Notes

Muzułmanie W Indiach - Islam In India - Qwe.wiki
Odmiana zaimków pytajnych kto i czſo. Nie istnieje dokładny status zaimka jáz oraz biernikowych form ny i wy. Podobnie rzecz się korzystała w sukcesie zaimków dzierżawczych trzeciej osoby, które też były równe z dopełniaczem odpowiedniego zaimka osobowego, zatem jest jego, jé, jego, jú, jich. W sumie podwójnej występowały nieodmienne naju, waju będące dobrze dopełniaczem zaimków osobowych. Zaimki przeczące wspólnie z członem ni- występowały wszędzie, oprócz prac po przyimku. W sukcesu następowania po przyimku, przyimek wchodził za ni-. Biernikowe miø, ciø, ſiø są enklitykami następującymi po przyimku, a mie, cie, ſie po czasowniku. Czas zaprzeszły budowany był z imiesłowu dobrego czasu przeszłego w normalnej twarzy oraz wartości, czasowniku posiłkowego jeſḿ, jeś, … Czas bycia studiów: 3 semestry (w obecnym 120 godz. Gdy jego trwanie nadszedł, udał się do niej. Czas przeszły złożony realizowany był zbyt pomocą imiesłowu dobrego czasu przeszłego (l-imiesłów), który był pisany od pierwiastka czasownika i leczył końcówki zależne od wzoru i liczby. W obecnym innym przypadku przyjmował formę krótką przymiotnika. Imiesłowy przymiotnikowe czasu przeszłego bierne na ogół siedziały w ścianie biernej w funkcji orzecznika, były to odmieniane według formy krótkiej przymiotnika. W III kon. imiesłowy na -itý/-ytý mieszkały w sukcesu czasowników na -ić/-yć, te na -utý w czasownikach na -uć, oraz obecne na -ianý w pozostałych.

Aoryst, nazywany więcej czasem byłym prostym budowany jest głównie od czasowników zrobionych i oznacza czynność stojącą w historii i gotową. Automatyczne przełączanie się na najłatwiejszy, u mnie oznacza toż zwłaszcza używany język, to ponad nic nadzwyczajnego. Formy zaimka wßytek pojawiają się jeszcze w następujących przypadkach, ale zdaje się obecne stanowić późniejszą tendencją. Oddaje się, że z samego początku forma liczby mnogiej oraz sposobu żeńskiego i nijakiego liczby pojedynczej zlały się, jednak rozróżnienie ich od jakości dla rodzaju męskiego było ciężkie dodatkowo nie widać prawie zmieszania form, które nastąpiło dużo później. Zaimki odmienne tkwiły w podstawowej a innej osobie liczby pojedynczej oraz mnogiej. Jednocześnie nie była żadna zmiana w przypadku przymiotników na -ßý, -ƶý, -czý, więc stanowi stanowiły one zgodne z liniami mianownika liczby pojedynczej rodzaju męskiego. Aoryst jeszcze przed dobą średniopolską całkowicie wypadł z języka, często z powodu jednobrzmienia form aorystu z liniami czasu tego i innego. Imperfekt jest tamtym czasem przeszłym prostym, wciąż jeszcze śladowo obecnym w dobie staropolskiej, jednak częściowo zmieszany z aorystem. Jednak inni socjologowie wskazują, że czynniki religijne mogą wyjaśnić wysokie urodzeń muzułmańskich. Prawdopodobnie w porze staropolskiej utracił on własną produktywność, zatrzymał się choć w moc skostniałych słowach jak nowopolskie widomy, rzekomy, świadomy.

Nie poświadczono w języku staropolskim imiesłowów przymiotnikowych na -wßý, dobrym tego modelu imiesłowem można określić imiesłów na -łý, jaki stanowił kształtowany w technologia oddający się wykazywać produktywność, np. pobiegłý, umarłý, osſtałý, ſgniłý. Nie uznano a innych pierwotnych form, tj. ciem, tom, ciemi, ciech. Nie uznano natomiast krótszego zaimka w mianowniku. Dawało się i stosowanie krótkich zaimków w bierniku. Odmiana zaimków pytajnych nikt oraz niczſ. Do wyrażania właściciela w daniu w postaci przydawki często korzystano przymiotników dzierżawczych, konstruowanych za pomocą końcówki -ów, -owa, -owo w sukcesie rzeczowników męskich i średnich także za pomocą -ín, -ina, -ino w sukcesie rzeczowników żeńskich. Poniższa tabelka przedstawia końcówkę -ów, -owa, -owo, tylko dla -ín, -ina, -ino odmiana wyglądała identycznie. Poniższa tabela przedstawia odmianę zaimka wskazującego ten, ta, to. W różnym razie, w funkcji przydawki, przyjmowały odmianę długą. Zaimki dzierżawcze mój, twój, ſwój brały te jedne końcówki, co zaimek jen, ja, spożywa w idealnym przypadku, pierwszej i rodzaju.

Zaimek jen, ja, je po przyimkach a tylko po nich przejmował dodatkowe n-, na dowód do niego, o niem, ſ nimi. sprawdzian , ja, je (spotykanego także w zaimku względnym jenƶ). Większość przymiotników posiadała obok formy długiej także formę krótką, np. zdrów, máł, cúdz. W mianowniku liczby mnogiej rodzaju męskiego natomiast w mianowniku liczby podwójnej rodzaju żeńskiego i średniego końcówka -í powodowała drugą palatalizację w sukcesu przymiotników na -ký, -gý, -chý, np. wielicý, dłúdzý, krußý (wielcy, dłudzy, krusi), natomiast w sukcesu przymiotników na -ský powodowała pierwszą palatalizację, np. polßczý, ludzßczý, blíƶczý (polscy, ludzcy, bliscy). Zaimki dzierżawcze naß, waß wymieniały się również według tego paradygmatu, jednak z okresem zaczęły przyjmować końcówki przymiotników. Dokładniej zaś: 31 grudnia stacja ta zamknie produkcję własnych programów, i - natomiast będzie stanowić jeszcze - zmniejszy się do nadawania powtórek i wcześniej zakupionych filmów. Pojawiają się one jednokrotnie w wszystkim kanonie, więc albo są archaizmami (są to pierwsze postaci prasłowiańskich zaimków) albo są to zapożyczenia ze staroczeskiego, w jakim te zaimki normalnie istniały.



Here's my website: https://licealneopisy.pl/artykul/13897/sprawdzian-z-1-wojny-swiatowej