tabii ki de, eski heyecan olmasa da, yakalayabiliriz. Fakat uzaktan çözmek ne kadar sağlıklı olabilir orası muamma. Temeli güven tazelemekten başlayıp tekrardan başlayabiliriz. Ben seninle olmak istiyorum, düzeltmek istiyorum, bir olmak istiyorum. Evet 4 sene geçmişte kaldı fakat orada öğrendiğimiz tecrübeler, anılar, heyecanlar, ilkler ve unutulmayan özel günler. Elbet yaşanmışlıkların bir hatırı bir sevgisi bir özlemi bir aşkı bir tutkusu bir heyecanı bir özeli olduğunu biliyorum. Bu kötü giden hayatımızda birbirimize daha fazla destek daha fazla sevgi daha fazla mutluluk daha fazla özlem daha fazla tutku daha fazla koku daha fazla anı biriktirmek ne güzel olacaktır. Son olarak şu an gözüken en yakın tarih olarak yılbaşı ayın 1-2 sinde gelebilirim ve 2 gün kalabilirim. Sonraki süreçlerde çok zor gözüküyor ne olur ne biter bilmiyorum. Aklıma gelmeyip buraya yazamadığım nice kelimeler cümleler var. Son satırı da böyle bitirmek istiyorum. Hakan ve Sevde tanışmasına 56 ay 246 hafta 1722 gün 41.328 saat 2.479.680 dakika 148.780.800 saniye geçmiş. (gerçekten hesapladım)
Zaman ayırıp okuduğun için teşekkür ederim.