Notes

ในนิทานจากเมืองเวนิชนั้น มีตำนานเรื่องเล่ามากมาย หลายอย่าง เช่นเรื่องเล่าโรแมนติกบนเรือกอนโดลา เรื่องเล่าสะพานรีอัลโต หรือเปียซซ่า ซานมาร์โค แต่ในนะวันนี้พวกเราได้จะนำเสนอ เรื่องเวนิชวาณิช The Merchant of Venice ได้แต่งโดยวิลเลียม เชกสเปียร์ แปลเป็นภาษาไทยครั้งแรกโดยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวหรือ ร.6 จัดอยู่ในประเภทละครชวนหัว แต่ต่อมาก็ได้รับการยอมรับให้เป็นวรรณกรรมโรแมนติกในบรรดาผลงานของเช็คสเปียร์ทั้งหมด เนื่องจากมีฉากรักที่โดดเด่นมาก และความโด่งดังของตัวละคร เชิญรับชมรับฟังได้เลยครับ
นักพาก : ณ วันหนึ่ง มีชายคนหนึ่งชื่อ อันโตนิโยเป็นพ่อค้าแห่งเมืองเวนิส ซึ่งกำลังกลุ้มใจอยู่ที่ท่าเรื่อ กังวลที่เรือสินค้าเดินทางมาถึง ช้ากว่าปกติ เพราะเขาคิดว่าเรือจะล่ม
นักพากษ์ : บัสสานิโยพบนางเปอร์เชียคนรัก ผู้มั่งคั่งจากการรับมรดกมากมายเนื่องจากบิดาเธอเสียชีวิตซึ่งก่อนตายบิดา เธอได้มีเงื่อนไขว่า "นางเปอร์เชียต้องทำพิธีเสี่ยงทายด้วยหีบ3ใบเพื่อเลือกคู่
ชายใดเลือกหีบที่มีรูปนางเปอร์เชียก็จะได้แต่งงานกับนาง แต่ถ้าเลือกผิดชาย คนนั้นก็ต้องห้ามแต่งงานลอดชีวิต
บัสสานิโย : เฮ้ สวัสดีอันโตนิโยเพื่อนรัก หวังว่านายจะได้ยินเกี่ยวกับนางเปอเซียร์คนที่ฉันแอบรักที่อยู่เมืองเบลมอนต์ ได้โปรดให้ฉันยืมเงินสักหน่อยได้ไหม ฉันจะได้เข้าร่วมพิธีเสี่ยงทายด้วยหีบ3ใบเพื่อเลือกคู่
นักพากษ์ : ณ ขณะนั้น อันโตนิโยที่มีเงินไม่พอที่จะช่วยเพื่อนรักเนื่องจากเรือส่งสินค้ายังมาไม่ถึง เขาจึงคิดที่จะไปกู้เงินกับพ่อค้าเงินกู้ชาวยิว ชื่อว่า ไชล็อก ก่อน
อันโตนิโย : เฮ้ ไชล็อก ข้าขอกู้ยืมเงินกับร้านของเจ้าหน่อยสิ
ไชล็อก : ฮ่ะ นี่แกยังจะเสนอหน้ามาที่อีกเหรอแกจำไมได้รึไง ว่าทำอะไรไว้
ไชล็อก : เออ ก้ได้ข้าจะให้เจ้ายืมเงิน 3000 เหรียญ เซ็นสัญญาซะสิ
อันโตนิโย : ฮ่ะ ได้เลย
ไชล็อก : อะ อ่า แต่มีข้อแม้ ถ้าเจ้าไม่คืนเงินตามวันที่กำหนดไว้ ข้าจะเฉือนเนื้อเจ้าออกจากร่างกาย 1 ปอนส์
อันโตนิโย : ได้สิ ถ้าเรือส่งสินค้าของข้ามาถึงข้าจะคืนเจ้าแน่

อันโตนิโย : อ่ะนี่ เงินที่เจ้าต้องการบัสสานิโย
บัสสานิโย : ข้าขอบคุณเจ้ามากเพื่อนรัก
นักพากษ์ : บัสสานิโยได้นำเงินไปใช้เพื่อเข้าพิธีเสี่ยงทายด้วยหีบ3ใบเพื่อเลือกคู่ และได้นางเปอร์เชียมาแล้ว แต่ข่าวดีย่อมมีข่าวร้าย เพราะในวันก่อนที่จะคืนเงินตามกำหนดนั้น เรือของอันโตนิโย ได้อัปปางลง
ลอเร็นโซ : ประกาศอันโตนิโยเรือส่งสินค้าของนายนะได้ล่มแล้วนะ
อันโตนิโย : หน้าซีดและอึ้งไป
บัสสานิโย : เมื่อรู้ว่าเพื่อนรักของเขาเกิดภัยจึงนำเรื่องไปบอกแก่นางเปอร์เชีย นี้เปอร์เชียที่รักเจ้าพอจะมีเงินมาช่วยเพื่อนรักของข้า อันโตนิโย รึไม่
นักพากษ์ : นางเปอร์เชียจึงได้มอบเงินแก่บัสสานิโย20เท่า พื่อนำไปใช้หนี้ไชล็อก
เปอร์เชีย : เจ้าเอาเงินจำนวนนี้ไปนะ
นักพากษ์ :นางเปอร์เชียจึงให้ลอเร็นโซถือจดหมายไปขอความช่วยเหลือจากอาจารย์เบ็ลลานิโย ญาติขอนางซึ่งเป็นทนายความมาช่วยอันโตนิโย แต่อาจารย์ไม่อยู่ นางเปอร์เชียจึงตัดสินใจปลอมตัวเป็นบัลถะสาร์ททนายความมาช่วยว่าความให้แทน

ณ ศาล
นางเปอร์เชีย : นางกล่าวว่าา ตามสัญญาที่เขียนไว้ว่า ไชล็อกสามารถตัดเนื้อไปจากร่างกายอันโตนิโยได้ แต่ห้ามนำเลือดจากตัวอันโตนิโยไปแม้แต่หยดเดียว เพราะนั่นไม่มีในสัญญา และถ้าทำเช่นนั้นจะถูกริบทรัพย์ และถ้าตัดเนื้อน้อยหรือมากว่า1ปอนด์ที่ตกลงไว้ ก็จะถูกประหารชีวิตและถูกริบทรัพย์
ไชล็อก : บ่า บ้า น้า!!
นักพากษ์ : ในท้ายที่สุด ไชล็อกก็ไม่สามารถทำตามสัญญาไว้ได้ เขาจึงได้ถูกยึดทรัพย์ไปครึ่งหนึ่งและให้ไชล็อกทำพินัยกรรมว่าเมื่อถึงแก่กรรมแล้วต้องยกสมบัติทั้งหมดให้แก่ ลอเร็นโซผู้เป็นลูกเขย พร้อมทั้งให้ไชล็อกเปลี่ยนมานับถือศาสนาคริสต์ด้วย ไชล็อกจึงยอมทำตามและขอลากลับบ้าน เพราะรู้ว่าอย่างไรตนก็ต้องแพ้ความแน่นอน







นักพากษ์ : น่าน
อันโตนิโย : ฟิมล์
บัสสานิโย : มาร์ค
ลอเร็นโซ : เบส
เปอร์เชีย : เตอร์
ไชล็อก : ต้า