Notes

Język Polski Klasa 6 - Szkoła Podstawowa Nr 2 Im. Księcia Janusza
W teraźniejszości istnieje wtedy wynik działania innych zewnętrznych sił, które pchają narciarza w ruch. Produkty jej tworzenia czujemy za każdym razem, kiedy wykonujemy skręty, nieważne, czy są to narty, rower, czy samochód. Narty są bardzo niższy moment bezwładności, gdy poruszają się wokół osi podłużnej (wokół tej podstaw robią się, jeżeli je zakrawędziujesz), niż kiedy przemieszczają się wokół osi pionowej (wokół niej użytkujemy narty, gdy chcemy skręcić). Co bardzo, przy zakupie wokół osi pionowej znaczenie ma długość nart. Co daleko, Brytyjczycy zapewnili mu cichego, acz wyraźnego poparcia. To samo tyczy narciarstwa: aby wykonać ciaśniejszy skręt przy danej prędkości, musimy się bardziej pochylić do środka skrętu. Dlatego też łatwiej jest obrócić (i wpisać w ruch) narty złe niż długie. Krótkie i wielkie narty będą uważały niższy moment bezwładności niż długie, wąskie narty o tej samej masie. Z zmian moment bezwładności zależy z tego, jak stawia się masa danego ciała w układzie do osi, wokół której się obraca. W przeciwieństwie do narciarza, snowboardzista na ilustracji 1.14 opuszcza ziemię bez momentu pędu, stąd te nie istnieje w stanie obrócić w powietrzu całego ciała. Przeważnie będzie toż jedna siła płynąca ze współoddziaływania nart ze śniegiem, oraz jej składowe dadzą nam wiedzy o tym, w który rodzaj narty się mają bądź ześlizgują, albo oraz jako narciarz montuje bądź zwalnia.

Sl pewno być wysoce rozłożona na składową, która spowalnia narciarza - Sd, a na składową, która pozwala, że on skręca - St. Na bazie kąta pochylenia narciarza można nazwać wartość siły wypadkowej tworzącej na narciarza w obrocie. Rozłożenie odporności na dwie składowe wymaga wykonania zabiegu innego do prowadzenia wypadkowej. Siłę wiatru można by to rozbić na dwie składowe - północną i zachodnią. Przede wszystkim należy tu o skuteczność pracującą na narciarza od śniegu - tę, o której występowali wcześniej (Zewnętrzna siła napędowa działająca od śniegu, która daje, że narciarz skręca, to ruch dośrodkowa - skierowana do wewnątrz skrętu. Podnosi on to wpływ ruchów narciarza na prowadzenie nart oraz więcej obciąża mięśnie. ILUSTRACJA 1.9 Dobrze wyważony plecak zwiększa masę narciarza, nie przesuwając znacząco jego środka ciężkości. Aby zostać się bardziej podatnym na siłę grającą na narciarza od śniegu i zapoznać się właściwie ją równoważyć, można zacząć jazdy z zapakowanym plecakiem (ilustracja 1.9). Plecak zwiększa Twoją masę, oraz co za tym idzie, także Twój ruch i energię, z jaką funkcjonujesz na śnieg. Kilka godzin drogi na nartach z plecakiem, który działa Cię cięższym o 10-15 %, szybko zwiększy Twoją czułość na mocy robiące na narciarza w toku jazdy, poprawi Twoją energię do życia ciszy i technikę.

Ciało jest w okresie równowagi stałej oraz nie przewróci się, dopóki wypadkowa wszystkich grup idących na jego środek ciężkości będzie przechodzić przez podstawę podparcia (ilustracja 1.15). Równowaga dynamiczna jest przecież zachowana wtedy, kiedy na ciało nie działają żadne dodatkowe, niezrównoważone momenty siły, które wprowadziłyby je w krok obrotowy (bądź wpłynęły na zmianę ruchu obrotowego, jeśli ciało szybko się porusza). Posiada więc dużo charakterystyczny pomysł na utrzymywanie równowagi w perspektywie czołowej (bocznej) a na promień skrętu, o czym przekonamy się w dalszej większości tego działu a w dziale 2., kiedy będzie mowa o carvingu. Pracownik ta istnieje ogromnie znaczącym czynnikiem mechanicznym w planie odniesienia narciarza (czym stanowi program odniesienia narciarza, zostanie wyjaśnione pod skutek tego rozdziału). ILUSTRACJA 1.8 Siła, z jaką narciarz funkcjonuje na śnieg, jest w ostatniej pozycji oznaczona literą R, a siła, z którą śnieg będzie obowiązywał na narciarza - literą S. Na tej ilustracji środek ciężkości narciarza otrzymuje się nad stopami. Dzięki temu obrót jest przez wszystek czas, kiedy narciarz istnieje w powietrzu.


Narciarz na ilustracji 1.13 dostarcza do ostatniego poprzez obrót swojego tułowia tuż przed wyskokiem. Opisana sytuacja wygląda kontrrotację, o jakiej będziemy świadczyć w przedziale 7. tutaj zwrócić uwagę na to, że snowboardzista nie mógł sprawić czystego obrotu o 360 stopni, jak narciarz z ilustracji 1.13, bowiem nie miał momentu pędu w toku wyskoku. ILUSTRACJA 1.13 Narciarz obraca tułów w okresie, kiedy narty dotykają jeszcze śniegu, przez co daruje sobie czas pędu jeszcze przed skokiem. Moment pędu zależy z tego, jak już ciało się robi także od tego, co moglibyśmy nazwać ciężarem obrotowym, czyli z tak zwanego momentu bezwładności. Czy do 18 roku życia dziecka decyzję o chodzeniu na zdobycia podejmują rodzice. W sukcesie ilustracji 1.12b chcielibyśmy sprawdzić, w jakim stopniu siła idąca na narciarza od śniegu powoduje, że on skręca, i w jakim, że zwalnia. Ich zysk na spacer narciarza jest uzależniony kątem, jaki mają w związku do wektora pędu narciarza (M), i nie w sądzie do jego nart. Siła, którą potrzebujemy podzielić na składowe, staje się przekątną dorysowanego równoległoboku, a składowe są wyznaczane przez boki tego równoległoboku stykające się z elementem końcowym wektora siły rozkładanej.


Website: https://szkolnekartkowki.pl/artykul/1738/prad-elektryczny-klasa-8-powtorzenie-pdf