Notes

Merhaba biriciğim, canımın içi..
Sana masal anlatacaktım. Tamam sana bizi anlatayım. Ne dersin? Olmaz mı? Biraz amatör olacak ama ne yapalım. Pek beceremem yazmasını.. :)

Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde, ben annemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken günün birinde bir kız varmış. Adı İsra'ymış. İsra bir gün ders çalışırken bir siteye rastlamış. Kendisine faydalı olacağını düşünerek kayıt olmuş. İlk başlarda pek bilmiyormuş siteyi. Biraz inceledikten sonra yavaş yavaş öğrenmiş. İsra sitede birisinin profiline girmiş. Yorumlarda ve teşekkürlerinde gelecek zamanlar da seveceği kişiye rastlamış. İncelemiş onu. Birden kanı kaynamış ve mesaj atmış. Bir süre mesajına cevap alamamış. Haliyle incilmiş biraz. İkinci mesajını atmış;
Haklısınız cevap vermek zorunda değilsiniz. Ya işiniz var meşgulsünüzdür ya da konuşmak istemiyorsunuzdur.
Çok geçmemiş cevap gelmiş hemen;
Afedersiniz. Gecikmeli mesaj için özür dilerim. Meşguldüm biraz.

Tanışmışlar hemen. İsra kendini tanıtmış. Seveceği gençte başlamış tanıtmaya. Adı İbrahim'miş ♥İşte ilk mesajlar.. Ardı ardası kesilmedi tabi. İsra ile İbrahim her gün bir birbirlerine şiir ve güzel söz attılar. İbrahim İsra'ya kol kanat gerdi. Korudu hep. İsra ise bu olanlardan sonra ona çok bağlandı. Onu çok kıskandı ve çok sevdi. Tabi İsra başka birisiyle konuşuyordu o zamanlar. Birinci hatasıydı. Onunla konuşmayı bıraktı. Artık kendini siteye verdi İsra. Moderatör olmak istiyordu. Aynı Üstad'ı İbrahim gibi.. İbrahim'e söyledi isteğini. Çok çalıştı İsra her gün. Günlük sıralamada mutlaka yer alıyordu. İbrahim sonucu açıkladı;
Moderatörlük işi yattı. Argon mevcut.

İsra üzüldü. Hayırlısı diyebildi. Bir zaman sonra tartıştılar İbrahim'le. Siteden çıktı İsra. İbrahim mesaj atmıştı ama. "Birazdan moderatörsün =)". İsra girdiğinde çok şaşırmış ve çok sevinmişti. Önceleri modluk nasıl bilmiyordu. Sonra öğrendi. İsra daha iyi olmak için çok uğraştı. Bunları hep İbrahim'e borçluydu. Şimdi Yönetici (Uzman) oldu sevdiği adamın yerini aldı. Hoş bir şeydi ama sevdiğine daha çok yakışıyordu. Bir zaman sonra bir başkasıyla daha konuştu İsra ama olmuyor yapamıyordu. Kiminle konuşsa İbrahim onun bir tanesiydi hâlâ. Kararını verdi. Yaptığı ikinci hatadan geri dönecek. Sadece biriciği İbrahim'le konuşacaktı. Evet ayrıldı İsra. Artık onun için Üstad vardı. Onu üzmek istemiyor. Çok seviyordu. Her gece uzun uzun İbrahim'i izlerdi İsra. Kıskandığı zaman ağlardı. Hepsi Üstad içindi.

Şimdi İsra diyor ki;
Seni çok seviyorum bir tanem. Her gece senin için ağlıyorum. Kırıyorsun beni ama senden vazgeçemiyorum. Ben sev demiyorum ama hiç olmazsa bir köşede İsra adında biri olduğunu unutma. Her üzüldüğünde, kötü olduğunda sarılırım ben sana. Bana gelebilirsin kollarım hep açık. Sadece sana.. Ben kiminle konuşursam konuşayım. Hiç biri için ağlamadım. Gecenin bir yarısı içimden geçenleri anlatmadım.. Her şey için özür dilerim. Seni kırdığım için, sözünü dinlemediğim için. Beni affet her şeyim.. SENİ ÇOK SEVİYORUM ♥

*********************************************************** SON **********************************************************